Team Oostendse politie biedt steun aan slachtoffers: Dirk, Thierry, Cindy en andere collega’s moeten vaak slecht nieuws brengen
Bij de Oostendse politie zijn er dertien medewerkers actief bij de slachtofferbejegening. Ze staan slachtoffers van woninginbraken of gauwdiefstallen bij. Ze moeten ook jaarlijks meer dan 30 keer slecht nieuws melden, waaronder het overlijden van een naaste, familielid of geliefde.
Op de Europese Dag van het Slachtoffer op 22 februari zet de Oostendse politie haar team ‘slachtofferbejegening’ (Sloba) in de kijker. De politiemensen die vrijwillig meewerken zijn speciaal opgeleid.
Teamcoördinator Dirk Van Quackebeke: “We vangen mensen op die een trauma hebben meegemaakt omdat ze slachtoffer zijn van een geweldfeit, woninginbraak, zware brand of gauwdiefstal. We proberen hen zo goed mogelijk door de eerste momenten te helpen. Het gaat daarbij om slachtoffers zelf en ook vaak om de nabestaanden van mensen die overleden na een ongeval, doodslag, moord of zelfdoding. De collega’s ter plaatse bieden steeds onze hulp aan en het staat mensen vrij daarvan gebruik te maken. Als er dodelijke slachtoffers zijn, dan gaan we trouwens steeds ter plaatse. We staan 24/7 paraat.”
Elke week
“We gaan steeds in burgerkledij langs met een anoniem voertuig. Ons team doet elk jaar ongeveer een zestigtal tussenkomsten, waarvan het merendeel in Oostende zelf. In de helft van die gevallen moeten we melden dat iemand overleden is”, zegt Dirk.
De ‘slecht nieuws’-meldingen zijn geen routine. “Op het moment dat we op de bel duwen, weten we dat het leven van mensen zal veranderen. We stellen ons voor, gaan na of we wel de juiste persoon voor ons hebben en vragen om dan even te gaan zitten. Dan brengen we meteen het slechte nieuws. Er zal voor hen altijd een tijd ‘voor’ en een tijd ‘na’ onze komst zijn, want het leven van de mensen verandert drastisch. We lichten hen in over wat er gebeurd is. Na de klap staan we hen bij en helpen hen. We kijken hoe ze reageren en we hen kunnen opvangen. Desnoods begeleiden we hen naar het slachtoffer van een ongeval want ook waardig afscheid nemen is een recht en vaak werkt dat helend.”
Betrokken
Alle agenten in het Sloba-team hebben gekozen om dat vrijwillig te doen. Thierry De Jonghe doet dat al 25 jaar en bracht al 50 keer slecht nieuws: “Het moeilijkste aan de job is ’s nachts om 3 uur aanbellen bij ouders om mee te delen dat zoon- of dochterlief is overleden na een aanrijding door een dronken chauffeur. Dat heb ik helaas al meermaals moeten doen. Het went nooit. Het is elke keer een wake-up call. Gelukkig gaan we in duo zodat we de rollen tijdens het zware gesprek kunnen verdelen.”
De reacties op zo’n melding zijn uiteenlopend. “Je hebt mensen die stilvallen en een half uur niets zeggen. Dan blijven we bij hen en zeggen ook niets. Soms is er ook agressie tegenover de boodschapper. We gaan pas uren later buiten en hebben het gevoel dat we de mensen al lang kennen. Ik blijf het doen met veel overtuiging want dit is één van de jobs bij de politie waarbij er een grote dankbaarheid is.”
Bewuste keuze
Cindy Tavernier was 20 jaar actief bij de interventiepolitie en is al vier jaar actief bij het Team Sloba: “Bij de interventieploeg waren we vaak de eerste ter plaatse en moest ik de eerste zorgen geven aan nabestaanden voordat het slachtofferteam toe kwam. En ik keek altijd op naar het werk dat zij deden. Toen ik de overstap kon maken heb ik niet geaarzeld. Ik herinner me nog levendig mijn eerste slechtnieuwsmelding, maar ook alle volgende slachtofferbejegeningen blijven me bij. Ook als mensen het overlijden al hebben vernomen van iemand anders komen wij nog ter plaatse. We lichten hen in over de verdere procedure. Dat gebeurt ook bij een verdacht overlijden. We nemen ook nadien nog contact met de slachtoffers, maar doen geen verdere structurele begeleiding. Daarvoor verwijzen we door.”
De drie agenten wijzen op het belang van hun steun voor mensen die het slachtoffer werden van grijpdiefstallen, woninginbraken of verlies van de woning door brand: “Binnen onze politiezone leggen we steeds meer de nadruk op dit soort tussenkomsten.” Voor de slachtofferbejegenaars zelf is er binnen het korps ook begeleiding mogelijk via het zorgteam.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier