Roland (72) is de Krak van Oostende: “Ik ben blij dat ik nog steeds mensen kan helpen”

“De prijs zal een plaats krijgen in mijn praktijk”, lacht Roland Tailliaert. © EFO
Edwin Fontaine
Edwin Fontaine Medewerker KW

Roland Taillaert is de nieuwe Krak van Oostende. Hij raakte in 2024 bekend door zijn strijd voor het behoud van de lijnbussen in Zandvoorde. “Die voerde ik niet alleen. Voor het stadsbestuur heb ik wel nog enkele punten”, zegt de Zandvoordenaar.

“Ik was erg verrast dat ik genomineerd was”, geeft Roland Taillaert toe. “Het lijkt me logisch dat je er dan ook voor wil gaan. Ik heb links en rechts, aan patiënten en vrienden gevraagd om voor me te stemmen. Ik ben uiteraard zeer vereerd dat ik Krak ben. De prijs zal een plaats krijgen in mijn praktijk.”

Roland startte in 1974 als kinesist. “Ik heb sedert de introductie van een fichesysteem in 1988 hier meer dan 7.500 mensen over de vloer gehad. Van hen heb ik er 5.000 kunnen helpen. Een collega vroeg me wat ik met die andere 2.500 mensen dan gedaan had. Wel, dat is eenvoudig. Ik heb hen geen geld gevraagd. Nu is dat veranderd en kom ik aan een score van 90 procent. Mensen komen meer gericht en ik selecteer ook meer”, zegt Roland die gepensioneerd is. “Ik ben geruggensteund door mijn familie. Zij zeggen niet dat ik moet stoppen. Ik kan ook werk doorgeven aan mijn dochter Ingelou. Vier dagen per week werk ik op vraag van de patiënten. Ik ben blij dat ik hen nog kan helpen.”

Busje komt zo

En dan zijn er de bussen. De Lijn en de stad Oostende wilden de buslijnen verleggen van de Zwanenlaan naar het centrum van Zandvoorde waardoor verschillende buurten niet meer bediend zouden worden. Roland startte een petitie, werd weggewuifd door het (vorige) stadsbestuur maar zette door. Het resultaat was het behoud van de buslijnen en een duidelijk signaal dat ze in buitenwijken niet met zich laten sollen. “In de buurten die niet meer bediend zouden worden, woonden wel 200 tachtigplussers. We moesten iets doen en ik startte een petitie. Nadien bleek dat ook gezinnen met kinderen problemen ondervonden. Bovendien was de rijweg in het centrum te smal voor bussen die elkaar zouden kruisen.”

1.500 van de 3.300 inwoners van Zandvoorde tekenden de petitie. “Deze actie heb ik vooral samen met Erwin, Jean-Pierre, Milo, Angeline en Jeroen gevoerd.” Roland houdt geen goede herinneringen over aan de contacten met het (vorige) stadsbestuur: “Ik belde met het secretariaat van de burgemeester en kreeg er te horen dat het hem niet interesseerde. Ook van minister Lydia Peeters kreeg ik een negatief antwoord. Enkele maanden later stuurden ze dan een brief dat het dankzij hen was dat er weer bussen reden zoals voorheen.”

Werkpunten

“Er zijn nog enkele zaken waarvan ik vind dat het stadsbestuur er rekening mee moet houden. Ik denk aan het parkeerprobleem voor mensen die in Oostende werken. Nu staat de randparking wekenlang vol met wagens van tweedeverblijvers en er is geen plaats meer voor wie in Oostende werkt. Ook het tunneltje op het fietspad in de Grintweg mag eindelijk gerealiseerd worden. Er is aan het crematorium geen bushalte. Ik zal die punten bezorgen aan de stad.” Roland heeft nog plannen dit jaar: “We gaan drie weken naar de Alpen, maken een reisje naar Amsterdam en ik wil ook nog een week naar Rome.”

Roland Taillaert

Privé: geboren op 25 september 1952 in Oostende. Opgegroeid in Bredene. Woont in Zandvoorde sinds 1980. Met Mia vormt hij een nieuw samengesteld gezin met 7 kinderen en 13 kleinkinderen.

Opleiding en loopbaan: middelbaar in College Oostende, kinesist aan de Hogeschool Brugge, opleiding manuele therapie in Utrecht. Zelfstandig sinds 1974 op verschillende locaties in Zandvoorde, nu in de Zwanenlaan. Gepensioneerd, maar nog actief als kinesist.

Vrije tijd: oldtimers, ombouw van 2 PK’s/Lomax en daarmee reizen. Hij deed onder meer alle cols van de Alpen en Pyreneeën. “Als ik dat aankan dan moet dat autootje dat ook kunnen”, zegt Roland daarover. Bekend van de actie voor het behoud van de bussen in heel Zandvoorde.

Drie vragen

Roland Taillaert werkt al meer dan 50 jaar als kinesist in Zandvoorde en woont er ook. “Ik trek hier niet meer weg”, zegt hij resoluut. Zandvoorde ligt hem na aan het hart.

Hoe ben je in Zandvoorde terechtgekomen ?

“Ik ben van Bredene afkomstig en startte hier in 1974, meteen na mijn studies. Zandvoorde was toen nog veel kleiner, een agrarische wijk zonder uitbreidingen en verkavelingen. Ik koos voor Zandvoorde omdat hier een gat in de markt was. Ik was de enige kinesist op de wijk. Het duurde twee maanden voor ik mijn eerste patiënt zag.”

Ben je actief in het verenigingsleven ?

“Ik ben niet erg actief in het verenigingsleven maar was ooit wel voorzitter van de supportersclub van basketter Rik Samaey. Ik volg wel verschillende evenementen op de wijk, maar niet fervent. In ’t Kasteeltje ben ik in de whiskyclub.”

Trek je ooit weg uit Zandvoorde ?

“We wonen hier heel graag. Eigenlijk hebben we alles dichtbij. In onze woning pasten we een en ander aan, zodat we hier lang kunnen blijven. We hebben in elk geval goede busverbindingen.”

Lees meer over: