Jenko Borrizee gaat zijn tiende seizoen in als coach van KFC Lissewege. Om dit jubileum te vieren deed de beleidsploeg enorme inspanningen en trok 15 neofieten aan. Er werd vooral geshopt in tweede provinciale, bij KFC Heist, dat de bezuinigingstoer opgaat.
Zal Jenko die ruime en talentrijke groep tevreden kunnen houden? Hij heeft alvast ervaring zat. Voor zijn carrière als oefenmeester voetbalde Jenko op nationaal niveau en fungeerde vervolgens als referee tot in eerste provinciale. Hoe lang blijft de olijke Bruggeling nog het meubelstuk achter ’t Vaartje? “De kern oogt heel ruim, week na week zal ik jongens moeten ontgoochelen. Toch hoop ik dat we met het vernieuwde geheel een hoofdrol zullen kunnen vertolken. Zelf voel ik al een zekere druk. Verder hoop ik dat zij, die niet geselecteerd worden, zich zullen blijven inzetten. We zullen iedereen nodig hebben. Gelukkig beschikken we nog over een tweede ploeg, in vierde provinciale. Vriend Gino Moyaert heeft dat geheel onder zijn hoede en zal diegenen die bij mij afvallen wel klaarstomen en oppeppen.”
“Nu al kan ik vaststellen dat onze voorbereiding vruchten afwerpt. Bij ons luidt het motto plezier beleven naast het veld en bikkelen tussen de krijtlijnen. Het bestuur verricht titanenwerk, wij willen iets terug geven. Daar sta ik borg voor. Of ik na dit kampioenschap nog doorga? Dat zal afhangen van de resultaten, al zit er nog niet de minste sleet op de samenwerking.”
Niet de minste druk
Kenzie Schip voetbalde 22 jaar bij KFC Heist maar kent op een steenworp van het Stadion De Taeye niet de minste aanpassingsproblemen. “Nu vond ik de tijd aangebroken om eens andere lucht op te snuiven. Aan de kust beleefde ik hoogtepunten maar ook mindere momenten, nu hoop ik hier te top te viseren. In de voorbereiding stelde de coach me al overal op maar van opleiding ben ik rechtsachter. Ja, promotie staat hoog op mijn verlanglijstje, al lijkt de reeks me niet gemakkelijk en hoor ik ettelijke rivalen verkondigen dat zij voor de titel gaan.”
Jens Meert verbleef tot zijn 17e bij Heist, daarna verhuisde hij naar Knokke. “Ignace Lanckriet en Yves Van Borm waren er mijn trainers. Daar doorliep ik een super leerschool. Daarna ging het richting Westkapelle, waar we onder T1 Björn Cool ettelijke toppers te grazen namen. Gouden tijden waren dat! Vervolgens keerde ik terug naar de vrienden van Heist. We maakten overigens samen de overgang naar Lissewege. Ach, top vijf is toch het minste dat we moeten ambiëren. Bekijk die kern: daar zit kwaliteit in hoor. Jenko Borrizee staat boven de groep, straalt iets uit en kent het spelletje. We zijn op en top gewapend.”
Dieter Maenhout verbleef 13 seizoenen in Heist. “Vervolgens mocht ik proeven van de jeugdwerking bij Cercle Brugge maar miste de vrienden aan de kust. Dus keerde ik terug. Op mijn 18e ging ik twee competities naar Blankenberge. Ik keerde voor de derde keer terug naar Heist, vooral omwille van studieredenen. Nu komt Lissewege aan bod. We leggen onszelf niet de minste druk op, al kriebelt het bij iedereen om een hoofdrol te vertolken. We hopen op de top vijf en ik mik op een basisstek als centrale middenvelder.”
Ook Jari van Loo, zoon van de illustere Tony, mikt op een knalseizoen. “Tot aan mijn 14e voetbalde ik bij Cercle Brugge, daarna volgde KV Oostende. Twee jaar later beproefde ik mijn geluk in Varsenare en vervolgens bij Steenbrugge. Gistel en Veldegem waren mijn volgende uitdagingen. Ik heb zowat rondgezworven in de provincie, nu wil ik mezelf profileren in Lissewege en deel uitmaken van een subliem geheel. Net zoals al diegenen die voor mij aan het woord kwamen hoop ik op een topseizoen en kom het best tot mijn recht centraal achterin of op de linkerflank. Natuurlijk zal mijn vader veel naar mij komen kijken. Ik kan nog heel wat van hem leren want hij was in zijn glorietijd veel beter dan ik.” (JPV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier