“Ik ben toevallig geboren op 14 februari. De gynaecoloog ging met vakantie en stelde aan mijn ouders voor om de bevalling op 14 februari in te leiden, want dat was een speciale dag”, zegt Tessa Volckaert, die op maandag 14 februari 30 kaarsjes mag uitblazen.
Tessa (nu nog 29) woont in de Leeuwerikenstraat 2, een zijstraat van de Spoorwegstraat, op de Onze-Lieve-Vrouwparochie. Op 8 januari jl. was ze tien jaar samen met Kenny Vansteenkiste, die ze leerde kennen in het uitgaansleven in Roeselare. “Eerst hebben we drie maanden naar elkaar staan zwaaien en pas daarna geraakten we in de dans. En voila, we bleven bij elkaar”, lacht Tessa.
Op 12 februari 2016 stapte ze in het huwelijksbootje met Kenny (nu 37), afkomstig uit de Bollewerpstaat, werkzaam bij Fluvius en vroeger bekend in volleybalmiddens. Nu is hij actief bij wielertoeristenclub De Mandelfietsers. Tessa werkt als personeelsverantwoordelijke bij Vuylsteke Eiffage in Meulebeke. In haar vrije tijd geniet ze van lopen, spinnen en koken. Op 21 oktober 2017 kwam zoontje Batiste ter wereld.
Toen Tessa nog een kind en later tiener was, wist ze altijd dat het op 14 februari dé dag van de verliefden was.
“Mijn ouders hebben ook nooit verzwegen dat het toevallig is dat ik op vrijdag 14 februari 1992 werd geboren. De gynaecoloog ging met vakantie. Hij stelde voor dat ik op 14 februari het levenslicht zou zien. Mijn ouders gaven hun fiat en zo kwam ik op die 14de februari ter wereld in het ziekenhuis in Torhout, terwijl we zelf in Roeselare woonden. Of ik liever op een andere dag het levenslicht zag? Och, helemaal niet.”
“Ik ben dat nu al bijna 30 jaar gewoon dat ik op Valentijn jarig ben. Ik heb dat ook nooit verzwegen. Ik zei altijd tegen iedereen dat ik een valentijnskindje ben”, lacht Tessa, die vindt dat Valentijn nu toch wel iets anders is dan toen ze nog een kind was.
Niet erg romantisch
“Dat was inderdaad anders toen ik een vriend had. Met Kenny ben ik getrouwd op 12 februari 2016 of twee dagen voor Valentijn. Voor ons beide zijn die dagen van onze huwelijksverjaardag én Valentijn wel speciaal, alhoewel we die niet speciaal vieren. We zijn niet zo romantisch aangelegd. Zeker Kenny niet.”
“Het is wel haar verjaardag. Ik moet dus wel iets doen”, pikt Kenny in. “Maar eerlijk, ik ben niet gek van al die opgeklopte dagen. Ik vind dat het toffer is wanneer je eens iets onverwacht doet.”
Tessa knikt en zegt: “Op mijn verjaardag én Valentijn heb ik toch graag een bloemetje. Vorig jaar gebeurde dat niet wegens corona, maar het jaar ervoor kwam de bloemist zelf langs met een mooi boeket. Het komt echter wel eens voor dat Kenny drie maanden later opeens met een tuil bloemen in de woonkamer staat. Zoiets is dan wel een verrassing.”
Bezoek aan restaurant
Dit jaar mag Tessa op 14 februari 30 kaarsjes uitblazen. Een speciale leeftijd? “Och, ik dacht er wel vaak aan. Logisch hé, maar als vrouw denk ik dat ik het moeilijker zou hebben als ik nu al 40 jaar zou worden. Ik word pas 30 en dan ben ik toch nog in de fleur van mijn leven”, glimlacht Tessa, die toch hoopt dat Kenny op Valentijnsdag met een boeketje bloemen afkomt.
“Dat hoop ik toch, alhoewel ik nu al weet dat we op zondag samen uit eten gaan. Op de dag tussen onze huwelijksverjaardag en Valentijn gaan Kenny en ik – zonder ons zoontje – naar een restaurant. Ik vind dat we dat toch minstens één keer per jaar samen moeten doen. Gewoon met ons tweetjes eens ergens gaan eten en blij zijn dat we elkaar hebben. We proberen dat ook iedere keer rond die periode van het jaar vast te leggen.”
“En een cadeautje? Ik heb niet te klagen. Ik kreeg al mooie geschenken, die ik koester. Ik denk dat we op Valentijn – na ons werk – die dag gaan afsluiten door samen een glaasje te drinken en te klinken op zowel Valentijnsdag als op mijn verjaardag”, besluit Tessa.
(PD)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
