Weduwengroep Sjaloom uit Roeselare blijft niet bij de pakken zitten

Weduwengroep Sjaloom Roeselare maakt deel uit van het overkoepelende Con Tempo. Een West-Vlaams netwerk van vrouwen die hun partner hebben verloren door overlijden. Voorlopig kunnen deze moedige dames nog steeds niet samenkomen.

“Op het einde van de jaren 60 overleden op korte tijd enkele leraars en vaders van leerlingen uit de Klein Seminarie”, vertelt Irene Verstraete, die sinds 1994 lid is en haar taak als voorzitter twaalf jaar geleden met veel plezier op zich heeft genomen.

“Ook Mia Decoene-Jaecques was in 1969 op 53-jarige leeftijd weduwe geworden. E. H. Deken Oost vond dat er iets gedaan moest worden voor deze vrouwen. Hij stelde zich in verbinding met de Brugse kanunnik Dehaene, die in die stad al een Weduwengroep had opgericht. Deze drie personen staken de koppen bijeen en vergaderden regelmatig om hier in Roeselare ook een volwaardige vereniging in het leven te roepen. In 1972 werd Sjaloom Roeselare boven de doopvont gehouden.”

“Onze voornaamste doelstelling is de weduwen uit hun isolement halen. We nodigen hen uit om naar ‘buiten’ te komen. Dat is een niet te onderschatten eerste stap”, zegt Irene. “Hierdoor ontstaat een zekere bevrijding en nemen vrouwen hun leven weer in handen.”

Geen klaaggroep

“‘Niet bij de pakken blijven neerzitten’ is eigenlijk onze leidraad. We zijn geen klaaggroep maar allemaal toffe dames die niet vervallen in klaagzangen over het lot dat ons zo diep heeft getroffen.”

“Natuurlijk zijn er leden die het nog steeds heel moeilijk hebben door een aaneenschakeling van trieste gebeurtenissen. Je man verliezen is het lot dat ons verbindt en creëert een band, al is die uiteraard niet met iedereen even groot.”

“Het is een enorme steun voor mensen die alleen komen te staan. We ondersteunen en begeleiden hen in hun rouwproces en hun maatschappelijke re-integratie. Wij zijn wel christelijk geïnspireerd”, benadrukt Irene, die ook bekend is als de moeder van Brecht Vermeulen.

“Nieuwe leden sluiten zich aan omdat ze iemand kennen, die er ook al deel van uitmaakt. De drempel is daardoor iets lager. Het is moeilijk om in een vereniging te stappen, als je niemand kent,” zegt Margriet Flamée.

“Er is bij ons plaats voor ontmoeting en persoonlijke ontplooiing. Iedereen kan en mag er haar hart eens luchten. Een schouderklopje of een bemoedigend woord doet wonderen. Vriendschap en solidariteit vinden we voor onze vereniging heel belangrijk. We streven naar een duidelijke meerwaarde voor de vrouw-weduwe.”

Elk jaar gaat dit enthousiast bestuursteam op zoek naar gevarieerde onderwerpen die alle leden aanspreken. Op de nationale feestdag staat er altijd een dagreis op het programma. Een etentje met een muzikaal optreden hoort er ook bij.

“We nodigen heel wat sprekers uit”, gaat Margriet verder. “Dit jaar stond een getuigenis van Gust Boudrez over het leven van Pater Damiaan gepland, gingen we op meibedevaart naar Dadizele en zou de betekenis van kleur in je leven, uitgelegd worden door mevrouw Elise Piek.”

“Maar corona heeft natuurlijk roet in het eten gegooid. Sinds februari kwamen we niet meer samen. Ons jaarprogramma is dus niet afgewerkt. Ons werkjaar start normaal in januari en de laatste activiteit is ons kerstfeest.”

“Het geloof is voor de meesten een absolute steun geweest in de verwerking van ons verlies”

“De blauwvoetzaal is sinds de oprichting onze vaste vergaderplek. We hebben daar alle faciliteiten. Er is verwarming, het is proper en als we een beamer of iets dergelijks nodig hebben, kunnen we dit gebruiken. Babbelen en koffie drinken is altijd een onderdeel van onze samenkomsten. We komen daar niet om te wenen hé”, zegt Nelly Croes.

“Soms nodigen we ook een komiek uit of iemand die humoristische sketches brengt.” Een positieve boodschap gekoppeld aan wat ontspanning, is de doelstelling.

Kerstfeest in Orchidee

“Met Pasen kreeg iedereen een paaswens toegestuurd met bemoedigende woorden”, aldus Irene. “Tijdens de lockdown hield ik regelmatig contact met de leden via mail of deed ik een telefoontje.”

“Wanneer er terug eucharistie mocht gevierd worden, gingen meerdere bestuursleden en leden naar de kerk om elkaar op veilige afstand te ontmoeten. Het geloof is voor de meesten van ons een absolute steun geweest in de verwerking van ons verlies.”

“In onze vaste vergaderzaal kunnen wij voorlopig niet terecht maar ons kerstgebeuren vieren we op vrijdag 18 december in de ruime feestzaal Orchidee, met als muzikale act de Roeselaarse bariton Kurt Bruyneel.”

“Enthousiaste dames-weduwen blijven altijd welkom”, klinkt het vol vuur. “Zonder hen zou Sjaloom Roeselare niet zijn zoals nu: levendig, vernieuwend en vol vertrouwen voor de toekomst.” (KK)