Cercle Brugge haalde met Thomas Buffel als T2 een jeugdproduct naar Jan Breydel om op vraag van Yves Vanderhaeghe als zijn rechterhand te fungeren. “Yves is communicatief sterk. Hij probeert in drie talen iedereen in het verhaal mee te krijgen. De ploeg moet zijn passie en zijn doorzettingsvermogen proberen op het veld verder te zetten.”
Thomas Buffel keert zondagavond terug naar Genk waar hij als voetballer een glansrijke periode meemaakte. Een weerzien met clubiconen Pierre Denier (teammanager), Domenico Olivieri (assistent-trainer) en Peter Persoons (videoanalist). “Het is wel goed om in elke club een beetje een ziel terug te vinden”, zegt de assistent-trainer van Cercle. In de heenmatch was de Limburgse club superieur, maar het team is ondertussen ferm teruggevallen. “Continuïteit is belangrijk in een ploeg, zeker als het goed gaat. Dat is gedurende hun seizoen wat weggevallen”, geeft Buffel als reden aan. “Een nieuwe coach zet lijnen uit, verandert wat aan gewoontes waarin iedereen zich weer moet vinden. John van den Brom heeft in het begin niet veel aangepast, omdat het goed ging. Dat gaf hij ook aan. Tactiek is één, maar er zijn jongens die zich willen uitdagen, wat op zich goed kan zijn, maar misschien wat negativisme kan brengen.”
Wat voor een wedstrijd verwacht je?
Thomas Buffel: “In onze situatie moeten we elke match resetten. We moeten telkens weer die beleving zoeken, zien wat nodig is om zoveel mogelijk punten te pakken. Het is nu elke keer opnieuw op korte termijn werken. We moeten de beste keuzes maken in functie van tactiek en individu.”
Welke groep troffen jullie hier aan, en in de eerste plaats, wat is door jullie veranderd?
“Ondanks de tegenvallende resultaten hing de groep nog goed aan elkaar. Er was weinig onenigheid. Op zich wel positief. Maar als de resultaten niet goed zijn, mag je niet te lief zijn voor elkaar. Je moet bepaalde verwachtingen van elkaar hebben. Ze moeten beseffen dat ze hier niet alleen zijn om beter te worden, naar eventueel een volgende stap. Ze moeten presteren, willen winnen.”
“In de verbale meetings heeft Yves toch af en toe met de vuist op tafel geslagen”
“ Yves heeft die passie in zich om dit als geen ander naar de groep over te brengen. In zijn verbale meetings heeft hij toch af en toe zijn vuist getoond, op tafel geslagen. De groep bij de kraag gevat en die de richting gewezen van hoe het moet. We hebben al deels gezien dat er voor elkaar geknokt wordt. Dat er hier en daar wat goede acties tussen zitten is mooi meegenomen, maar het gaat nu om de punten.”
Hoe sterk is je geloof in het behoud?
“Wat het ook is, we moeten altijd in iets positiefs geloven. De kopjes laten hangen of twijfels hebben heeft geen enkel nut. De mindset is dat het zeker haalbaar is. Daar leggen we op training voortdurend het accent op. In het coachen proberen we de spelers voortdurend het beste van zichzelf te geven. Een gevoel dat ze steeds goed bezig zijn. Als we dat doen, gaan we er constant blijven voor gaan. En vooral naar onszelf kijken. Ik geloof erin omdat we dagelijks hard werken, positief zijn en trainen op afwerken om onze efficiëntie omhoog te halen.”
Ga je dan meer met de aanvallers praten?
“Yves is de hoofdcoach met heel veel ervaring. Hij moet in de huidige situatie de leiding nemen. Hij doet dat ook, verantwoordelijkheid nemen. Yves is een open boek. Hij vraagt veel meningen en dat wij af en toe trainingen of delen ervan voorbereiden is fijn om te werken. Waar nodig moeten wij hem ondersteunen. Het is belangrijk dat hij de groep verder bij het nekvel grijpt. Constant de lijnen uitzet, ook naar meetings toe. Volgend jaar kunnen we dan zien om misschien meer taken te verdelen.”
Hoe omschrijf je jezelf als assistent-trainer binnen het huidige Cercle?
“Ik probeer details in de groep te steken, positief te zijn, hen voortdurend te stimuleren om nieuwe acties te ondernemen. Ook bij het coachen zelf: het is constant herhalen. Dat kan een meerwaarde zijn, want het zijn uiteindelijk de details die het verschil maken. We doen sessies in afwerken en daar probeer ik een beetje mijn expertise in te geven.”
Hoe je destijds als speler was, ben je nu als trainer?
“Ik besteed vooral veel aandacht aan principals en aan gewoontes. Die vallen zo vaak weg. Dat is de basis. Vooraf kijken als de bal aankomt, een vooractie maken om vrij te komen in de bal, uit de bal. Communicatie als je de bal aanspeelt, wegdraaien, iemand het gemakkelijker maken, een boodschap geven. Dat soort dingen. Ik begrijp dat jongeren binnen een A-team wat bedeesd zijn. Zoiets moet groeien. Maar bij het voetballen zelf verwacht je dat ze op die leeftijd grotendeels geschoold zijn. Je kunt daar nog wat automatismen insteken, want het is belangrijk om die te hebben.”
Is er de ambitie om ooit ergens hoofdtrainer te worden?
“Dat hangt af van de timing en hoe ik verder evolueer als coach. Je moet meertalig zijn als je voor een groep staat. Alles draait rond communicatie. Er zijn veel trainers die goede intenties hebben. Je moet het kunnen overbrengen. Ik wil daar nu niet te veel over nadenken. Ik heb hier met Yves een mooie uitdaging gekregen. Laten we die nu eerst zo goed mogelijk proberen te vervullen. Wie weet tot wat het leidt.”
(Alain Creytens)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
