Christophe Vancoillie (50) werkte op zaterdag 14 augustus succesvol de Ironman in het Finse Kuopio-Takho af in een tijd onder de 11 uur. Als klap op de vuurpijl kreeg de fractieleider van oppositiepartij NieuwPittemEgem met zijn prestatie ook een ticket voor de deelname aan het WK Ironman in Hawaï in februari 2022.
Negentien maanden lang bereidde Christophe Vancoillie zich voor op zijn grote droom: een volledige Ironman afwerken. Na 335 km zwemmen, 12.188 km fietsen en 2.559 km lopen stond hij op 14 augustus aan de start van de Ironman in het Finse Kuopio-Takho. Daar wachtte hem één van de meest extreme sportwedstrijden ter wereld: 3,8 km zwemmen, 180 km fietsen en een volledige marathon (42,2 km) lopen. “Achteraf gezien is de hele voorbereiding vlot verlopen, zonder echte noemenswaardige blessures om het trainingsschema te verstoren”, vertelt hij. “De laatste weken, met tot 20 uur training per week, waren uiteraard wel intensief, maar dan had ik het einddoel al in zicht.”
“Een kleine zes weken voor de start dreigden technische problemen roet in het eten te gooien: de voorvork van mijn tijdritfiets was plots gebarsten. Door corona zijn fietsonderdelen nu schaars en bovendien moest de nieuwe voorvork vanuit Duitsland komen. Ik had inmiddels een fiets gevonden van een collega-triatleet die ik zou kunnen huren, maar gelukkig kwam alles nog in orde. De voorvork werd geleverd de vrijdag voor we vertrokken en kon nog gemonteerd worden, zodat ik toch mijn eigen fiets kon meenemen. Wat de wedstrijd zelf betreft heb ik er tot het laatste moment rustig naartoe geleefd. Ik wist immers dat ik er, samen met mijn coach Ruben Vandevoorde, qua voorbereiding alles aan gedaan had. Van zodra we aangekomen waren in Finland heb ik het parcours verkend. Op de dag zelf ben ik om 4.30 uur opgestaan om dan om 5 uur te ontbijten, zoals gepland 3 uur voor de start. Bij de zwemstart werd ik wel wat zenuwachtig. Gezonde stress zorgde voor de juiste focus.”
“Tijdens het zwemmen, dat gezien mijn jarenlange ervaring in het waterpolo mijn meest comfortabele onderdeel is, heb ik de hele tijd een evenwichtig tempo aangehouden. Doordat mijn sporthorloge elke 500 meter trilde kon ik de afstand goed inschatten en mijn inspanningen indelen. Ik had een richttijd van 1 u. 05’ in gedachten en kwam na 1 u. 06’28” uit het water. Na een probleemloze wissel begon ik aan mijn 180 km fietsen. De eerste helft van de fietsafstand ging vrij vlot, maar tussen de 120 en 145 km kreeg ik het wat moeilijker. Ik werd ingehaald door een andere Belg, maar die reed niet echt van mij weg, wat me moed gaf. Nadien kwam ik er weer wat door en bij 160 km haalde ik de landgenoot weer bij en liet ik hem achter. De laatste kilometers gingen in dalende lijn en na 5 u. 37’21” kon ik de fiets wisselen voor de loopschoenen. Ik had mij tot doel gesteld om na maximaal 7 uur aan het lopen te beginnen. Een blik op mijn sporthorloge leerde mij dat ik aan 6 u. 51” zat.”
“Tijdens het tweede deel van het lopen werd het echt wel lastig. Tot overmaat van ramp kregen we een stortvloed over ons, zodat ik doornat werd en het water in mijn schoenen stond. Uiteindelijk beëindigde ik de marathon na 3 u. 54”, een nieuw persoonlijk record. Bovendien finishte ik na een totaaltijd van 10 u. 45’09”, dus ruim onder de vooropgestelde 11 uur. Het spreekt voor zich dat het gevoel om over de finish te komen een onbeschrijflijke ervaring is. Een bekroning na al die maanden van opoffering.”
Droom
“Uiteindelijk werd ik elfde in mijn leeftijdscategorie, wat voor een extra verrassing zorgde. Er waren immers negen starttickets voor het WK Ironman in Hawaï en doordat twee snellere atleten weigerden, was ik aan de beurt. Na overleg met mijn partner Karen en met Ruben besloot ik mijn kans te wagen. Het WK is wel al verschoven naar 2 februari 2022. Dat betekent dat ik de komende maanden opnieuw een duidelijk trainingsschema zal moeten aanhouden, maar de wedstrijd afwerken op de geboorteplaats van de Ironman is echt wel de ultieme droom.” (JG)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
