“We zijn een uitstervend ras geworden”: organisatoren Verkorven Maandag Kaarting in Lauwe hopen op opvolging

Jagen op troef, competitie op het scherpst van de snede en een breugeltafel. Ook dit jaar werd de Verkorven Maandag Kaarting georganiseerd, een traditie die al meer dan 50 jaar stand houdt. De organisatoren hopen dat ze de jeugd warm kunnen krijgen voor deze volkssport. “We zijn een uitstervend ras geworden.”

Manillen is een oerklassiek kaartspel dat al generaties lang door ouders aan hun kinderen wordt aangeleerd. Kaartwedstrijden waren in vervlogen tijden schering en inslag en zowat iedere wijk had wel een vereniging waar het kon gespeeld worden. “En zo is dat 50 jaar geleden ook begonnen voor de kaarting van Verkorven Maandag”, lacht Willy Vandaele (90).

In de keuken

Hij is de grondlegger van het kaarttoernooi en speelt jaarlijks nog altijd mee. “Dat was toen in onze keuken, op Verkorven Maandag. De maandag na Drie Koningen was de dag waarop de handelaars eropuit trokken om te gaan feesten en dus richting café trokken om te kaarten. Geen idee waar die naam vandaan komt maar hij is wel blijven plakken.”

“Eerst speelden ze in de keuken van mijn vader, later vulden ze volledige cafés. Tijdens onze topjaren waren we met meer dan 100 kaarters en hadden we zelfs wachtlijsten. Kaarten op Verkorven Maandag stond niet alleen gelijk aan spelen op niveau – want dit is mentale topsport – maar ook aan het eten van boterhammen met verse paté.”

Vers bloed nodig

Hoewel de kaarting na meer dan 5 decennia nog steeds stand houdt, is de toekomst allesbehalve zeker. “Kaarters? We zijn een uitstervend ras geworden. Onze jongste deelnemers schommelen rond de 40 jaar en de oudste ben ikzelf. Van nieuw en vers bloed is jaar na jaar minder sprake.”

“Vroeger was het bijna een schande wanneer je niet kon manillen, nu liggen de interessevelden van de jongeren elders. Dit jaar verzamelden we toch weer 34 spelers en we hebben geluk dat de mensen van Bockor Cafe Lauwe al enkele jaren de organisatie op zich hebben genomen. Zo kunnen we de traditie in stand blijven houden en hopelijk wat tieners motiveren hun spelconsoles in te ruilen voor een boek kaarten.”