Een paar weken geleden moest Kamiel Van Hyfte naar de spoeddiensten worden gebracht wegens een herseninfarct. Heel even leek zijn gezondheid opnieuw de goede weg op te gaan maar Kamieltje – zoals iedereen hem noemde – stierf alsnog, op maandag 26 augustus. De hele provinciale voetbalwereld rouwt, de prachtmens had geen vijanden.
Bestuurslid en sportief verantwoordelijke Olivier De Cuyper lichtte de spelers in. “Natuurlijk schrokken ze allemaal. We wisten dat onze voorzitter een lange weg zou moeten afleggen maar zijn overlijden kwam toch heel plots. De dagen voorheen had hij zich al vragen gesteld over zijn kantine en over onze eerstvolgende tegenstrevers. Vraag me niet hoe het nu verder moet, laat ons eerst rouwen voor het verlies van een fantastische mens.”
Gerechtigd correspondent Marleen De Clercq werkte al samen met Kamiel Van Hyfte sinds 1990. “Altijd konden we op elkaar rekenen. Toen hij voorzitter werd, bleef ik zijn rechterhand. Tien jaar geleden werd hij opgevolgd als preses door Frank Van Parys, die later op zijn beurt de fakkel doorgaf aan Chris De Cock. Toen laatstgenoemde half mei van dit jaar plots overleed na een fietstocht nam Kamiel opnieuw het voorzitterschap waar. Nochtans had hij eind vorig kampioenschap zijn ontslag gegeven als bestuurslid, al bleef hij zich inzetten voor onze voetbalploeg.”
Doordringende oogjes
Wij leerden Kamieltje kennen in het jaar 2000. Op het oubollige veldje, met versleten kleedkamers en gelagzaal, stond hij achter de bar. Als het regende, stroomde het water binnen de kortste tijd op de voetbalakker. Wie bezwaar opperde, kreeg een ludiek antwoord: “Voetbal is toch een wintersport?” Een jaar later mochten de Oostvelders hun passie botvieren op een schitterend nieuw terrein met een moderne kantine. Kamieltje bleef de dorstige kelen laven, onvermoeibaar. Vorig jaar nog nam hij ons apart: “We beschikken over een prachtige accommodatie maar toch staat de tijd soms stil. Vaak ontmoet ik dezelfde enthousiaste fans als dertig jaar geleden.” Voor zijn spelers ging Kamieltje door het vuur. “Trouw is een begrip in ons midden. Als de jongens op donderdag gezellig willen keuvelen in de kantine, dan overhandig ik de sleutel aan een van hen en ga in alle rust slapen.”
(lees verder onder de foto)
We zagen Kamieltje voor het laatst in het voorjaar. Tijdens een babbel keek hij ons aan met zijn doordringende oogjes. “Wat ik nog wens? Ik tel 86 lentes en de klok tikt ongenadig verder. Graag zou ik nog ettelijke jaren meedraaien in ons voetbalverhaal en kletsen met oude bekenden van eigen ploeg of van de concurrentie.” Het lot besliste er anders over.
De uitvaartplechtigheid zal plaatsvinden in de parochiekerk Sint-Amandus, Bloemendalestraat in Beernem op zaterdag 31 augustus om 12 uur, gevolgd door de teraardebestelling op de begraafplaats van Oostveld, Oedelem.
Als eerste paraat
Op zondag 1 september speelt HOO Oedelem thuis tegen KVC Wingene. Voor het eerst in tientallen jaren zal Kamieltje niet in het verste hoekje staan, samen met een van de zovelen die hem steevast komen groeten. Altijd was hij als eerste paraat. De Bruinberg zal nooit meer dezelfde zijn. Kamieltje woonde pal tegenover het terrein maar kwam vaak met de wagen. Alles moest in orde zijn want zijn jongens mochten niets tekort komen. Hij overleed als voorzitter, ook al had hij zijn afscheid gegeven. Maar Hogerop Oostveld Oedelem had hem opnieuw nodig. Aan de beproefde familie bieden wij ons diep medeleven aan. (JPV)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
