Matthias Leterme spreekt voor het eerst over zijn ontslag bij KV Kortrijk: “Ik zei: ‘Wat gaan die pipo’s hier komen doen?’”

Matthias Leterme: “Ik ben de dag van mijn ontslag niet opgestaan met het idee: ik ga vandaag ontslag nemen. Het was een impulsieve beslissing, maar ik ben nu wel opgelucht dat ik ze genomen heb.” © Olaf Verhaeghe
Christian Vandenabeele
Christian Vandenabeele Sportjournalist

Op 21 april diende Matthias Leterme zijn ontslag in als algemeen directeur van KV Kortrijk. Drie maanden later spreekt hij voor het eerst over die bewogen periode. “Ik ben die dag niet opgestaan met het idee om ontslag te nemen”, zegt hij. “Het was een impulsieve beslissing, maar ik ben nu wel opgelucht dat ik ze genomen heb.”

Hoewel hij al veel signalen had gegeven dat hij de toekomst van de club in het huidige voetballandschap met een eigenaar als Vincent Tan somber tegemoet zag, was zijn ontslag toch een verrassing. Het gebeurde nadat hij had vernomen dat er een intentie tot verkoop was getekend met de Kaminski Group, terwijl hij en voorzitter Ronny Verhelst met de Premier Leagueclub Burnley FC waren afgekomen.

“Ik was inderdaad al lang op die nagel aan het kloppen,” zegt hij, “ook intern. Dat was de belangrijkste reden voor mijn ontslag. Maar wat uiteindelijk ook heeft meegespeeld, is het gebrek aan respect en interesse, aan betrokkenheid bij het reilen en zeilen van de club van de eigenaar en zijn rechterhand Ken Choo. Ronny heeft in de drie jaar dat hij voorzitter is geweest niet één keer contact gehad met Tan. Choo is in de laatste vier jaar misschien twee keer in Kortrijk geweest. Blijkbaar vinden zij het vanzelfsprekend dat wij er telkens weer in slagen het sportief goed te doen zonder dat zij er één euro moeten bijsteken.”

Is dat zo? Op de site van KVK lezen we: ‘Vincent Tan investeerde de voorbije jaren al meermaals fors in verschillende sportieve dossiers en in de operationele werking van de club. Hij zal dat ook in de toekomst blijven doen.’

“Hij heeft niét geïnvesteerd. Hij heeft de club cashflowmatig ondersteund, maar als ik het over acht jaar bekijk, heeft hij er geen euro moeten bijsteken.”

Bedoel je dat hij recupereerde wat hij erin stak?

“Neen. Ik bedoel: als je het allemaal zou uitrekenen, zal hij er geen euro extra ingestoken hebben.”

Huh?

“Wel, naast de reguliere intercompany-transacties hebben we bijvoorbeeld spelers gekocht van andere clubs van Tan, zoals onder meer Mujakic en Barbaric van FK Sarajevo. Zo hebben we ook Saadi gehuurd van Cardiff City FC, waarbij de loonkost werd gedragen door KV Kortrijk. Maar na dat seizoen werd het transferbedrag van meer dan 2 miljoen euro voor zijn definitieve transfer naar RC Strasbourg door Cardiff City FC geïnd. Sorry, maar dat hij geïnvesteerd heeft in de club, daar ga ik niet mee akkoord. Je moet dat zien als geld dat hij van zijn linkerbroekzak in zijn rechterbroekzak steekt. Maar goed, ik ben de dag van mijn ontslag niet opgestaan met het idee: ik ga vandaag ontslag nemen. Het was een impulsieve beslissing, maar ik ben nu wel opgelucht dat ik ze genomen heb.”

Wie jou niet kent als iemand die impulsieve beslissingen neemt, vermoedde dat je toen al uitzicht had op een andere job.

“Neen. Helemaal niet. Vraag het aan de voorzitter, hij zat erbij toen ik die beslissing heb genomen. Ik zei: ‘Dat kan toch niet dat die pipo’s die club hier gaan overnemen! Wat gaan die hier komen doen? Ik zag het helemaal niet zitten om met die gasten te gaan samenwerken.”

Hoe is het mogelijk dat jij wist dat de Kaminski’s ‘pipo’s’ waren en dat Tan en Choo dat niet wisten?

“Volgens mij is dat een combinatie van twee factoren: verblind zijn door het lucratieve aanbod én het dossier niet doortastend aanpakken. Ze zijn zich pas beginnen informeren over wie de Kaminski’s echt waren nadat de eerste deadline voor de betaling overschreden was. Er werd toen tegen ons gezegd: ‘We denken dat we belazerd zijn.’”

Tan en Choo zijn zich pas beginnen informeren over wie de Kaminski’s echt waren nadat de eerste deadline voor de betaling overschreden was

En kort daarna werd er met jou een overeenkomst bereikt over de beëindiging van jouw opzegtermijn.

“Ja, dat werd heel correct afgehandeld.”

Was er voor jou geen weg terug, nadat de Kamiński Group was afgeserveerd?

“Neen. Eens die beslissing is genomen, is ze genomen. Ik was toen trouwens ook al een beetje gedegouteerd geraakt door de manier waarop tijdens heel dat overnameproces de club in een heel moeilijk parket werd gestoken. Er was iets gebroken tussen de raad van bestuur en mezelf. Daarom werd ik ook in de twee maanden dat ik er nog ben geweest buiten heel wat zaken gelaten, vooral niet-sportieve zaken.”

Merkwaardig: er is niemand in jouw plaats gekomen. Jouw vertrek wordt opgevangen door financieel manager Guillaume Nuytten en hoofd scouting Pieter Eecloo, die respectievelijk CEO Non-Sports en CEO Sports zijn geworden.

“Het is een oplossing die intern werd aangebracht. Die mensen hebben het beste voor met de club en zagen ook dat we op de afgrond aan het afstevenen waren en dat er ingegrepen moest worden. Ik had toen tenslotte al meer dan twee maanden mijn ontslag gegeven. Wat ik opnieuw tekenend vind voor het gebrek aan visie en interesse van bovenaf is dat de oplossing uiteindelijk intern aangebracht moest worden. Ik ben overtuigd van de kwaliteiten van Guillaume en Pieter en wens hen alle succes toe.”

Hoe zwaar zal de voorbije impasse wegen op het komende seizoen?

“Die zal uiteraard niet geholpen hebben. Er is tijd verloren gegaan omdat ze zeiden dat de Kaminski’s niet wilden dat er al een coach werd aangesteld en dat zij hun eigen spelers zouden meebrengen. Achteraf bekeken is dat natuurlijk belachelijk. Wij zagen de club afglijden en ik denk dat het niet gemakkelijk zal zijn om dit te keren. Maar in de fond is het probleem nog altijd: een eigenaar met een gebrek aan visie en strategie die niet investeert. In feite kunnen de gevolgen van die impasse rechtgezet worden. Onze scouting zit echt wel goed in elkaar, beter dan die van de meeste clubs met veel meer geld. Maar er is een katalysator en een hefboom nodig om spelers te kunnen halen die misschien iets meer kosten. Ik heb nog veel contact met Pieter en Rik (Foulon, sportief manager, red.), ik weet met welke spelers ze bezig zijn. Maar als je niet eens 600.000 of 700.000 duizend euro of een keer 1 miljoen wil betalen voor een speler, niet in vijf keer maar in twaalf maanden, dan weet je: het wordt moeilijk om te concurreren.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier