Onze gasten deden de Genkse defensie kraken tot de bal panklaar voor doel lag

De gelijkmaker van Kazeem Olaigbe was tekenend voor de manier waarop Miron Muslic zijn troepen aanvuurt. © JOHAN EYCKENS BELGA
Roel Jacobus
Roel Jacobus journalist/muzikant

Hard in hun muziek, hard in het supporteren voor hun club/vereniging. Dat zijn hardrockers Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle). Zij vormen dit seizoen onze VAR, oftewel onze Voetbal Analyserende Rockers. Beurtelings werpen ze hun blik op de meest opvallende voetbalmomenten.

Dapper en onverslaanbaar

El Imbatido, het is de bijnaam van Alejandro Valverde: De Onverslagene. De Spaanse wielrenner-wereldkampioen koerste maar liefst tot zijn 42 jaar in het wegpeloton en verdient twee jaar later nog steeds zijn brood in het gravelcircuit. Zulke lange adem hebben ook onze groen-zwarte jongens in de Champions’ play-off. Al drie weken verbazen ze vriend en vijand met hun onverzettelijkheid. Wie dacht dat Cercle er voor spek en bonen zou bijlopen, is eraan voor zijn moeite. We strijden mee voor een Europese plaats en voor de grootste optimist is zelfs de titel nog mathematisch haalbaar.

Ploeg in vorm Racing Genk moest het onderste uit de kan halen om tegen Cercle een punt te verzekeren. De gelijkmaker was tekenend voor de manier waarop Miron Muslic zijn troepen aanvuurt. “We are brave and challenging”: wees dapper en zet de tegenstander onder druk. Onze gasten deden de Genkse defensie kraken tot de bal panklaar voor doel lag. Zelfs al speelden we op dat moment met tien man na de professionele noodrem van Popovic op een doorbrekende aanvaller. Terwijl noch de ref noch de VAR erom maalde dat de lancering van die aanvaller ontstond uit een duwfout op een Cercleverdediger.

125 jaar is ons leven

Vorige week verscheen het jubileumboek van 125 jaar Cercle ‘Stamnummer Twoalve’. Een boek? Beter gezegd: een schatkist van cijfers, foto’s, documenten, klassementen en persoonlijke verhalen. Diepe buiging en pet af voor archivarissen Georges Debacker, Danny Cattoor en Marnix Knockaert.

“Wie dacht dat Cercle er de Champions’ play-off voor spek en bonen zou bijlopen, is eraan voor zijn moeite”

In het boek staan tal van bekende gezichten en ook de lijst van de voorintekenaars leest als een groep vertrouwde namen. Het geeft een warm gevoel van op de foto’s familieleden, vrienden en zowaar jezelf te herkennen. Want onze geliefde Vereniging Cercle Brugge is gekenmerkt door verbondenheid. Al 125 jaar in goede en kwade dagen, door hoogtes en laagtes. Als kleuter met mijn peter naar het oude stadion, als knaap doelman van de jeugdploeg, als tiener de bekerwinst in 1985 beleefd, samen getreurd om degradaties maar evenveel keren gefeest voor de terugkeer op het hoogste niveau. Dit is ons leven.

Al twee punten meer dan in competitie

Zondag tegen Antwerp vieren we de 125ste verjaardag op een mooie plek in de nationale top vijf. Een meer symbolische tegenstander dan The Great Old – de ploeg met stamnummer één – kun je niet bedenken. We ontvangen de regerende landskampioen in zijn periode van mindere vorm en met zijn aandacht vooral op zijn bekerfinale tegen Union gericht.

Er valt dus zeker opnieuw iets te rapen. In de eerste drie van de tien matchen raapten we vijf punten, dat zijn er al twee meer dan in de competitie tegen die vijf toppers. Ach, bij onze eerste deelname aan dit kampioenschapsbal is elke wedstrijd een cadeau. Dit zijn hoogdagen voor onze traditievereniging. Proficiat allemaal, leve Cercle. Lang leve Cercle!

Lees meer over: