Vriendenkring van 62A HAWK komt samen in Raversijde: “Opnieuw opbouwen is moeilijk”

foto PG
Peter Germonprez
Peter Germonprez Medewerker KW

In zaal Walrave in Raversijde vond de jaarlijkse bijeenkomst plaats van de Vriendenkring 62A Hawk. Alle leden hebben een verleden bij het bataljon 62A, dat gestationeerd was in de garnizoenen Essentho en Korbach, waaronder schepen Dirk De Poortere. Hij was onderofficier in Duitsland van 1972 tot hij eind 1975 overstapte naar de politie van Middelkerke.

Het is de tweede maal dat de jaarlijkse algemene vergadering in Raversijde georganiseerd wordt. Het bataljon werd destijds opgericht in Koksijde, verhuisde naar Lombardsijde en vertrok later naar Duitsland. De vriendenkring is ontstaan bij het terugtrekken van het bataljon uit Duitsland in 1994. De HAWK is een luchtafweersysteem van Amerikaanse makelij en werd gebruikt om vanaf de grond snelvliegende luchtdoelen te bestrijden. Van 1963 tot 1994 zijn HAWK-eenheden gestationeerd in de NAVO-verdedigingsgordel die zich uitstrekte van Noorwegen, via Denemarken en Duitsland, naar Italië en Turkije. In België werden de HAWK-eenheden ingeschakeld in de luchtdoelartillerie als onderdeel van de Landmacht. Europese HAWK-eenheden hebben nooit een raket in oorlogstijd afgevuurd, maar oefenden traditioneel op het eiland Kreta. In België waren de HAWK-eenheden onderdeel van de luchtdoelartillerie van de Landmacht. In 2004 werd het HAWK-systeem in België en Nederland uitgefaseerd.

De eerste voorzitter was generaal Fred Vandingenen. Hij was voorzitter van 1994 tot 1997 en de laatste bataljonscommandant van 62A. Hij heeft de eenheid ontbonden en ook de vriendenkring opgericht. “Ik heb het na drie jaar overgenomen. We komen twee keer per jaar officieel samen,” duidt kolonel op rust Alain Vereecke.

vredesdividend

“De HAWK is niet vervangen”, zegt Vereecke. “Ze hebben alles opgedoekt omdat het systeem te duur was en gekozen voor een vredesdividend. Feitelijk is het nu hetzelfde als tussen de twee wereldoorlogen: Nooit meer oorlog, was de gedachte en alles werd ontmanteld. Maar toen verscheen er plotseling een man met een klein snorretje en was het te laat om alles weer op te bouwen. Er werd ook gedacht dat we geen tanks meer nodig hadden, maar wel voertuigen met wielen. Die kosten minder en kunnen ook in een vliegtuig worden vervoerd. Dat had een logica, dat was het vredesdividend. Maar nu zien we, met Poetin die van alles in de lucht schiet, dat we eigenlijk niets meer hebben om ons te verdedigen. Daarom zijn ze al een aantal jaren bezig om de luchtdoelartillerie nieuw leven in te blazen. Iets afschaffen gaat snel, maar iets weer opbouwen is een stuk moeilijker”, concludeert Alain.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier