Twee jaar geleden debuteerde hij onder Bernd Storck op zijn dertigste met verve in de Jupiler Pro League. Maar na de komst van Freyr Alexandersson degradeerde hij tot vierde keeper. Intussen staat Tom Vandenberghe toch weer in het doel van KV Kortrijk. “Ik ben Glenn Verbauwhede en Francky Vandendriessche super dankbaar dat ze mij niet hebben laten vallen.”
Wat voorafging aan zijn doorbraak bij KV Kortrijk, was ook al een uitzonderlijk parcours. Op zijn zestiende trainde Tom Vandenberghe al mee met de A-kern van Zulte Waregem, maar daar vertrok hij omdat hij er zich niet correct behandeld voelde. Gedegouteerd wou hij bij Café De Klauwaert in het liefhebbersvoetbal gaan spelen, maar een van zijn gewezen jeugdkeeperstrainers kon hem overtuigen om met hem mee te gaan naar tweedeprovincialer Deerlijk Sport. Van daar klom hij reeks per reeks weer omhoog: via Sparta Petegem en SK Deinze tekende hij in de zomer van 2022 bij eersteklasser KV Kortrijk, waar hij in december debuteerde en onder degradatiedruk uitstekend presteerde. Toenmalig landskampioen en bekerwinnaar Antwerp meldde zich voor hem, maar hij koos ervoor om in het Guldensporenstadion een verbeterd contract tot 2026 te tekenen. Maar met de komst van Freyr Alexandersson begin dit jaar ging het mis. Bovendien haalde de club in de zomer op vraag van de IJslandse coach met zijn landgenoot Patrik Gunnarsson een nieuwe keeper en werd Vandenberghe gedegradeerd tot vierde keeper. Maar zie: eind oktober raakte Gunnarsson geblesseerd en sindsdien staat Vandenberghe toch weer in het doel van KV Kortrijk.
Je bent verrezen!
“Ja, ik ben eindelijk uit de gevangenis.” (lacht)
Wat is er gebeurd?
“Veel! Maar het belangrijkste is dat ik terug ben en dat mijn niveau al redelijk ça va is. Mensen vergeten soms dat ik acht maanden geen match heb gespeeld, zelfs geen oefenmatch, en dat ik ook maar zo’n 20 procent van de trainingen heb kunnen meedoen. Ik bedoel: je hebt in voetbal maar twee doelen en als je met vier keepers bent, zijn het de eerste twee die op het blad staan die het meest betrokken worden. Ik ben trots op mezelf dat ik toch nooit heb opgegeven en altijd hard ben blijven werken. Ik heb gezegd: ‘Ik ga iedere dag proberen te tonen dat ik verdien te spelen, vroeg of laat gaan ze er niet naast kunnen kijken.’ Bij Deinze heb ik ook eens zo’n situatie meegemaakt. Ik had zogezegd hartproblemen en toen zijn ze William Dutoit gaan halen.”
“Dat ik de coach na de match tegen Mechelen zelf vroeg om niet meer te spelen? Zever!”
Hoe zwaar heb je het nu gehad?
“Heel zwaar. Ik had niet gedacht dat ik dat nu nog ging meemaken.”
Hoe ben je er emotioneel doorheen geraakt?
“Mijn voordeel is geweest dat ik in mijn laatste jaar bij Deinze met psychologe Eva Maenhout heb gewerkt en ik toen ben begonnen met mediteren, met journalling en met ademhalingsoefeningen te doen. Sindsdien is het met mijn prestaties en mijn carrière de hoogte in gegaan. Was ik dat niet elke dag blijven doen, dan zou het mij nooit gelukt zijn om zo goed met deze situatie om te gaan.”
Wat deed het met jou toen de nieuwe coach jou in januari vlakaf zei: ‘Je pakt geen punten, je verliest er.’
“Dat was niet terecht hé, want ik had zelfs al gescoord (lacht). Dat heb ik hem ook gezegd, maar zo’n discussie kun je niet winnen. Wellicht had hij alleen die laatste match gezien, mijn slechtste, net voor de winterstop, die ik eigenlijk niet meer had mogen spelen omdat ik sukkelde met een meniscusletsel. Statistieken van een keeper kunnen een vertekend beeld geven. Volgens data kun je goed gespeeld hebben zonder een bal te moeten pakken. Ik heb de coach toen letterlijk gezegd: ‘Als dat uw keuze is, accepteer ik dat, want jij bent de baas.’ Maar ik had wel iets van: waar heb ik dat verdiend? Ik had zeven keer in het team van de week gestaan, op de Gouden Schoen was ik bij de keepers in de eerste tien geëindigd… en dan plots speel je niet meer en ben je uiteindelijk maar vierde keeper meer. Maar goed, intussen heeft diezelfde coach mij wel weer de kans gegeven.”
Vorig seizoen heb je na nieuwjaar toch nog één keer gespeeld, in Mechelen op 24 februari, waar je in de fout ging en achteraf tegen de coach zou gaan zeggen zijn: ‘Je moet mij niet meer opstellen.’
“Neen, dat is zever! Ik heb dat ook gehoord, dat ik niet meer wou spelen. Dat deed mij nog het meest pijn, want dat komt dan tot bij andere ploegen en die denken dat ik mentaal niet sterk ben. Terwijl dat juist een van mijn sterkte punten is. Ik was op dat moment gewoon nog niet klaar, omdat ik pas pijnvrij was van mijn aanslepend meniscusletsel en nog maar twee keer getraind had. Ik dacht: met mijn ervaring zal dat wel lukken. Maar dat had ik een beetje onderschat. Daarom heb ik daarna tegen de coach gezegd dat ik nog meer training en matchritme nodig had en beter eerst een beloftematch en een oefenmatch zou spelen om klaar te zijn voor de play-downs. Maar ik heb ook gezegd: ‘Als je wil dat ik nu speel, dan speel ik.’ Ik denk dat ik nu wel laat zien dat ik mentaal sterk ben. Je wordt aan de kant gezet en hoort via via dat je weg mag, weg moét eigenlijk…”
Via je makelaar?
“Ja. Ze wilden dat ik vertrok. Dat is nu eenmaal de voetbalwereld. Ze hadden een andere keeper gehaald voor veel geld; en dat mag, dan speelt de beste, maar ik kreeg niet de kans om de concurrentie aan te gaan. Maar ik heb dus gezegd: ‘Ik wil hier niet weg, dit is mijn ploeg.’”
Kende je Francky Vandendriessche, de nieuwe keeperstrainer?
“Ja, ik leerde hem kennen toen ik bijna tien jaar geleden eens ben gaan testen bij Gent, vóór ik naar Deinze ben gegaan. Ik ben hem en Glenn Verbauwhede heel dankbaar dat ze mij nooit hebben laten vallen. Dat is de reden dat ik acht maanden lang mijn kop niet heb laten hangen. Francky heeft mij elke dag uitgedaagd en Glenn zei vorig seizoen altijd: ‘Je kop niet laten hangen, doe het voor jezelf.’ Dankzij hen heb ik het volgehouden. Met een buitenlandse keeperstrainer was het misschien een ander verhaal geworden.”
Wat is er hier na de terugkeer van de wedstrijd in Union precies gebeurd? Supporters hadden toen de coach opgewacht, vroegen hem waarom jij niet meer speelde en jij bent moeten tussenkomen.
“Er zijn inderdaad nog supporters die mij graag zien en mij niet vergeten zijn. (lacht) Ik ben tussengekomen omdat sommigen iets te fel waren. Je mag verhaal halen, maar je moet niet iemand op zijn gezicht slaan omdat je een match verloren hebt. Je moet altijd respect behouden.”
Sindsdien ben je weer gestegen in de hiërarchie.
“Ja, maar ik was echt goed bezig op training. Ik had een gevoel van: nu kan hij niet meer naast mij kijken.”
En tegen Beerschot stond je opeens weer in de goal!
“Ja, na acht maanden.”
Hoe was dat?
“Je moet zorgen dat je je eerste bal hebt, hé, want als je hem niét hebt… (lacht) Ik had dus wel wat stress. Maar de eerste corner ben ik gaan plukken en toen zat ik precies goed in mijn vel. Dan kun je groeien in de match. Wanneer de supporters dan je naam zingen, is dat kippenvel, hé. Het is een match die ik niet snel ga vergeten.”
Hoe zie je je toekomst?
“Ik ben hier supergraag, maar eerst moeten we ervoor zorgen dat we uit de degradatiezorgen zijn.”
Glenn Verbauwhede was vorig seizoen keeperstrainer van KV Kortrijk. Hij werkte er met Tom Vandenberghe, Lucas Pirard en Ebbe De Vlaeminck én hij gaf in januari negatief advies voor de komst van Patrik Gunnarsson. “Omdat ik hem zeker niet beter vond dan Tom én omdat hij – als ik mij niet vergis – 900.000 euro plus een fors salaris moest kosten”, zegt hij. “Intussen is gebleken dat hij veel moeite heeft met zijn positie, al anticipeert hij dankzij Francky Vandendriessche al iets meer. Hij heeft ook niet de enorme reikwijdte en de explosiviteit van Tom.
Glenn Verbauwhede: “Tom is de beste keeper van KVK”
Glenn Verbauwhede was vorig seizoen keeperstrainer van KV Kortrijk. Hij werkte er met Tom Vandenberghe, Lucas Pirard en Ebbe De Vlaeminck én hij gaf in januari negatief advies voor de komst van Patrik Gunnarsson. “Omdat ik hem zeker niet beter vond dan Tom én omdat hij – als ik mij niet vergis – 900.000 euro plus een fors salaris moest kosten”, zegt hij. “Intussen is gebleken dat hij veel moeite heeft met zijn positie, al anticipeert hij dankzij Francky Vandendriessche al iets meer. Hij heeft ook niet de enorme reikwijdte en de explosiviteit van Tom.
“Tom is iemand die veel structuur nodig heeft en zich in zijn eigen cocon moet kunnen voorbereiden. Je moet niet veel tegen hem zeggen, behalve misschien iets luchtigs, want soms is hij overgeconcentreerd. Ik vind dat hij nog te weinig overtuigd is van hoe goed hij wel is. Het is niet voor niets dat Antwerp en Gent al interesse in hem toonden en dat de keeperstrainer van Anderlecht bij mij naar hem informeerde. Tom is de beste, maar de miserie is begonnen toen hij een jaar geleden op Cercle een meniscusletsel opliep, daarna absoluut nog tegen Gent wou spelen en daardoor in de fout is gegaan. Na de winterstop gaf de nieuwe coach hem een klop op zijn hoofd door hem vlakaf te zeggen dat hij geen punten wint maar er verliest. Freyr Alexandersson wou toen al een nieuwe keeper. Op mijn aandringen, heeft hij Tom na zijn herstel weer laten spelen, op Mechelen, maar na die wedstrijd heeft Tom hem gevraagd om hem niet meteen meer op te stellen.
“Pirard heeft het toen goed gedaan, met 7 clean sheets op 17 wedstrijden. Hij is een allrounder met een supermentaliteit en misschien wel de sterkste in het hoofd. Hij zou ergens eens één of twee jaar eerste keeper moeten kunnen zijn. Ebbe is vooral een lijnkeeper, sterk in één-op-één-fasen. Aangezien KV Kortrijk niet investeert in de tussenstap om met zijn beloften in de amateurreeksen te gaan spelen, zou Ebbe uitgeleend moeten worden om elders met de druk van eerste keeper te leren omgaan.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
