De tand des tijds schijnt geen vat te krijgen op scheidsrechter Robert Vanfleteren die dit jaar 81 wordt. Hij is nog altijd dagelijks op de baan om een wedstrijd te fluiten. En dat doet hij al 42 jaar lang.
“Ik was destijds 21 jaar toen ik begon te voetballen bij KVC Ichtegem”, zegt Robert. “Maar zonder weten van mijn moeder, want van haar mocht ik niet voetballen. Na een drietal wedstrijden belandde ik al in het eerste elftal. Daarna speelde ik nog in Torhout en in Gits.”
“Later trok ik naar Passendale. Daar was ik graag gezien, ik werd er echt op handen gedragen. Ik moest veel keren gaan eten met het bestuur: frieten met een hele ‘klak’ mayonaise en dan nog voetballen!”
“Na mijn actieve loopbaan speelde ik nog liefhebbersvoetbal. Bij de toenmalige ploeg Kosto in Torhout. Daar speelde ik zeven jaar naeen kampioen, toen nog in het Perkezverbond. Ik stopte ermee toen ik 49 was.”
Met dank aan Annie
“Om trainer te worden had ik nooit ambitie. Dat was toen nog zo geen mode. Maar ik werd scheidsrechter. Zo bleef ik in voetbalmiddens actief. En ondertussen hanteer ik het fluitje al 42 jaar.”
“Ik leid nog dagelijks een wedstrijd in goede banen. Met dank aan mijn vrouw Annie. Zij was eerst voetbalweduwe en daarna scheidsrechterweduwe (lacht).”
“Ik doe zowel veld- als minivoetbal. Het liefst fluit ik jeugdwedstrijden. Men duidt me vooral aan voor de U15 of de G-klasse. Ze zenden me van her naar der: Knesselare, Geluwe, De Panne, Wervik, de hele provincie rond, maar natuurlijk ook naar matchen dichter bij huis. Je moet het graag doen. Fysiek ben ik nog helemaal in orde. En als ik die korte broek aantrek, voel ik me net weer twintig jaar jong.”
“Dan zou hij die beter thuis eens meer aantrekken”, mengt vrouwlief Annie zich in het gesprek.
“Ik heb blijkbaar de goeie genen doorgegeven want mijn kleinzoon Brice Verkerken speelt momenteel bij KV Kortrijk. Sinds kort in de kern”, vervolgt Robert trots. “Maar ik heb niet zoveel tijd om te gaan supporteren, ik moet altijd fluiten.”
“Ik ben geen man die veel kaarten uitdeelt. Als het echt nodig is wel natuurlijk. Maar ik los eventuele problemen liever diplomatisch op. Als scheidsrechter heb je het niet altijd makkelijk. Je ziet een bepaalde fase niet uit verschillende hoeken zoals op TV en er is ook geen VAR aanwezig. Maar die doellijntechnologie zouden ze op hoger niveau van mij toch mogen invoeren hoor.”
Liefhebberij
“Voor het geld moet je het niet doen, scheidsrechteren moet je zien als liefhebberij. Ik zou de jeugd zeker aanraden om te arbitreren. Ik wil het nog lang doen, tenminste als de gezondheid het verder toelaat”, besluit Robert. (JV)
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier