Doek valt na 152 jaar over Koninklijke Handbooggilde Sint-Sebastiaan in Reninge: “Corona deed ons finaal de das om”

Henri Lemahieu op het voormalige terrein van schuttersgilde Sint-Sebastiaan in de Peperstraat met op de achtergrond de schietpers die ondertussen is verkocht aan een naburige schuttersvereniging. © KVCL
Koen Van Colen
Koen Van Colen Medewerker KW

De Koninklijke Handbooggilde Sint-Sebas-tiaan uit Reninge is niet meer. Het bestuur van de schuttersvereniging gooit de handdoek in de ring. Corona deed de schuttersgilde finaal helemaal de das om, al zijn er ook nog andere redenen.

De handbooggilde Sint-Sebastiaan werd in 1870 door een zekere heer Wullepit opgericht. De naam van de club verwijst naar Sint-Sebastiaan, de beschermheilige van de boogschutters.

Zowel tijdens de Eerste Wereldoorlog als de Tweede Wereldoorlog werd de werking even on hold gezet. Maar nu valt dus na meer dan 150 jaar definitief het doek over een van de oudste verenigingen van Lo-Reninge. Op het terrein langs de Peperstraat in Reninge zal nooit meer aan boogschieten worden gedaan.

Weinig jongeren

“We stoppen om verschillende redenen”, zegt Henri Lemahieu, die de laatste twintig jaar voorzitter was van de Koninklijke Handbooggilde Sint-Sebastiaan Reninge. “Zo hadden we jaar na jaar minder leden en die werden ook almaar ouder. De jeugd toont nog weinig interesse voor de handboogsport. Jonge leden kwamen er niet meer bij.”

Nochtans had de Reningse schuttersvereniging ooit een bloeiende jeugdwerking. “Die startten we op in 2003, achttien jonge schutters sloten zich toen aan”, herinnert Henri Lemahieu zich nog.

“Die jongeren schoten op zondagvoormiddag, maar dat was niet naar de zin van de toenmalige pastoor. Hij oordeelde dat we de jeugd weghielden uit de zondagsmis en dat hij daardoor geen misdienaars meer vond. Ook de komst van Jeugdvoetbal Lo-Reninge was niet goed voor onze jong ledenbestand. Velen verkozen voetbal boven boogschieten.”

Nog een reden waarom de Sint-Sebastiaansgilde ophoudt te bestaan, is de verouderde infrastructuur. “Aan de schietpers (staande wip, red.) moesten dringend herstellingswerken worden uitgevoerd”, zegt Henri Lemahieu. “Ook de kantine is bouwvallig en er zit ongedierte. Niet echt een geschikte plaats dus om onze leden of schutters van naburige verenigingen te ontvangen.”

“Alles herstellen en opknappen zou een pak geld kosten. En dat geld is er niet. Daarbovenop, voor wie moeten we het doen? We hadden amper nog zes leden. Corona deed ons tenslotte helemaal de das om. Door de vele al dan niet logische maatregelen was een normale werking van de club niet meer mogelijk.”

Laatste laureaten

Het bestuur van de Koninklijke Handbooggilde Sint-Sebastiaan zag dan ook geen andere oplossing dan de stekker er uit te trekken. Gaston Pauwels (koning, kampioen en blokkenkampioen) en Gilbert Boeraeve (winterkoning) zijn de laatste laureaten van de schuttersvereniging, titels die al dateren van 2019 vlak voor het uitbreken van de coronacrisis in maart 2020.

“De schietpers is ondertussen verkocht aan een naburige schuttersvereniging”, besluit de laatste voorzitter van Sint-Sebastiaan Reninge. “De inboedel van de kantine schonken we aan enkele plaatselijke verenigingen. Ik vermoed wel dat enkele van onze leden zich zullen aansluiten bij schuttersgilde Willem Tell in buurgemeente Lo.”

“Tot slot wil ik iedereen bedanken die zich heeft ingezet voor onze schuttersgilde en ook de stad Lo-Reninge voor alle steun die we tijdens ons bestaan mochten ontvangen.”

(KVC)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier