Doe het hen maar eens na: als broers deelnemen aan de meest prestigieuze triatlon, de Ironman van Hawaï. Er was wat geluk mee gemoeid, maar Elewout (33) en Reinout Maes (41) staan dit weekend in Kona wel beiden aan de start. “Als de trein passeert, moet je erop durven te springen.”
Elewout en Reinout Maes groeiden op in Oostrozebeke, maar wonen intussen elders. Elewout vestigde zich met zijn gezin in het Oost-Vlaamse Wontergem, Reinout woont al 16 jaar in Vichte. Elewout werkt bij een interimkantoor voor freelancers, Reinout is zelfstandig ingenieur in automatisatie en logistieke software. “Ik werk in onderaanneming voor een firma uit Kortrijk, maar onze klanten bevinden zich in een straal van 100 km. Op fietsafstand dus”, knipoogt Reinout. “Ik bezocht al mijn klanten al eens met de fiets en probeer, in tegenstelling tot Reinout die in maatpak gaat werken, dagelijks met een gewone herenfiets naar mijn werk te rijden. Dit jaar vormt een uitzondering. Het is slechts acht km heen en acht km terug, maar ik kon dat er door de vele trainingen voor Hawaï echt niet meer bijnemen. (glimlacht) Het klinkt tegenstrijdig, maar het is de realiteit.”
Hoe zijn jullie in de triatlonsport beland?
Reinout: “Als student. Ik was 19 jaar en Luc Van Lierde had de Ironman van Hawaï gewonnen. Plots kwam triatlon ook in de Belgische pers aan bod en pikten mensen het op. Ik was zo iemand en wilde ook wel eens een triatlon doen. Het werd de sprintwedstrijd in Aarschot, maar ik oversliep me en deed ’s namiddags dan maar de kwarttriatlon. Het is me goed bevallen, al werd ik in het zwemmen bijna gedubbeld.”
Elewout: “Ik ben acht jaar jonger dan Reinout en kwam pas jaren later, op mijn 17de, in aanraking met de sport: een duatlon.”
Reinout: “Een halve triatlon kan je nog net doen als je tijd hebt naast je werk. Voor een volledige Ironman moet je tijd maken om te trainen. Elewout deed dat vier jaar geleden voor het eerst, in Vichy. Bij mij heeft het langer geduurd. Ik zei altijd: ik wacht tot mijn 40ste wanneer de kindjes groot zijn. Elewout kon zich intussen kwalificeren voor Hawaï, met een knappe derde plaats in zijn age group in Frankfurt. Bij mij was het de bedoeling om dit jaar die Ironman van mijn bucketlist af te vinken. Het is anders uitgedraaid. De kans dat ik me voor Hawaï kon kwalificeren, was heel klein. Maar met een nodige portie geluk is het me in Vitoria-Gasteiz toch gelukt. Enkele atleten in mijn leeftijdscategorie hebben hun slot niet genomen, waardoor ik plots de kans kreeg.”
Hoe speciaal is het dat twee broers naar Hawaï mogen?
Reinout: “De broers Veldeman uit Dendermonde deden het enkele jaren geleden al, maar dit jaar zijn wij de enige Belgische broers. Dat is me onlangs door de federatie bevestigd. En allemaal met dank aan Elewout. Hij heeft me gepusht om er echt voor te gaan en als hij zich vorig jaar niet had gekwalificeerd, zou ik de dag na mijn Ironman niet naar de podiumceremonie gegaan zijn.”
Elewout: “En nu beleven we onze aanloop naar Hawaï samen. Mentaal, niet fysiek. Triatlon is een uiterst individuele sport. Ik doe al mijn trainingen alleen en Reinout ook. Je moet van hetzelfde niveau zijn om dat samen te doen en dat is bij ons niet het geval. Maar het is heerlijk om dit traject samen te kunnen beleven.”
Reinout: “We zijn de voorbije maanden tegen dezelfde problemen gebotst. Fysiek, maar ook privé en organisatorisch. We zijn gehuwd en hebben twee kindjes. Mijn kinderen zijn tien en twaalf. Die kunnen al goed hun plan trekken. Elewout heeft een tweeling van twee jaar en is aan het bouwen. Hoe hij het doet, vind ik fenomenaal. Hij heeft een schat van een vrouw die volledig achter hem staat, ook al had ze het de voorbije weken stilaan gehad. Maar als de trein passeert, moet je er soms durven opspringen.”
Wat is jullie doel op Hawaï?
Elewout: “Ik eindig in het beste geval in de top tien van mijn age group en word wie weet zelfs beste Belgische age grouper, net zoals onze trainer Niels in 2019.”
Reinout: “Elewout hoort bij de beste Belgische amateurtriatleten, maar alle details moeten meezitten. Zelf wil ik vooral genieten en finishen. En ik hoop mijn tijd van in Spanje te evenaren en te tonen dat ik mijn slot verdiend heb. Er zijn triatleten die hun plaats meer verdienden en daarom wil ik er alles aan doen om een mooi niveau te halen.” (Tom Vandenbussche)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
