Regine Moreel is de nieuwe directeur van wzc ’t Hoge op, jawel, ’t Hoge in Kortrijk. Ze staat voor een stevige uitdaging. Het woon-zorgcentrum werd vorig jaar immers hard getroffen door het coronavirus en net zoals in veel gelijkaardige instellingen, druppelen de nieuwe bewoners maar met mondjesmaat binnen. “Mijn uitdaging ligt erin om het woon-zorgcentrum zijn glans terug te geven, de vreugde terug in onze gangen te brengen. Samen met bewoners en medewerkers zie ik dat helemaal zitten!”
Regine Moreel is pas een goede maand aan de slag als directeur bij wzc ’t Hoge. Toch heeft ze aan ervaring geen gebrek. Al meer dan 25 jaar is ze aan de slag als directeur bij verschillende organisaties met bijzondere doelgroepen. “Ik heb mijn hart een beetje verloren aan kwetsbare doelgroepen. Ik heb al gewerkt met jongeren in een moeilijke thuissituatie, volwassenen met een handicap,… en ben nu dus geland bij senioren.”
Geen gemakkelijke sector om nu in te stappen?
“Misschien niet. Maar ik houd net van bouwen aan een organisatie. Een eigentijdse dienstverlening op poten zetten, dat is wat ik graag doe. Uiteraard in samenspraak met medewerkers, bewoners en hun families. Dat is wat ik al jaren doe, ik houd van een uitdaging.”
“Ik hoop licht, verandering en vernieuwing mee te brengen”
“Ik heb lang geleden mijn hart al verloren aan kwetsbare mensen. Directeur zijn in deze sector is een roeping. Je doet dat niet als job, je bént dat gewoon. Als je zo iets ziet als ‘gewoon je werk’, dan ben je niet goed bezig. Misschien is het ook wel een voordeel dat ik die zware coronaperiode niet heb meegemaakt. Ik kan hier met een fris gemoed binnenstappen en hoop licht, verandering en vernieuwing mee te brengen. Ik voel mij vereerd dat ik het wzc kan helpen rechtkrabbelen.”
Sta je voor een grote uitdaging?
“Toch wel. Ons woon-zorgcentrum heeft net als de rest van de sector een stevige klap gekregen, dat moeten we niet ontkennen. We hebben gelukkig slechts één coronagolf meegemaakt, maar die heeft er zwaar ingehakt. De medewerkers hebben hier enorm onder druk gestaan, je mag dat niet onderschatten wat die doorgemaakt hebben. Daarom wil ik nu vooral inzetten op rust en duurzaamheid.”
Er komen niet onmiddellijk grote veranderingen?
“Neen. Er is uiteraard een en ander dat opgelost moet worden. Zoals het dalende bewonersaantal sinds de crisis. Maar op dit moment ben ik nog helemaal niets aan het oplossen. Ik wil eerst het bestaande weer sterk maken. Onze personeelsleden ( er werken een vijftigtal mensen in wzc ’t Hoge red .) leren kennen. Babbeltjes doen met onze bewoners, luisteren naar hun verzuchtingen, dat is nu belangrijk. Iedereen heeft tijd nodig om op adem te komen.”
Jij bent een directeur die iedereen bij naam kent?
Nog niet (lacht). Dat zou wel heel snel zijn. Maar dat is wel de bedoeling. Luisteren naar de bewoners en hun familie is een absolute vereiste. Ik handel vanuit hun stem. Ik probeer elke dag even tijd te maken om door ons woon-zorgcentrum te floreren, gewoon om te vragen ‘oe est?’. Zie ik een bezoeker binnen wandelen, dan vraag ik ‘mag ik weten wie gij zijt?’ en sla ik meteen een praatje. Ook met al onze personeelsleden heb ik ondertussen een gesprek gehad. Het grote voordeel aan onze kleinschaligheid ( het wzc heeft plaats voor 65 bewoners red .) is net dat je zo persoonlijk aan de slag kan.”
“Mijn hart verloren aan kwetsbare mensen”
Je werkte overal in Vlaanderen, lukt dat een beetje, praatjes slaan in het West-Vlams ?
Geloof het of niet, maar ik ben geboren en getogen in Bissegem. Door de babbels met onze bewoners voel ik mij precies weer een tiener (lacht). Velen kenden mijn ouders en hun vrienden en je ziet ze gewoon opfleuren als ik daarover kan meepraten. En ook ikzelf haal daar energie uit. Ik heb het gevoel dat ik ‘geland’ ben en dat is een goed gevoel.”
Je blijft hier aan de slag tot je pensioen?
“Dat is heel zeker de bedoeling. Ik heb altijd willen landen bij senioren. De afgelopen jaren heb ik zoveel ervaring opgedaan en in de zorgsector kan ik die echt inzetten.”
Zaterdag is het alvast een beetje feest bij jullie?
“Haha, een feestje geven. Dat is misschien nog een goed idee. Er zal inderdaad vreugde heersen. De bezoekersregeling wordt dan immers versoepeld. Onze mensen verlangen zo naar het normale leven. Al is het ook een beetje dubbel. De angst voor het virus is nog niet helemaal weg. Maar de goesting om dingen zoals voor covid te doen komt terug en dat is geweldig!”
Wat zijn je plannen met het wzc op lange termijn?
“Ik wil zeker werken aan onze zichtbaarheid. Nu hoor ik nog van veel te veel mensen ‘moh is dat daar, daar had ik nu nog nooit op gelet.’ Mensen moeten ons vinden! Ons binnentuintje heeft dringend een opknapbeurt nodig en ook qua indeling staan er wat veranderingen op de planning. Maar later meer daarover. Mijn eerste doel is om de fierheid er weer in te krijgen! Niet al zuchtend, puffend en klagend, want die emoties breng je over op bewoners en personeel. Maar wel met volle goesting en enthousiasme!” (AN)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
