Pascale Cockhuyt uit Brugge is al 1001 dagen – zonder snipperdag – aan het lopen, aan een gemiddelde van 10 km per dag. “Ik wou mezelf bewijzen dat ik nog kan sporten, na een zware enkelblessure zeven jaar geleden”, zegt de coördinator van armoedevereniging vzw Wieder.
“Zeven jaar geleden had ik een arbeidsongeval”, vertelt Pascal Cockhuyt. “Ik slipte op een regenachtige dag op de gladde Brugse kasseien, toen ik naar een cliënt in nood trok. Mijn grootste fout was dat ik niet meteen naar de dokter ging. Pas ‘s avonds laat deed ik dat. De diagnose luidde: een zware enkeldistortie. De arts zei mij dat ik nooit meer aan sport zou doen.”
Runstreak
“Ik wou dat niet aanvaarden en op 29 augustus 2020, in volle coronaperiode, begon ik aan mijn ‘runstreak’. Die trend is overgewaaid uit de Verenigde Staten en Australië. Daar gaan mensen de challenge aan om elke dag een mijl te lopen. Mijn doel was om per maand minstens 300 km te halen, dus een gemiddelde van 10 km per dag.”
“Bij een ‘runstreak’ word je pas ernstig genomen, eens je de kaap van de 1001 km overschreden hebt. Je hebt in de Verenigde Staten mensen die al dertig jaar lang elke dag een mijl hardlopen, in Australië is er een man die zelfs al een halve eeuw elke dag loopt.”
Midden in de nacht
“Er waren dagen van amper 6 of zelfs 1 km, maar ik slaagde er toch bijna altijd in om 10 à 15 km te presteren. De moeilijkste opgave is om dat met je werk te combineren. Ik moet voor de vzw Wieder, een Brugse vereniging waar armen het woord nemen, soms naar vergaderingen in Brussel. Of naar het Brugse OCMW gaan. Af en toe heb ik midden in de nacht of om 6 uur ‘s ochtends mijn loopschoenen aangetrokken.”
“Zelfs toen ik ziek was en koorts kreeg, heb ik mijn dagelijkse opdracht volbracht. In februari wou ik er de brui aan geven, omdat mijn beste vriendin gestorven was. Maar ik putte moed uit het feit dat Vanessa mij altijd gesteund had bij mijn ‘runstreak’.”
Koninklijk Paleis
“Het lopen brengt mij tot rust, het helpt mij om de stress na een moeilijke vergadering van mij af te schudden. En ik heb er een ijzeren discipline aan overgehouden. Het heeft zelfs een positieve impact op de vzw Wieder. Een aantal kansarme Bruggelingen zijn zelf beginnen sporten. Ze volgen mijn prestaties en moedigen mij aan”, aldus Pascale Cockhuyt.
Vorige week werd deze Brugse vrouw uitgenodigd als gast op het Koninklijk Paleis. Niet voor haar sportieve prestaties, maar als waardering voor haar inspanningen binnen de armoedesector als coördinator van de VZW Wieder en als lid van het bijzonder comité van de sociale dienst van het OCMW Brugge.
Stopt Pascale Cockhuyt met lopen, nu ze haar doel, de kaap van de 10.000 km, overschreden heeft? Pascale: “Neen, morgen trek ik opnieuw mijn loopschoenen aan!”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
