Vijftien jaar floot hij op het hoogste niveau. Frederik Geldhof (44) kondigde afgelopen week aan dat hij stopt als scheidsrechter. “Het vuur is uitgedoofd. Het is een samenloop van omstandigheden. De sfeer in de stadions was minder door corona, de VAR kwam erbij, het semiprofstatuut… Als je niet meer met de volle goesting naar je toegewezen match vertrekt, kun je beter stoppen. Het is mooi geweest. Ik sta honderd procent achter deze beslissing”, zegt de Lauwenaar.
“Als klein mannetje begon ik met voetballen bij Racing Lauwe. Daar heb ik mijn jeugd doorgebracht tot mijn 16 jaar. Mijn vader was scheidsrechter. Ik ging geregeld eens kijken. Als 15-jarige floot ik af en toe eens, ik voetbalde op dat moment nog bij de junioren. Ik werd 17, 18 jaar en soms kwam een controleur kijken. Op 18-jarige leeftijd floot ik voor het eerst in vierde provinciale. Toen moest ik kiezen: voetballen of scheidsrechter zijn. Ik heb me mijn keuze geen minuut beklaagd.”
Het ging snel voor Geldhof. “Het ene na het andere jaar maakte ik progressie. Van vierde provinciale naar derde, naar tweede en zo verder. In 2000 maakte ik op 24-jarige leeftijd mijn debuut in vierde klasse. Ik trok door België en was actief in Wallonië, in Antwerpen, in Limburg, noem maar op. Zo zette ik mijn opmars verder richting derde klasse en tweede klasse. Dat was niet voor iedereen weggelegd. Uiteindelijk was ik een West-Vlaming die zijn plaats probeerde te veroveren.”
Debuut in Pro League
Op 14 augustus 2005 maakte Geldhof zijn debuut in de Jupiler Pro League. Lierse-STVV, 1-0. “Ik was wel nerveus en dacht: hier mag niks misgaan, alles komt op televisie. Je probeert bij elke ingreep de juiste beslissing te nemen. Uiteraard weten die clubs ook dat het jouw eerste match is en proberen ze je te intimideren.”
“In mijn tijd was Frank De Bleeckere de man naar wie ik opkeek. Hij was arbiter op drie grote toernooien. Ik zat naast hem in de kleedkamer. Hij vertelde verhalen, toonde foto’s en filmpjes. Dat was fenomenaal. Iedereen droomde van zo’n carrière.”
De twaalfde man kan af en toe zijn invloed hebben op een wedstrijd. Dat weet Geldhof ook. “Bij alle grote clubs was de druk toch iets groter, hè. Als er 25.000 man in het stadion zit… Ik denk aan Club Brugge, Standard, Anderlecht. Ook op Charleroi achter het doel zitten fanatieke supporters.”
Zilveren fluitje
Het persoonlijke hoogtepunt voor Frederik Geldhof speelt zich af in 2015. “Toen kreeg ik het zilveren fluitje van de Pro League, ik was de tweede beste ref. Clubs en journalisten geven punten. Dat is een bekroning. Dat fluitje staat in mijn vitrinekast. Ik weet dat ik bij elke club door de grote poort mag binnenstappen. Ik ben altijd mezelf gebleven en kan iedereen recht in de ogen kijken.”
Sportief denkt Geldhof meteen terug aan de bekerfinale in 2016. “Club Brugge-Standard. Toen ik op de autostrade reed, passeerde ik bussen met blauw-zwarte kleuren. Dan krijg je gezonde stress hè. Ik was vijfde ref. Er waren 40.000 mensen in het stadion. Als je dan het veld opstapt, zie je langs de ene kant rood en langs de andere kant blauw en zwart. Dat is een kippenvelmoment.”
Ik ben pro VAR. Het komt het voetbal en de clubs ten goede. Maar de spontaniteit van het fluiten is toch verminderd
Geldhof floot ook tien wedstrijden in play-off 1. De gekste partij was misschien wel Anderlecht-KV Mechelen. “Ik gaf drie terechte penalty’s aan Anderlecht, maar drie keer werd er gemist. In de extra tijd maakte KV Mechelen nog 1-1-gelijk.”
Geldhof floot ook een wedstrijd in het buitenland in 2013. “Dat was NAC Breda tegen NEC. Het was een uitwisselingsproject. De sfeer was er uniek. Het leeft daar ook echt wel. Er zaten 25.000 fans. In Nederland staan ze wat stadions betreft toch verder dan in België hoor.”
De welbekende VAR maakte zijn intrede in de voetbalwereld. Ook de regels voor handspel durven al eens te veranderen. “Alles wordt door de VAR met argusogen bekeken. Er mag niets meer ontglippen. Versta me niet verkeerd, ik ben pro VAR. Het komt het voetbal en de clubs ten goede. Maar de spontaniteit van het fluiten was toch een beetje verminderd.”
“Als scheidsrechter moet je altijd de reglementen op de voet volgen. Vroeger kreeg je als ref een bal tegen jou en was je een dood voorwerp. Nu wordt er een scheidsrechtersbal gegeven. Voor wie is die dan? Soms is de situatie niet zo simpel. Ik las zelfs dat Kevin De Bruyne niet meer goed snapt hoe die handspelregel in elkaar steekt. Het is moeilijker geworden.”
Een aantal van zijn collega’s kozen er in 2017 voor om semiprof te worden. “Ik was toen 40-41 jaar. Ik ging mijn vaste fulltime job niet opzeggen om nog een paar jaar mee te draaien. Ik ben amateur gebleven. 15 jaar was het een hobby. Maar hoe hoger je fluit, hoe hoger het niveau en de belangen. Clubs zijn bedrijven, hè. Op een gegeven moment moest er donderdagnamiddag getraind worden in Leuven om 16 uur.”
“Goed, ik ben een West-Vlaming. Ik moest alles regelen met mijn werk. Om 7.30 uur begon ik – mijn sporttas zat al in de wagen -, om 14,uur vertrok ik richting Leuven en rond 15.45,uur kwam ik aan. Dan volgden er nog videosessies of dergelijke. Ik was pas om 22,uur thuis. Als je niet aanwezig was op die training, namen ze je matchaanduiding af.”
Op 14 september 2020,stond Geldhof voor het laatst op een veld in eerste klasse A. “Beerschot-Genk. Het werd 5-2. Het was spectaculair. Er waren drie penalty’s, twee rode kaarten. Ik had het weer allemaal gehad (lacht). Op dat moment wist ik nog niet dat ik ging stoppen.”
Kleine kwaaltjes
De laatste wedstrijd is er uiteindelijk op 25 oktober: Union-Club NXT. Voor de volledigheid: uitslag, 6-0. “Dan had ik mijn beslissing ongeveer genomen. Ik was nog een paar keer vierde ref. Het was niet meer met de volle goesting. Ik kreeg soms last van kleine kwaaltjes.”
“Ik werk fulltime voor Recticel, een isolatiebedrijf in Wevelgem. Ik werk van 9 tot 17 uur. Daarna moest ik telkens nog gaan trainen. Om 17.30,uur de loopschoenen aantrekken. Maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag ging ik lopen. Alles werd opgenomen met een Polar en moest dan doorgestuurd worden naar een fysical coach. Ik kon mij daarvoor niet meer opladen.”
Als ik een match bekijk, let ik altijd op de ref
Wat de toekomst brengt, weet Geldhof nog niet goed. “Ik weet dat er een uitdaging op mij zal afkomen, ik heb tonnen ervaring. Misschien kan ik bij een club de ontvangst van de refs verzorgen? Ik denk maar luidop. Bij Zulte Waregem is dat bijvoorbeeld ex-ref Johnny Ver Eecke, bij Anderlecht Marcel Van Langenhove.”
Kan Geldhof nu genieten van een potje voetbal op de televisie als neutrale kijker? “Ik kijk altijd naar de arbiter. Je stelt jezelf in zijn plaats. Ik begrijp waarom ze soms een verkeerde beslissing nemen. Als ik het al niet weet (lacht). Of ik nooit meer zal fluiten? Zeg nooit, nooit. We zullen wel zien. Als mensen me vragen om arbiter te zijn, zal ik dat wel doen, hè.” (JCS)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier