De eerste ploeg van de stad? Dat is Zulte Waregem, maar de Rassing hoeft zeker niet te blozen met 540 leden. “De club zat diep toen ik jaren geleden aan het roer kwam”, zegt voorzitter Ivan Vanovervelt. Zondag 30 juli om 18 uur speelt Racing Waregem thuis tegen Westrozebeke zijn eerste match in de Beker van België.
De vooruitzichten zien er niet slecht uit voor Racing Waregem met de opening van een vernieuwd en ruimer kleedkamercomplex en een grotere cafetaria in het najaar. Met dank aan de stad die daarvoor 1 miljoen euro op tafel legde. Door het sterk groeiende spelersbestand komen al die uitbreidingen er geen dag te vroeg. Het is dan ook een tevreden voorzitter Ivan Vanovervelt (53) die we te spreken krijgen bij Degrovan in Otegem, zijn bedrijf in grond-, funderings- en rioleringswerken dat hij bijna twintig jaar geleden heeft opgericht.
Jullie hebben nu meer dan 500 leden en dat is wel veel voor een club in eerste provinciale. Van waar komt die grote populariteit?
“Het heeft met verschillende zaken te maken. Eerst en vooral is dit een echte familieclub. Bovendien staat onze jeugdopleiding erg goed aangeschreven, krijgen talentvolle eigen jongeren volop hun kans in de eerste ploeg en is de sfeer goed. Ik ben er toch wel trots op te kunnen zeggen dat we door ons ledenbestand een van de grootste clubs in Vlaanderen zijn. Naast de vele ploegen in de jeugdreeksen, hebben we hier ook verschillende teams in het damesvoetbal en het G-voetbal.”
Het plaatje zag er minder goed uit toen je zeven jaar geleden aan het roer kwam van de Rassing.
“Meer nog, het voltallige bestuur besliste toen om ermee te stoppen waardoor het leek alsof het afgelopen zou zijn met de club. Ik had dat toen jammer gevonden omdat mijn zoon Ewout hier graag speelde. Racing Waregem had hem niet lang voordien weggehaald bij Otegem. Ik heb toen samen met enkele andere ouders mijn schouders gezet onder de organisatie van de Rassing om ervoor te zorgen dat we door konden gaan. Dat is gelukt. Alle problemen zijn nadien opgelost en we hebben een structuur op poten gezet die nog altijd degelijk is. Ik wil hiervoor zeker niet alleen de pluimen op mijn hoed steken. Ook bestuursleden als Hendrik Moerman en Nico Delmulle hebben een grote rol gespeeld in die operatie-redding.”
Hoe ben je als voorzitter?
“Ik zie er goed op toe dat we geen zotte dingen doen op financieel vlak. Er zijn clubs die dat wel gedaan hebben de voorbije jaren, vooral dan om spelers aan te trekken of te kunnen houden. Ze hebben daarvoor nadien ook de rekening betaald.”
“Enkele maanden geleden was er veel te doen over die nieuwe strengere RSZ-regeling, maar wij ondervinden daar niet veel nadeel van. Er zijn ook amper spelers vertrokken bij ons. Spelplezier is voor velen bij ons belangrijker dan de centen.”
Lukt het gemakkelijk om het voorzitterschap van een voetbalclub te combineren met je werk als bedrijfsleider?
“Die eerste jaren was dat niet gemakkelijk. Ik herinner me dat ik toen veel weg was van huis en dat was niet gemakkelijk voor ons gezin. Mijn vrouw Hilde heeft ook een zelfstandige zaak in gezondheids- en schoonheidszorg en we moesten in die periode toch heel veel overleggen om onze agenda’s op mekaar te kunnen afstemmen.”
“Het was een grote uitdaging toen ik hier jaren geleden de leiding nam”
Je bent in eerste instantie ondernemer. Blijf je er op je 53ste nog even hard voor gaan als bij de start?
“Ik neem toch iets minder hooi op mijn vork. Nachtelijke vergaderingen combineren met werkdagen die om 5 uur ‘s morgens beginnen, dat doe ik nog zo min mogelijk. Dat was vroeger vaste prik maar het hartinfarct dat ik gekregen heb was in die zin een waarschuwing. Inmiddels is mijn oudste zoon hier ook aan de slag als werfleider en binnenkort komt ook mijn jongste zoon ons versterken. Op mijn leeftijd mag ik het toch al een klein beetje rustiger aan doen.”
Kom je uit een ondernemersgezin?
“Ja, mijn ouders waren loonwerkers die vooral opdrachten uitvoerden voor landbouwers. Dat is hard werk en moet vaak ook gebeuren op momenten dat anderen rustig in hun zetel zitten te niksen. Mijn broers en ik waren nog klein toen we al onze taken kregen. Zelfs in de tussenseizoenen gingen we mee naar Wallonië om mee te helpen bij een aannemer in stallenbouw. Ik denk dat ik 16 was toen ik voor het eerst voldoende vrije tijd had om ook eens naar de zee te gaan. Al hebben we daardoor wel een goede basis meegekregen in het leven en geven we nooit op.”
Je bent Otegemnaar in hart en nieren. Betekent Waregem ook iets voor jou naast het voetbal?
“Ik kom er wel graag ja en we gaan er ook al eens iets eten om de lokale economie te ondersteunen (knipoogt). Dat was vroeger vaak in de Zorba van Corais. Hij was een hevig supporter van Racing Waregem en zorgde in zijn restaurant voor lekker eten. Jammer genoeg is hij gestopt, al zijn er nog andere goede eethuizen in de stad waar we al eens gaan.”
Wie is Ivan Vanovervelt?
Privé: Ivan Vanovervelt (53) is getrouwd met Hilde Dendauw (49). Ze hebben drie kinderen: Robin (25), Ewout (22) en Emmy (19) en wonen in de Zolderstraat in Otegem.
Studies/loopbaan: Ivan heeft elektromechanica gestudeerd, startte zijn carrière bij zijn ouders die loonwerkers waren. Daarna werkte hij bij een grondwerkersbedrijf. In 2002 richtte hij Degrovan op, een bedrijf in grond-, funderings- en rioleringswerken in Otegem. Ivan is zaakvoerder. Er zijn 12 personeelsleden.
Racing Waregem: Ivan start zijn negende jaar als voorzitter van de club die in eerste provinciale speelt in het Mirakelstadion in Nieuwenhove.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
