Peter (49) is de Krak van Wielsbeke: “Ik heb constant mijn eigen grenzen moeten verleggen”

Peter Geldhof (49) is de nieuwe Krak van Wielsbeke. De Ooigemnaar nam deel aan de ICON Livigno Xtreme Triathlon. Een volledige triatlon met maar liefst 4.900 hoogtemeters. Goed voor zo’n 400 uren trainingsuren vooraf.

Peter Geldhof zit om geen stunt verlegen. De duursporter wilde na een aantal Ironman-races de lat hoger leggen. Hij leverde een uitzonderlijke prestatie. “Mijn triatlonavontuur startte in 2018”, blikt Peter terug. “Het begon met lopen, maar al vlug kwam daar fietsen bij. Duatlonwedstrijden volgden, maar ik wilde meer. In 2019 volgde ik zwemlessen om me voor te bereiden op een triatlon. Onder leiding van Marieke Blomme, die voor mij de schema’s opstelt, ben ik wekelijks gaan zwemmen. Haar bijdrage in mijn prestaties zijn dan ook van onschatbare waarde. Ook voor het loop- en fietswerk begeleidt ze mij. Ik kwam dus in optimale omstandigheden aan de start van deze ICON Livigno Xtreme Triathlon in Italië. Alles samen gingen hier 400 uren training aan vooraf. Met 300 deelnemers gingen we van start. Ik was dus een van de gelukkigen die aan de start mocht verschijnen. Ook vorig jaar was ik ingeschreven, maar werd ik niet geloot. In water van amper 13 graden gingen we van start. Om te zwemmen in het donker moest er toch een mentale klik gemaakt worden. Mijn eigen grenzen werden hier verlegd. De 3,8 kilometer lange tocht kon ik dan ook met succes afronden. Ik kwam zowaar met de glimlach uit het water.”

Supportersteam

“Dit is een wedstrijd waar je zelf voor zowat alles moet zorgen. Dit gaf extra pigment aan deze uitdaging. Iedere deelnemer had zijn eigen supportersteam. Ik kon dus op een heel team rekenen die me met alles kon helpen. Eenmaal uit het water, was het tijd om te eten en te drinken en een tocht van 200 kilometer door de bergen te doorstaan. De eerste 130 kilometer waren goed voor 1.700 hoogtemeters. Daarna volgden onder andere de Stelvio en nog twee stevige bergen, goed voor nog eens 3.200 hoogtemeters de laatste 70 kilometer. Opnieuw kon ik op de steun van mijn supporters rekenen om mij te bevoorraden. Die bevoorrading bestond uit rijsttaartjes, pannenkoeken, sandwiches, honingwafels, water en sportdrank. Geen overbodige luxe, zo bleek. Op de Stelvio kwam ik halfweg energie tekort waardoor ik even voet aan grond moest zetten. Gelukkig kon ik daar rekenen op enkele Duitsers die spontaan sportdrank aanboden. Ook dit soort gebaar hoort bij de wedstrijd. De afsluitende Marathon werd enkele kilometers ingekort door een aardverschuiving. Het werd opnieuw een uitdaging doorheen de bergen en bossen met opnieuw 750 hoogtemeters. De laatste 13 kilometer was met een survivalpakketje, mocht er iets gebeuren. Het werd een onderneming die ik om 00.17 uur succesvol kon afronden, net als 150 andere ultrasporters. Mijn supportteam stond mij op te wachten aan de finish. Een zalig moment.”

Goede doelen

“Vier jaar terug deed ik al zotte dingen. Wielsbeke Sport, met Clint Delaere als voortrekker, inspireerde mij altijd al. Ze zorgen ervoor dat we gemotiveerd blijven. Maar het draait hier niet enkel om Peter in dit verhaal. Goede doelen, gekoppeld aan de zUndagsrijders, zijn hier een onderdeel van.”