Emilio Vannieuwenhuyze treedt in voetsporen van zijn papa en nonkel

Emilio Vannieuwenhuyze, hier op een archiefbeeld, was deze week op stage in Frankrijk. (Foto Coghe) © Foto Coghe
Redactie KW

Motorcrosser Emilio Vannieuwenhuyze was aan een uitstekend seizoen bezig met een zege en een rist ereplaatsen. De titel bij de nationalen MX2 was het uiteindelijke doel dit seizoen, maar een nieuwe breuk gooide dinsdag jammer genoeg roet in het eten.

De 16-jarige Lichterveldenaar, die van maandag tot donderdag samen met nonkel Manuel Priem op stage was in het Franse Ribecourt, was alvast voorbestemd om motorcrosser te worden. Papa Sonny Vannieuwenhuyze was meermaals Belgisch kampioen bij de zijspannen en nonkel Manuel maakte internationaal furore. “Ik ben het van jongsaf aan aangeleerd om met de motor te rijden”, stelt Emilio als we hem maandag contacteren op weg naar het Franse Ribecourt. “Toen ik vier jaar was, kreeg ik een kleine crossmotor en ik was meteen verkocht. Mijn ouders vertelden me dat ik niet meer wilde stoppen. Vanaf mijn zesde mocht ik in competitie rijden. Ik verbeterde snel en deed dan ook vlug mee voorin.” Papa Sonny deed het uitstekend bij de zijspannen. Voor Emilio liggen de ambities elders. “Ik rijd liever solo en zou daar liefst beter in worden. Ik moet zeker tweemaal per week lopen en fietsen, want een goede fysiek is zeer belangrijk, zoniet het belangrijkste.”

“Heel mijn familie rijdt bijna met nummer 32”

Een dijbeenbreuk remde de ontwikkeling van de 16-jarige crosser vorig jaar even af, maar intussen had hij zijn vorm opnieuw te pakken. Een scheen- en spaakbeenbreuk gooit echter opnieuw roet in het eten. “Ik denk alvast dat ik er al alles heb uitgehaald, ondanks mijn blessures. Vier jaar geleden heb ik mijn kruisband gescheurd en daar ondervind ik nog af en toe last van. Elke week moet ik naar de kinesist om dat te versterken.”

Europees niveau

“Later zou ik het Europees wel eens willen proberen, maar de bedoeling is om bij de hoogste klasses in de amateurbonden te geraken en daar mee te doen aan de top. Maar vooral wil ik er veel plezier aan beleven. Dat is het belangrijkste aan motorcross.” En crossen doet Emilio met het nummer 32, niet toevallig gekozen. “Heel mijn familie rijdt bijna met nummer 32. Nonkel Manuel heeft daar in de grote prijzen mee gereden en ook mijn pa reed met dat nummer rond”, besluit de derdejaarsstudent LO en sport aan het SiVi in Torhout.

(BV)