Roeselaarse Kristien Oplinus (66) pakt 2x goud op WK atletiek voor masters

Kristien Oplinus: “Het zou wel fijn zijn om erkenning te krijgen voor deze titels.” © Stefaan Beel
Arjan Desante
Arjan Desante Medewerker KW

Op het wereldkampioenschap Atletiek voor masters zorgde de Roeselaarse Kristien Oplinus voor een regelrechte stunt. Samen met haar teamgenoten in de estafette liep ze naar twee gouden medailles. Zelfs voor Kristien, die een goedgevulde prijzenkast heeft, is dat een absolute primeur. “Zolang mijn lichaam meewerkt, blijf ik ervoor gaan”, klinkt het vastberaden bij de 66-jarige atlete.

In Tampere, een van de grootste steden van Finland, liet Kristien Oplinus (66) een sportief hoogtepunt optekenen. Kristien liep er op het WK Atletiek voor masters naar twee gouden medailles! Zowel op de 4 x 100 meter als de 4 x 400 meter stond ze op het hoogste schavotje, samen met atletes uit Wilrijk en Wallonië.

Verrassend goud

“Twee gouden medailles op een WK, dat is toch wel bijzonder en vooral onverwacht. Het begint nu nog maar helemaal door te dringen”, aldus Kristien, die nochtans al aardig wat eremetaal veroverde. “In alle eerlijkheid: het aantal Belgische titels en records zou ik niet meteen kunnen zeggen.”

“Het zijn er veel, maar voor een precies aantal zou ik in mijn archieven moeten duiken. Daarnaast pakte ik vijf jaar geleden ook al eens zilver op het EK in Denemarken. Maar goud op het WK is nog van een andere orde.”

De overwinning was niet alleen voor Kristien en haar teamgenoten een verrassing. Ook de concurrentie uit het Verenigd Koninkrijk had dit niet meteen zien aankomen. “Zij steken er eigenlijk al jarenlang bovenuit en waren dan ook torenhoog favoriet. Dat ze alsnog niet wonnen, beviel hen duidelijk niet.”

“Er kon geen blik – laat staan een ‘proficiat’ – van af. Maar dat was voor ons geen domper op de feestvreugde, hoor. Vooral het goud op de 4 x 100 meter was voor ons echt een verrassing, want normaal is de 4 x 400 meter ons beste nummer. Door die eerste overwinning hadden we een boost gekregen en geloofden we helemaal in die tweede winst.”

55 jaar atletiek

Ook in haar jonge atletiekjaren was Kristien al een nationale topper. Toch beschouwt ze deze gouden medailles op het WK als een van de hoogtepunten in haar carrière. “En die carrière duurt toch al even”, lacht ze. “Ik ben namelijk in 1967 aangesloten als atlete, liefst 55 jaar geleden!”

“In mijn topjaren haalde ik wel enkele provinciale titels, maar op nationaal vlak was dat moeilijk. In mijn generatie had je bijvoorbeeld ene Lea Allaerts, de Kim Gevaerts van die tijd. Zelf strandde ik toen héél vaak op de vierde plaats. Maar natuurlijk is van al die voormalige concurrenten niemand nog actief.”

“Zelf denk ik er echter niet aan om te stoppen met lopen. Zolang mijn lichaam meewerkt, blijf ik ervoor gaan. Al besef ik maar al te goed dat het ook snel minder kan gaan. Ik ben heel dankbaar dat ik dit op 66-jarige leeftijd nog allemaal kan en mag doen.”

Hard trainen

Hoe je op 66-jarige leeftijd nog zo fit kan zijn en veel jongere atleten het nakijken geeft? Een echt geheim heeft ze niet, beweert Kristien. “Ik eet en leef natuurlijk wel gezond, maar dat is ook meteen het voornaamste. Zo eet ik bijvoorbeeld voor 90 procent plantaardig. Eigenlijk doe ik zowat alles met mate, behalve het trainen dan.” (lacht)

“Sinds ik met pensioen ben, train ik wel zes of zeven keer per week. Minder lang dan vroeger, maar wel vaker. Nochtans vind je me niet zoveel op de piste, zeker niet in de winter. Ik doe vooral veel krachttrainingen en ben bijvoorbeeld dol op crossfit. Dat is minder eenzaam dan pistetrainingen.”

“Want dat wil ik wel even duidelijk stellen: ook ik moet er veel voor doen om op dit niveau te blijven. Een wedstrijd is misschien ‘maar’ 100 of 400 meter lang, voor die explosiviteit moet je ook hard trainen.”

Sportverdienste

Tot slot vragen we Kristien wat we haar nog mogen wensen voor de toekomst. Nog meer gouden WK-medailles of toch iets anders? “Je doet het natuurlijk vooral voor jezelf, maar het zou wel fijn zijn om erkenning te krijgen voor deze titels”, klinkt het bij de Roeselaarse atlete van FLAC.

“In het verleden greep ik al enkele keren naast de Roeselaarse trofee voor ‘Sportverdienste van het Jaar’. Misschien geven deze wereldtitels wel de doorslag?” (Arjan Desante)

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier