“750 judoka’s op één tornooi”: Judoclub Cobra in Lendelede heeft na 47 jaar nog altijd de wind in de zeilen
Judoclub Cobra in Lendelede heeft na 47 jaar nog altijd de wind in de zeilen. “Er zijn momenteel meer dan 90 leden en we trainen hier wekelijks in drie groepen: kleuters, jeugd en volwassenen”, zegt stichter en hoofdtrainer Gery Verthé (70). “De judo heeft veel van mij gevraagd en gekregen”, zegt hij. “Dankzij mijn vrouw Gina en onze vijf kinderen die me veel moesten missen.”
Gery was één van de stichters van Judoclub Cobra. “Samen met Jacques Staelens, Danny Remmerie, Betrand Vantorre, Jacques Dujardin en mijn broer Dany Verthé”, zegt Gery. “Ons eerste judolokaal was bij ‘Perdangs’ in de Kasteelstraat in Lendelede. Daarna verhuisden we naar het DOC en 10 jaar geleden konden we in de bovenzaal van de nieuwe sporthal terecht.”
“In het begin hadden we toch al meteen een 40-tal leden en na de succesrijke Europese kampioenschappen die in 1994 in Oostende plaatsgrepen en waar de Belgen 8 medailles wonnen met onder andere Gella Vandecaveye en Ulla Werbrouck, steeg het ledenaantal gemakkelijk tot 60 en meer judoka’s. Gella kwam hier trouwens vaak trainen. Na de corona steeg het ledenaantal zelfs boven de 90.”
Gery, die 30 jaar bij de stad Kortrijk werkte en in bijberoep zelfstandig bouwvakker en timmerman was en nog is, is ook nog altijd voorzitter van de club. “Ik hoop dat Jitske Durinck in de toekomst de leiding van de club in handen neemt, maar daarvoor moet ze eerst bepaalde diploma’s behalen. Ze is daar nu trouwens volop mee bezig. Het zou in elk geval mijn taak verlichten.”
Zwarte gordels
Met zijn vrouw Gina Vanneste, die hij in de judo leerde kennen, heeft hij 3 dochters en 2 zonen. “Gina is voor mij de beste vrouw die ik kon hebben. Ze stond er met de kinderen immers vaak alleen voor. Dankzij haar kon ik me inzetten voor de judo: in Cobra, in Jenos Kwai in Moorsele, in het provinciaal comité, in de federatie… Ik was wel maar weinig thuis en ik heb mijn eigen kinderen zo goed als niet zien opgroeien. Toen ik naar mijn werk vertrok sliepen ze nog en als ik thuis kwam zaten ze meestal al in bed. Ooit vroeg ik hen of ik dan geen ‘goede’ vader was geweest, maar ze repliceerden dat ik de beste vader was die ze konden hebben. Ze konden ook allemaal hogere of universitaire studies doen.”
In zijn lange loopbaan als trainer ‘maakte’ Gery veel zwarte gordels. “Een100-tal! Eddy Nollet, nu trainer bij Jenos Kwai, was mijn eerste zwarte gordel. Ik zelf ben nu zwarte gordel 7de dan. Misschien komt er ooit nog een 8ste dan, maar of ik dat nog zal halen weet ik niet, want dat kan pas in 2028. Ondertussen blijf ik deze bloeiende club leiden. Maar ik sta er niet alleen voor. Ik kan nog rekenen op enkele andere trainers: Jitske, Amber Maus, Ciandro Vandecappelle, Arno Meulebrouck en Myrthe Nolf. Er zijn trainingen voor kleuters, jeugd en volwassenen.”
Cobra had in de loop der jaren ook al heel wat Belgische kampioenen. “Steven Gheysen (1), Véronique Quaegebeur (2), Valérie Matton (1), Geert Desmet (1) en Jarno Dewulf (4). En Robbe Demets is nu wel bij de club in Moorsele maar is eigenlijk ook hier begonnen en timmert ondertussen bij de senioren aan een internationale carrière.”
Goede organisator
Judoclub Cobra heeft een goede reputatie bij het organiseren van tornooien in de sporthal Steuren Ambacht. “Al vele jaren organiseren we jaarlijks twee grote tornooien. Voor ons jongste tornooi, enkele weken geleden, zakten er in één weekend 750 judoka’s naar Lendelede af en hadden we 1.000 toeschouwers. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Maar dat kan ook alleen maar dankzij de werkgroep die dat allemaal op poten zet en dankzij de inzet van vele vrijwilligers, ouders en sympathisanten van judoclub Cobra.”
Gery is ondanks zijn leeftijd nog 200 procent bezig met de judo. “Vele jaren was ik geen enkele avond thuis en in de weekends tekende ik present op tornooien. Nu ga ik niet meer naar de vergaderingen van de judofederatie in Zele en ben ik de dinsdagavond thuis.”
Misschien wil Gery wel een grafopschrift dat met judo te maken heeft… als hij ooit komt te sterven. “Daar dacht ik nog niet over na. Maar ik kende wel een trainer die in judopak begraven werd. Misschien moet ik dat ook maar in mijn testament laten zetten…”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier