In april wordt het nieuwe wielerseizoen afgetrapt en dan rijden ook de Tiretten weer wekelijks uit. De fietsclub van Cathy Billiet staat bekend om zijn jovialiteit. “Ons motto is ‘samen uit, samen thuis’.”
De Tiretten gaan hun vijfde seizoen in. “Eigenlijk zijn we een afscheuring van de Beachgirls”, steekt Brenda Kempener (52) van wal. “Cathy, onze voorzitster, gaf daar op donderdagavond een lessenreeks start to bike om meer dames op de fiets te krijgen. Haar initiatief had zoveel succes dat er een volwaardige club uit voortkwam, en omdat de sfeer bij ons zo goed is, werd daar dan een tweede groep met gevorderden aan toegevoegd.”
DE TRINETTEN
Opgericht in: 2017
Clublokaal: ‘t Klein Cafeetje in Uitkerke
Aantel leden: Gestart met een 20-tal leden, ondertussen staat de teller al op 78.
Voorzitter: Cathy Billiet (50).
De naam Tiretten wijst op het ‘ritsen’, het vlot ineenschuiven naar één rij wanneer er plots een tegenligger opduikt. “Van zodra je in groep de baan opgaat, speelt het veiligheidsaspect een voorname rol”, zegt voorzitster Cathy Billiet.
De Tiretten komen als er geen corona is ook geregeld samen voor andere leuke activiteiten, zoals een pingpong- of petanquetornooi, een avondje spinning of een uitstapje. In augustus is er een dagrit met aansluitend souper.
De start to bikers hebben nog steeds hun vaste afspraak op donderdag. Dan wordt er tussen de 35 en 50 kilometer gereden. Op dinsdag staat er altijd een rit van een 70-tal kilometer op het programma. “Ons motto is ‘samen uit, samen thuis’: iedereen zorgt voor elkaar en we laten niemand achter”, zegt voorzitter Cathy Billiet (50). “Maar we zijn ook hoffelijk naar andere weggebruikers toe. Als we onderweg een fietser tegenkomen met een lekke band, fietsen we daar ook niet zomaar in een boog omheen. ‘t Is een kleintje om iemand te helpen.”
“Onze voorzitster houdt onderweg ook goed in het oog wie er uit de wind gezet moet worden”, zegt Annick Renders (55). “En de goeie fietsers sleuren de minder goeie mee. Het kan immers niet de bedoeling zijn dat je na een tijdje weer afhaakt: een koersfiets kost geld, en dat fietstenue wil je na één seizoen niet in de kast hangen.”
Kinderen het huis uit
Toen de Tiretten in 2017 uit de startblokken schoten, boomde de wielersport ook bij de dames. Cathy begon lang geleden met snelrolschaatsen.
“Ik heb dat tot mijn 18de gedaan in competitie. Eigenlijk sta ik al van mijn drie jaar op wielen – nog van voor ik kon lopen. Ondertussen fiets ik al meer dan 20 jaar op de baan, toen ik begon was ik de enige vrouw.”
“Annick en ik zijn er allebei mee begonnen toen onze kinderen het huis uit waren”, zegt Brenda. “Ik fiets ook elk jaar mee voor Think-Pink en heb eigenlijk op die manier de fiets ontdekt. Meer dan bij mannen, heeft wielrennen voor vrouwen toch vaak nog een drempel. Vrouwen zijn bang dat ze niet gaan meekunnen, of dat ze wat kilootjes te veel hebben. Maar dat zou je echt niet mogen beletten om op de fiets te springen. Wel integendeel”, klinkt het.
En het belangrijkste is dat de sfeer altijd goed zit.
“De babbel achteraf is bij ons minstens zo belangrijk als het fietsen zelf”, zegt Annick. “Meestal verloopt het zo: twee uur fietsen, twee uur op café. Al is het ook wel al eens gebeurd dat we langer bleven plakken. Maar we worden in ons stamcafé dan ook goed in de watten gelegd. Peggy van ‘t Klein Cafeetje verwent ons altijd met een hapje en een drankje.”
Leutig en sportief
“We zijn eigenlijk in de eerste plaats een bende vriendinnen die graag lachen en plezier maken”, vervolgt Annick. “Fietsen is bij ons een gezellig groepsgebeuren, leutig én sportief. Als ik ‘s avonds thuiskom, zeg ik meestal niet “wat hebben we weer goed gereden” maar wel “wat hebben we weer goed gelachen vandaag”. De tijd passeert ook veel sneller dan wanneer je in je eentje fietst.”
Of de dames al eens een knietje durven te zetten?
“Ik vind dat geruzie tussen fietsers en wandelaars eigenlijk fel overroepen”, zegt Cathy. “Ja, er zijn cowboys op de fiets maar je hebt ook van die macho wandelaars die snel op hun achterste poten staan. Als er zo twee tegenover elkaar staan, kan het er al eens op zitten. Maar als je een beetje wederzijds respect toont, ga je zo’n krachtmeting gemakkelijk uit de weg. Het is altijd een kwestie van geven en nemen.”
Al geeft de extra drukte sinds corona ook bij de Tiretten al eens ergernissen op de weg. “Die vogelaars gaan dus níet uit de weg hé”, glimlacht Cathy. “En we merken ook dat autobestuurders niet altijd zoveel geduld hebben als er geritst moet worden. Het is belangrijk dat dit op een veilige manier gebeurt.”
Groepssfeer
“Fietsen is leuk, maar het vraagt best wel veel concentratie”, zegt Brenda. “Je moet de omgeving goed in het oog houden want je bent nooit alleen op de baan. En nu met al die coronafietsers en -wandelaars… Velen hebben geen ervaring. En in de polders kunnen die tractors ook wel vervelend zijn. Maar we houden automatisch in als we onderweg obstakels tegenkomen. Ook wanneer we bijvoorbeeld een gezinnetje met kinderen moeten kruisen.”
De groepssfeer bij de Tiretten is zelfs bepalend voor wie erbij mag. “Als het met iemand niet klikt, vliegt die eruit”, zegt Cathy kordaat. “Gelukkig gebeurt dat in werkelijkheid zelden.”
(WK)
Cathy Billiet kan gecontacteerd worden via vanraes.deco1@skynet.be of 0476 85 16 40.
De Vereniging
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
