Op 28 juni komt er een eind aan een mooie periode voor Daisy Degryse (62). Ruim 36 jaar lang zal ze café Montana in Ardooie open gehouden hebben. “We hebben er ook veel vrienden aan over gehouden, ik zal vooral de mensen missen. Maar het is tijd voor mijn pensioen.”
Straks verhuist Daisy Degryse naar het begin van de Stationsstraat en betrekt ze met haar partner Eddy Van Acker een gloednieuwe flat naast het Schuttershof. “Ik ben van Roeselare afkomstig. Toen ik hier in 1987 startte dacht ik altijd op termijn naar Roeselare terug te keren. Maar dat gaat niet meer, ons leven en onze vrienden situeren zich in Ardooie. Het is ook een erg levendige gemeente, al zijn er in al die jaren ook al heel wat cafés verdwenen. Maar dat is niet enkel in Ardooie zo natuurlijk.”
Rugoperaties
Daisy groeide op in Roeselare, als dochter van een aannemer. “Ik had handel gestudeerd, maar er was geen werk in die tijd. Dus besloot ik op mijn 20ste café te houden. Dat werd café Cosmos in de Sint-Hubrechtstraat op Krottegem. Ik hield het daar zes jaar open. Er waren wel enkele verenigingen, maar het draaide ook op de stempelaars die iedere dag kwamen. Toen dat dagelijks verplicht gaan stempelen werd afgeschaft, viel er voor mij een pak volk weg overdag. Via een klant was ik te weten gekomen dat Café Montana, zoals het toen al heette, over te nemen stond. Uiteindelijk kon ik het ook kopen, in 2009 kreeg het café ook een grondige opknapbeurt.”
“We komen hier straks vaak aan de andere kant van de toog zitten”
Daisy zal 42 jaar als cafébazin op haar teller hebben staan. “Het waren mooie jaren. Het is een vaak onderschatte stiel. Ik sukkelde de jongste jaren ook wat met mijn rug en moest operaties ondergaan. Dat heeft ook mee gespeeld in mijn beslissing. En ik kan nu ook met pensioen.”
Opvolgster bekend
Ondertussen is er met Belle Vandamme, die wat verderop café Kempenland runt, al een opvolgster in beeld. Maar nog tot vrijdag 28 juni zijn het Daisy en Eddy, die de pintjes tappen. In het dorp is het ondertussen al geweten dat er straks iemand anders achter de toog zal staan. “We hopen dat Belle dat hier verder zet op de manier dat het al liep. Dan zal ze het ongetwijfeld waarmaken. En zelf komen we straks ook aan de andere kant van de toog plaats vatten. Met de ene klant heb je een meer hechte band dan de andere, maar we hebben hier echt waar ook veel vrienden gemaakt. Mensen die we nog vaak zullen blijven zien.”
Veel verenigingen
Daisy en Eddy vormen een nieuw samengesteld gezin. “We hebben elk één zoon en samen ondertussen drie kleinkinderen, Joeke (16), Jappe (15) en Kyano (8), waarvoor we wat meer tijd zullen hebben. En straks willen we ook gaan reizen, vroeger kan dat enkel in ons verlof. We waren ook veel open. Woensdag was de sluitingsdag, de andere dagen gingen we al om 9.30 uur open en bleven we dat tot sluitingstijd. In het weekend sluiten we meestal kort na de middag even, maar soms blijven ze op de middag wel lang hangen. En voor onze coureurs gaan we ‘s morgens om 7.30 uur open, ook voor de vinkenvereniging was dat iets eerder. Er zijn hier heel wat clubs thuis. Er staat een tapbiljart, waar ook twee competitieploegen op spelen. In onze zaal kan op de liggende wip geschoten worden, daar hebben we drie clubs. We hebben een kaartclub, er is de spaarkas en we spelen op de Lotto. Ook de partij Vooruit komt hier vergaderen, al is het drukker bij de gemeenteraadsverkiezingen dan bij Vlaamse en Federale.”
Terras en zaaltje
Voor het café zijn enkele parkeerplaatsen ingenomen en staat er een mooi terrasje. “Maar ook achteraan hebben we een terras. En ook onze zaal is natuurlijk een troef. Er was hier zopas nog een huwelijksfeest, maar het wordt voor allerlei feestjes gehuurd. Maar ook daar zie ik dat het niet meer is zoals 20 jaar geleden. Als je pas om 5 uur kunt afsluiten en je moet om 8.30 uur weer aan de slag. Daar kan ik minder goed tegen. De leeftijd zeker.” (lacht)
Een topbuurvrouw
Leuke feestjes vormen ook de dito herinneringen in het café. “We organiseerden ook jaarlijks een familierit, een uitgestippelde fietstocht, met de klanten. Maar het doet ook pijn te zien dat we al heel wat mensen verloren. Die komen vaak nog ter sprake, zo zijn er toch nog een beetje bij. We hadden hier ook een topbuurvrouw die vorig jaar overleed. Als we weer eens met een feestje zaten lieten we dat haar weten, dan stak ze gewoon haar oordopjes in. Een fantastische madam die nooit klaagde en altijd positief was.”
Na corona is het op café gaan ook grondig veranderd. “Die late uren zijn er helemaal uit en het lijkt nu nog altijd of de mensen niet meer hun kot uit mogen of willen.”
Beste vriendinnen
Sinds Daisy 36 jaar geleden neerstreek in Ardooie, is ze goed bevriend met Antje De Bouwer. “We zijn sinds die dag beste vriendinnen. Ook zij was altijd in voor een feestje. Vorig weekend was het weer zover. Onze Wurlitzer-jukebox deed zijn werk, er werd hier weer duchtig gedanst. Die jukebox? Die blijft hier allicht niet staan. Dat is nog niet beslist.”
Op vrijdag 28 juni is er een afscheidsfeestje voor genodigden. “Dan zullen we afscheid kunnen nemen. Ik ben ook blij dat mijn levenswerk hier verder gezet zal worden. We hebben hier fantastische mensen leren kennen. Maar het is geen definitief afscheid, we zullen hier wel vaak te zien zijn. Maar nu eens niet om te werken, maar om te genieten.”
Volgende week: café d’Armoe in Rumbeke
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
