Frederik Declercq stopt net voor zijn 40ste met voetballen: “Hein Vanhaezebrouck is zeker mijn beste trainer ooit”
Frederik Declercq, binnen twee maanden 40 jaar, speelt zondag zijn laatste match uit zijn rijkgevulde carrière. Het seizoen kan nog afgesloten worden met de titel voor zijn club SV Wevelgem City, maar voor de laatste wedstrijd moet hij verstek geven wegens de communie van zijn dochter.
Frederik Declercq werd in zijn laatste thuismatch al verrast door zijn vrouw Melissa Louvaert die ervoor gezorgd had dat heel wat vrienden aanwezig waren, maar de Meulebekenaar hoopt dat straks de kers nog op de taart wordt gezet met een vierde titel uit zijn voetballoopbaan. Die begon bij VK Kachtem, in het dorp waar hij opgroeide bij zijn ouders Marc Declercq en Sonia Desmet. “Ze bleven me ook overal volgen, zelfs als ik in Eupen en Virton moest gaan spelen.”
Telefoontje van Hein
Na de knapen ruilde Frederik VK Kachtem in voor KSV Ingelmunster, toen een tweedeklasser. “Ik was er als supporter bij toen ze in Bergen nipt de promotie naar eerste klasse misten. Op 18-jarige leeftijd mocht ik al proeven van het eerste elftal, Hein Vanhaezebrouck was toen trainer. Ik maakte ook de fusie mee van Ingelmunster met Harelbeke tot Sporting West. Uiteindelijk degradeerden we naar derde klasse, Hein Vanhaezebrouck kwam me halen om bij WS Lauwe te gaan voetballen. Na een seizoen bij KSV Oudenaarde hing Vanhaezebrouck opnieuw aan de telefoon. Dit keer voor KV Kortrijk. We promoveerden dat seizoen naar eerste klasse. Ik besloot de stap niet mee te zetten. Ik hoorde haast altijd bij de kern, mocht wel een 15-tal keer starten, maar was geen onbetwiste titularis. Er lag ook een job in het onderwijs in het verschiet, dat ging uiteindelijk niet door, maar ik ging dus niet mee naar eerste klasse. Later denk je daar wel nog eens aan, maar de keuze was nu eenmaal gemaakt.”
Met SK Deinze kon Fred later promoveren naar tweede klasse, maar zakte uiteindelijk ook opnieuw. “Het was Franky Dekenne die me daar op het middenveld uitspeelde, daarvoor stond ik altijd centraal achterin.” Na twee jaar bij KSV Roeselare en opnieuw twee seizoenen KMSK Deinze trok hij nog eens naar KSV Oudenaarde. Om uiteindelijk thuis te komen bij OMS Ingelmunster. “We grepen de titel in derde amateurklasse en ik stapte nog mee in het fusieverhaal bij Mandel United. Daarna koos ik voor RC Harelbeke, dat werd geen geslaagd huwelijk. Maar na KM Torhout kon ik nu bij SV Wevelgem een mooi einde breien aan mijn carrière. Vorig jaar speelden we kampioen in tweede provinciale, dit seizoen staan we aan de leiding in eerste.”
Middenschool Izegem
Daar wordt het nog een spannende ontknoping. Wevelgem telt één puntje meer dan WS Lauwe en Sassport Boezinge en vier meer dan SC Blankenberge. “En op de slotspeeldag staan er confrontaties tussen de top vier op het programma. Het zou prachtig zijn mochten we zondag op Moen al kampioen kunnen spelen, maar dan moeten Lauwe en Boezinge verliezen. Op de slotmatch thuis tegen Boezinge kan ik er niet bij zijn. Mijn dochter doet haar plechtige communie”, zegt de familieman.
Na zijn mooie carrière is zijn gezin ook de voornaamste reden waarom hij er nu mee ophoudt. “Ik ging eigenlijk vorig jaar al gestopt zijn. Nu begint mijn rug ook wat op te spelen. Maar mijn dochter Faye (12) volleybalt bij Wivo Wingene, zoon Sem (6) speelt ondertussen ook voetbal bij SV Ingelmunster. Je wil dat natuurlijk vanop de eerste rij volgen. En na een loopbaan van meer dan 20 jaar in de eerste ploeg is het mooi geweest”, aldus Frederik die in de Prizma Middenschool in Izegem halftijds als ITC-coördinator en halftijds als LO-leerkracht aan de slag is.
Komst van kunstgras
Na drie kampioenstitels (KV Kortrijk, OMS Ingelmunster en SV Wevelgem) kan er straks ook een vierde titel bij komen. “Je hebt uiteraard ook mindere momenten, maar het zijn de goede die je onthoudt. In het voetbal leer je veel mensen kennen, maar echte vrienden zijn zeldzaam. Niettemin heb ik er met Klaas Hellebaut uit mijn periode bij WS Lauwe, Sven De Rechter uit mijn jaren bij KSV Roeselare en Matthias Schamp van bij Deinze drie goede maten aan over gehouden. En dan is er nog Dieter Callewaert, mijn allerbeste maat, waarmee ik in de jeugd samen speelde.”
In die ruim twee decennia is het voetbal ook enorm veranderd. “Inderdaad, als oudere speler trek je soms wel je ogen en oren eens open als 18-jarigen die net komen piepen een grote mond opzetten. Dat is voor niets nodig. Bij ons in Wevelgem valt dat overigens goed mee. Maar we hebben ook de accommodaties zien veranderen. Er wordt nu zoveel op kunstgras gespeeld dat jongeren het verleerd zijn om op gewone grasvelden te shotten.”
Anekdote van de Caje
In zijn carrière passeerden ook heel wat trainers de revue. “Hein Vanhaezebrouck steekt er daarbij bovenuit bij mij. Zijn trainingen waren uitgekiend en afgestemd op de tegenstander. Lieven Gevaert zet ik op nummer twee. Ook Yves Van Borm was tactisch een kei, maar met hem klikte het minder op persoonlijk vlak.”
Ook topspelers als Willy Wellens en René Verheyen waren ooit coach van Frederik Declercq en ook Jan Ceulemans nam over bij KMSK Deinze. “Daar hangt nog een leuke anekdote aan vast. Als iemand als Ceulemans, met zo’n carrière, voor je staat dan heb je daar respect voor. Je loopt voor die man door het vuur. Het was ook een heel aimabel man. Maar in de eerste match dat hij ons coachte zei hij in zijn dialect: ‘Jongens, ik ken jullie nog niet en ik ken ook de tegenstander niet. Maar als we hier vandaag een goal meer maken dan onze tegenstrever, dan zijn we gewonnen.” (lacht)
Qua speelstijl valt Frederik ook te vergelijken met Vanhaezebrouck, met een uitstekende traptechniek als dodelijk wapen. “Ik scoorde al enkele keren vanop eigen helft, van die goals heb ik nog allemaal videobeelden. Leuk om eens te herbekijken.”
Zelf trainer worden, daar denkt hij nog niet aan. “Ik ben al gevraagd als jeugdtrainer, maar heb die boot voorlopig afgehouden. Ik ben ondertussen, net als veel voetballers, aan het padellen geslagen. Ik speel ook interclub bij TC Bosterhout, vlakbij mijn deur overigens. Ik wil wel nog een opleiding volgen om padelles te kunnen geven. En voor de rest laten we alles op ons afkomen.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier