Vijf jaar geleden stapte Pepijn Buyse uit het leven: “Voor altijd met elkaar verbonden”

Tibo De Soete, Leander De Grande, Charles Vankerkhoven, papa Dries Buyse, Joren Derammelaere en Lander Cozyns herinneren zich hun vriend en zoon als een goedlachse, sportieve en sociale kerel.© foto LDW
Tibo De Soete, Leander De Grande, Charles Vankerkhoven, papa Dries Buyse, Joren Derammelaere en Lander Cozyns herinneren zich hun vriend en zoon als een goedlachse, sportieve en sociale kerel.© foto LDW
Redactie KW

Op maandag 28 juni zal het vijf jaar geleden zijn dat de toen 19-jarige Pepijn Buyse uit het leven stapte. Zijn vrienden van cafévoetbalploeg Kistel Palace zijn intussen uitgegroeid tot 24-jarige jongemannen, maar Pepijn vergeten doen ze niet. Twee jaar geleden stapte de groep nog een kilometerslange benefietwandeling en dat idee willen ze graag nog eens herhalen. “We blijven ervoor strijden om mentaal welzijn bij jongeren bespreekbaar te maken.”

Negentien jaar oud waren ze, de groep vrienden die toen allemaal eerstejaarsstudenten waren in Gent en daarom beslisten om samen lid te worden van cafévoetbalploeg Kistel Palace. Maar nog voor de eerste training van start ging, stapte Meulebekenaar Pepijn Buyse uit het leven. Een beslissing die voor zijn familie en vrienden kwam als een donderslag bij heldere hemel.

Vijf jaar later denken Pepijns vrienden met een warm hart terug aan hun vriendschap. “Ik herinner me vooral hoe graag Pepijn altijd gezien werd door iedereen”, denkt Charles Vankerkhoven terug. “Hij was ook een echte voortrekker om dingen te organiseren, zoals onze laatste skireis samen in de bergen.”

“Pepijn kon zich in iedere groep met gemak aanpassen”, herinnert Leander De Grande zich. “Hij was ook bijzonder sportief en had een rijkelijke glimlach.”

Benefiet

Pepijns onverwachte dood heeft een gigantisch impact gehad op de vriendengroep. Vijf jaar later praten ze nog geregeld over hun kameraad. “Het is in elk geval iets wat we niet ‘koud’ willen laten worden”, vertelt Leander. “We blijven erover spreken, want ook dat is heel belangrijk. We willen niet dat de gedachte aan Pepijn wegebt.”

Wijlen Pepijn Buyse.© gf
Wijlen Pepijn Buyse.© gf

De groep lanceerde twee jaar geleden de benefietwandeling Kistel stapt zich stijf voor het goede doel, waarbij ze gedurende een nacht maar liefst 65 kilometer stapten. Allemaal om centen te verzamelen voor Tejo Roeselare, een vereniging die jongeren een professioneel luisterend oor biedt.

“Dat luisterend oor proberen we ook aan elkaar te bieden”, geeft Tibo De Soete nog mee. “Het afgelopen jaar is voor niemand gemakkelijk geweest, iedereen heeft zich wel eens alleen gevoeld en dat kan erg confronterend zijn. Sociaal contact en een goede babbel zijn zo belangrijk.”

Sociale controle

“Onze groep hangt na vijf jaar nog steeds goed samen”, vult Charles aan. “Dat zorgt ook voor een vorm van sociale controle. Onbewust houden we elkaar misschien wel wat meer in het oog.”

“Onbewust houden we elkaar wat meer in het oog”

Mede door corona kreeg de benefiet van Kistel Palace nog geen vervolg. “Maar we spelen wel met het idee”, geeft Leander mee. “Of het weer een wandeling wordt, of iets anders, daar zijn we nog niet helemaal uit. Eerst starten we de samenkomsten van onze ploeg op zaterdag weer op. Maar dat er iets komt, dat is wel zeker.”

“Het is en blijft belangrijk dat er preventief kan ingezet worden op mentale gezondheid en dat het onderwerp bespreekbaar blijft”, vult Tibo aan. “Dat is iets waar we met onze ploeg voor de volle honderd procent voor willen blijven gaan.”

Bijzondere band

Dries Buyse, de papa van Pepijn, ziet de vrienden van zijn zoon intussen opgroeien, werk vinden en zelfs papa worden. “Ik heb er minder problemen mee dan verwacht, misschien ook wel omdat ik nog vier andere kinderen heb”, geeft hij mee. “Maar dat het een grote impact heeft gehad, dat is zeker. Je bent daar toch elke dag mee bezig. Voor Pepijn staat de wereld nu stil, maar voor de rest natuurlijk niet. Ik ben vooral blij dat ik Pepijns vrienden nog regelmatig zie, dat is het gevoel dat bij mij overheerst. Het is fijn dat de groep zo hecht is gebleven. Misschien was dat zonder Pepijns dood minder geweest, maar dat weet je natuurlijk niet. Al heb ik het gevoel dat ze elkaar niet zo snel gaan ‘verliezen’. Als er iets moois uit Pepijns dood is voortgekomen, dan is het wel dat zijn vrienden iets hebben meegemaakt dat hen voor altijd aan elkaar bindt.” (LDW)

Denk je aan zelfdoding en heb je nood aan een gesprek, dan kan je terecht bij de Zelfmoordlijn op het nummer 1813 of via www.zelfmoord1813.be .

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier