West-Vlaamse wereldkampioenen (1): Glenn is top in ‘cable wakeboarden’

Hij leek in de wieg gelegd voor een carrière als topchef, maar gooit nu hoge ogen in het… cable wakeboarden. Maak kennis met wereldkampioen Glenn Vandenberghe (32).

“Merci dat je aan mij denkt voor deze reeks. Niet zozeer voor mijzelf, hoor. Maar ik vind het altijd heel fijn dat onze sport wat extra aandacht krijgt.” Bij de start van het interview is de toon meteen gezet. Ook met een kast vol eremetaal toont Glenn Vandenberghe zich een aimabele man, met een vurige passie voor zijn sport. En voor zijn andere activiteiten, want dat blijken er best wat te zijn.

World Games

Op zijn palmares had Glenn eerder al een Europese titel en wereldtitel bij de federatie WWA. In september schoot hij de hoofdvogel af door ook de wereldtitel te pakken bij de hoogst aangeschreven federatie IWWF. Om dat te realiseren, klopte hij in Parijs niet alleen 260 tegenstanders, maar ook verschillende profsporters. Extra uniek: zowel het BK, EK als WK won Glenn met een zogenaamde ‘victory lap’. Dat betekent dat hij in zijn eerste run meteen de nodige punten pakte voor de titel. “Voor buitenstaanders was mijn wereldtitel zeker een verrassing, maar ik had echt naar dit moment toegewerkt”, vertelt Glenn enthousiast. “In de winter trok ik naar het buitenland om optimaal te kunnen trainen en ik bleef geloven in dat grote doel. Het duurde een twaalftal jaar, maar het is me gelukt. Een droom die uitkomt.”

“Dat ik mijn dromen najaag, is een belofte die ik gemaakt heb aan mijn overleden ouders”

Dankzij zijn wereldtitel maakt Glenn kans om deel te nemen aan de World Games, die in augustus plaatsvinden in het Chinese Chengdu. Alleen is hij daarvoor nog afhankelijk van de goodwill van de internationale federatie. “Ik ben wereldkampioen in mijn leeftijdscategorie, maar op de World Games bestaan die categorieën niet. De IWWF selecteert in totaal 15 wakeboarders van over de hele wereld. België is kandidaat om iemand te sturen, maar pas eind januari kennen we de beslissing. Spannend natuurlijk, want dit is een enorm evenement over alle sporten heen.”

Trainen in buitenland

Deelname aan de World Games – zeg maar de Olympische Spelen voor niet-olympische sporten – zou uiteraard spectaculair zijn. Toch moet Glenn nog vaak uitleggen wat cable wakeboarden precies inhoudt. Bij het traditionele wakeboarden wordt de atleet op het water voortgetrokken door een motorboot, bij het cable wakeboarden vervangt een kabelsysteem de snelheid van de boot.

“Onze wedstrijden vinden dan ook plaats in een zogenaamd kabelpark. We stellen daarbij een ‘run’ samen waarbij we diverse obstakels overwinnen en trucs uitvoeren. Die trucs moeten van A tot Z correct uitgevoerd worden om een topscore te krijgen. Dat is de beknopte uitleg, maar eigenlijk moet je een video bekijken om het ten volle te begrijpen. Daarom deel ik ook regelmatig beelden van wedstrijden op mijn social media. Het parcours krijgen we een drietal weken vooraf te zien op foto’s, maar dat is natuurlijk nog altijd heel moeilijk in te schatten. Daarom ga ik zo vaak mogelijk ter plaatse kijken. Dat deed ik ook bij het WK in Parijs. Met resultaat, zo te zien.”

In België is Glenn vooral te vinden in Lakeside Paradise in Knokke-Heist. “Maar de weersomstandigheden zijn hier natuurlijk niet altijd ideaal om te wakeboarden. En dat is nog zacht uitgedrukt. Daarom ben ik vaak in het buitenland. Zo ben ik op 30 december naar Azië vertrokken om hier tot halfweg maart te blijven. Jaarlijks ga ik ook naar Spanje om kampen te organiseren in het Lunar Cable Park, maar ook om te trainen en daarnaast te werken.”

Belofte aan ouders

Hoewel hij nu aan de top staat in zijn sport, leek Glenn voorbestemd voor een andere carrière. Op jonge leeftijd deed hij namelijk ervaring op in toprestaurants als Vrijmoed en Hof van Cleve. Die kans had hij onder meer te danken aan zijn overwinning in het VTM-programma De keuken van de meester, waarin Peter Goossens een nieuwe rechterhand zocht voor in de keuken.

Zijn ouders Steve Vandenberghe en Anneke Coppens waren bovendien de gezichten van Hotel Ter Duinen. Een toekomst in de horeca leek dus evident, maar het noodlot besliste er anders over. “Dat ik mijn dromen najaag, is namelijk een belofte die ik gemaakt heb aan mijn ouders. Zij zijn helaas allebei overleden”, aldus Glenn. “Mijn vader was voor mij een echte inspiratiebron, ik keek zó hard naar hem op. Hij werkte hard in de keuken, maar reed daarnaast ook rally’s zoals de Dakar Rally. Het is die hobby die hem uiteindelijk ook fataal werd in 2015, tijdens een wedstrijd in Marokko.”

“Zelfs als ik in Spanje of Azië vertoef, blijf ik naast het trainen ook koken”

Glenn zette het levenswerk van zijn vader verder en doopte de zaak om tot La Guera, genoemd naar de locatie waar zijn papa overleed. Al snel werd hij opgepikt door culinaire gidsen, maar Glenn had ook nog andere plannen. “In 2019 vertelde ik mijn mama, die toen al ziek was, dat ik nog dromen had in het wakeboarden. Koken blijft een passie, maar die kan ik ook op latere leeftijd nog perfect beoefenen. In de sport is je houdbaarheid een stuk beperkter, dus mocht ik het niet langer uitstellen. Ook mijn mama motiveerde me om er volop voor te gaan. Voor mij is het dan ook erg belangrijk om mijn ouders trots te maken. Zij waren echt prachtige mensen, die altijd het beste met me voor hadden. Op school was ik destijds misschien geen groot voorbeeld, maar in de sport bewijs ik wel wat je kan bereiken als je blijft volhouden.”

Kok en distributeur

Op dit moment combineert Glenn een viertal functies, waardoor hij zeven op zeven druk in de weer is. “Ja, je mag gerust zeggen dat ik veel energie heb”, lacht hij. “Dat heeft al consequenties gehad op mijn privéleven, want ik ben natuurlijk weinig thuis. Gelukkig heb ik enkele heel hechte vrienden gevonden in mijn sport. Louis Eggerickx noem ik bijvoorbeeld mijn kleine broer en Guillaume ‘Skippy’ Losfeld is al zes jaar mijn huisgenoot. Toch doe ik natuurlijk veel meer dan wakeboarden alleen.”

“Met La Guera ben ik al enkele jaren travelchef. Dat betekent dat ik zaken help opstarten of als extra bijspring in de keuken. Nu ben ik bijvoorbeeld aan de slag in de prachtige zaak Rõka in Knokke-Heist, maar ook elders ben ik soms aan de slag. In de horeca is er nu eenmaal altijd werk, hé. Zelfs als ik in Spanje of Azië vertoef, blijf ik naast het trainen ook koken. De keuken blijft dan ook mijn tweede thuis.”

“Voorts ben ik distributeur van het merk Slingshot, een gevestigde waarde in de wereld van het wakeboarden. Zelf moet ik daarvoor regelmatig langs bij mijn zes shops in Nederland en zes in België. Last but not least ben ik ook kapitein van Team België. Net daarom ben ik ook telkens blij als onze sport wat in de aandacht komt. Nogmaals merci dus!”