René Grimmonprez (86) uit Ieper is op zoek naar een overnemer voor zijn verzameling wielermagazines. Hij heeft er zo’n 500 in zijn bezit. “Mijn zonen zijn immers niet geïnteresseerd.”
Het is ondertussen dertig jaar geleden dat René Grimmonprez zijn bakkerij Normandie in de Haiglaan verliet om te genieten van een welverdiend pensioen. Ondertussen heeft hij zich niet verveeld, want als wielerliefhebber, boogschutter én fervente KW-pronostiekfan bleken de dagen soms te kort. Als neef van de Ieperse olympische wielerkampioen André Noyelle is René Grimmonprez fier op zijn verzameling van meer dan 500 wielermagazines. “Het gaat over de tijdschriften Cyclo Sprint ( vanaf 2013 Cycling.be, red.) en Koers, waarvan ik nagenoeg alle nummers heb vanaf 1952. Ik heb er ook een deel gekregen van een vriend die overleden is. Hij was daar als verzamelaar nog fanatieker mee bezig dan ikzelf, want van hem zat de grote helft nog in het plastic en is dus nooit gelezen. Voor een tweemaandelijks nummer van Koers betaalde je in 1999 nog 140 Belgische frank of 9 gulden. Alle wielergrootheden hebben erin gestaan. Die vriend maakte ook graag wielerlijstjes, zoals dat van de Tourwinnaars met vermelding van hun leeftijd en reden van overlijden. Daar staan nogal wat zelfmoorden tussen en ik zie dat er bij één ook ‘vermoord’ vermeld staat. Al die wielertijdschriften staan nu voorlopig in mijn garage en mogen gerust door iemand opgekocht worden. Of als ze het een nieuw leven kunnen geven, dan overweeg ik mijn collectie misschien weg te schenken. Mijn twee zonen Alain en Vincent zijn immers niet geïnteresseerd.”
Miss Normandie
Als gewezen bakker is René fier op hetgeen zijn zoon Alain ondertussen gerealiseerd heeft. “Het stond in de sterren geschreven dat hij mijn opvolger zou worden, maar toen bleek hij allergisch te zijn voor bloem. Hij heeft gelukkig zijn weg gevonden als chocolatier en is al diverse jaren gelauwerd door Gault&Millau. Bovendien mocht hij ook al België vertegenwoordigen op wereld- tentoonstellingen.”
“Ik ben beginnen verzamelen door mijn neef, wielrenner André Noyelle”
Nu René het heeft over zijn familie, wil hij zeker ook een spreekwoordelijk bloemetje gooien naar zijn echtgenote Marie-Thérèse Meuleman. “De bakkerij was naar haar vernoemd, want ze was afkomstig van de Normandie . Ze is daar rond 1955 nog eredame geweest bij een missverkiezing. Ik ben haar dankbaar dat ze al die jaren winkeljuffrouw is geweest, want zij verkocht wat ik bakte. En na al die jaren zijn we nog steeds getrouwd, wat niet vanzelfsprekend is in onze stiel. Ik weet dat toen ik nog actief was er 34 bakkerijen waren in Ieper. Nu nu zijn er misschien nog tien!” Wanneer we vragen waar René nu zijn dagelijks brood haalt, moet hij een bekentenis doen. “Als gewezen bakker doe ik dat uiteraard af en toe graag nog eens zelf, maar anders ga ik met plezier nog eens naar de Normandie. Ook bakkerij Cocerulle of Vanthuyne kunnen me bekoren. Variatie van brood doet immers eten. Geef mij maar granenbrood, zoals die met lijnzaad: bovendien vaart je spijsvertering er wel bij.”
Drie keer keizer
Wanneer René niet aan het bakken was, vond hij ontspanning in het boogschieten en de voetbalpronostiek van onze krant. “Met die pronostieken heb ik over de jaren heen een mooie prijzenpot verzameld. Ik begon er al op mijn 15de mee en tegen het einde vulde ik zo’n 150 pronostieken in. Daarnaast was ik vanaf 1948 actief als boogschutter. Ik heb toch zo’n 80 titels op mijn naam staan bij de schuttersgilde Willem Tell, waar ik ondervoorzitter ben geweest. Ik ben 14 keer koning geweest op de staande wip en zelfs drie keer keizer op die discipline. Ik heb al zo’n 250 schuttersborden verzameld in al die jaren. Door een trombose moest ik er tien jaar geleden spijtig genoeg mee stoppen.”
Naast de liefde voor het boogschieten was René ook een grote wielerfan. “André Noyelle was mijn neef. Zijn carrière is goed gekend in Ieper, maar mag gerust nog meer herhaald worden. Zelf heb ik ook 19 koersen gereden, waarvan ik er eentje won in Boezinge in 1953. Ik was ook drie keer tweede. Natuurlijk was mijn neef André gigantisch veel beter. We hoorden hem in 1952 op de radio olympisch wielerkampioen op de weg worden in Helsinki. Zo ben ik dan die wielertijdschriften beginnen verzamelen.”
Wie interesse heeft, kan contact opnemen met René Grimmonprez op 057 21 77 00.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
