Steile opmars van KSV Oostkamp: pijlsnel van provinciale naar nationale: “De toekomst? Twee vraagtekens”

Redactie KW

Er staan de jongens van de Valkaart twee heuglijke gebeurtenissen te wachten. De gloednieuwe tribune wordt binnenkort officieel ingehuldigd en de club prijkt op kop met een straat voorsprong. Wat komt eerst? De officiële inhuldiging van het bouwwerk of de viering van de kampioenen? Paul Devliegere wil op niets vooruitlopen. We gingen de huisvader, de gedroomde preses van KSV Oostkamp, opzoeken.

Om chronologisch de anekdoten aan te halen had Paul Devliegere een papiertje voor zich liggen. Hij hoefde er nauwelijks naar te kijken. “In juli 2010 nam ik het voorzitterschap over van Eric Lambert. Bij mijn aanstelling vroeg ik mijn bestuursleden om mij te evalueren na vijf seizoenen. Zouden ze op dat moment niet tevreden zijn, dan zet ik meteen een stap terug. Ik heb nog niemand gehoord.”

“Ik startte het seizoen 2010-2011 als grote baas zogezegd. We kwamen uit in tweede provinciale en ik verkondigde mijn doelstelling binnen en buiten onze muren: promoveren naar de hogere reeks. Maar we degradeerden naar derde provinciale: van een debuut in mineur gesproken. Onze vroegere succesdoelman Rik De Mil, die na zijn carrière tussen de krijtlijnen onze U21 coachte, kreeg de hoofdverantwoordelijkheid van ons uithangbord in handen. Zijn eerste competitie loodste hij ons naar de eindronde, het daaropvolgende seizoen kroonden we ons tot kampioen. Vanaf dat moment zijn we begonnen aan een tot op heden niet te stuiten opgang.”

Club Brugge

“Rik De Mil kreeg een unieke aanbieding om bij Club Brugge aan de slag te gaan. Wij moesten dus op zoek naar een nieuwe T1. We hadden net de eindronde gewonnen in tweede provinciale. Onze ploeg was klaar voor de hogere reeks maar we verloren onze geliefkoosde stuurman”, herinnert Paul zich. “Kandidaturen stroomden binnen, we spraken talrijke potentieel gegadigden. Maar toen we van gedachten wisselden met Dieter Lauwers dacht ik meteen: die wordt het!”

“Onder zijn leiding speelden we sublieme kampioenschappen in de hoogste provinciale reeks. In 2016 werd ons kunstgrasveld geïnstalleerd. Dat betekende een enorme troef in onze progressie. Dieter opteerde immers voor verzorgd aanvallend voetbal en dit kwam optimaal tot zijn recht tussen die synthetische krijtlijnen.”

Alleen is niemand tot grootse daden in staat

In het seizoen 2017-2018 eindigde KSV Oostkamp tweede en promoveerde via de eindronde naar de toenmalige derde amateurklasse. “In datzelfde jaar wonnen we de Beker van West-Vlaanderen. We finishten in nationale op een 13de stek, want we betaalden leergeld. Via barrages redden we ons, dachten we toch. Maar een Waalse ploeg promoveerde, waardoor de laagste nationale reeks in Vlaanderen een extra zakker te verwerken kreeg. De hemel viel op onze kop.”

“Terug in provinciale stond geen maat op ons meesterschap”, weet Paul. “Toen de competitie werd stilgelegd hadden we een straat voorsprong opgebouwd en we vierden onze rentree in de nationale reeksen. We mochten amper vijf duels afhaspelen. Kurt Delaere, onze voormalige T2, had Dieter Lauwers opgevolgd. We stonden vierde geklasseerd, maar alles werd opgedoekt wegens corona. De nieuwe hoofdcoach bleef de ploeg fysiek bijsturen, trainde verder volgens de geldende regels voor de pandemie en wat we nu hebben bereikt, danken we aan de onvoorstelbare inzet van spelers en staf. Ons vertrouwen in hen is immens groot. Alleen is niemand tot grootse daden in staat. Het succes van mijn Oostkamp is het resultaat van een vlot functionerende beleidsploeg en een perfecte samenwerking met het gemeentebestuur.”

Jeugdspelers

“Naast ons vlaggenschip vangen we 500 jeugdspelers op, en niet alleen van rond de kerktoren. Volgend seizoen zullen we een lichting U15 gewestelijk in competitie brengen, om tegemoet te komen aan de gemeenschap. We willen immers niemand wegsturen.”

“Ons vlaggenschip wordt gecoacht door twee piepjonge trainers: dertiger Kurt Delaere en Kevin Deslypere (27). Nooit twijfelde ik aan de capaciteiten van het duo. Kevin ken ik al heel mijn leven, terwijl de T2 zelf Oostkamp al heel zijn leven kent”, aldus Paul. “Wij analyseerden Kurt Delaere als T2. We leerden hem appreciëren als supercoach, maar vooral als heerlijke mens. Hij maakt deel uit van het trio dat Oostkamp tot ongekende hoogten bracht: Rik De Mil, Dieter Lauwers en Kurt Delaere.”

“De toekomst? Kijk eens aandachtig naar mijn papiertje: er staan twee vraagtekens”, lacht Paul. (JVH)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier