“Het mooiste kind met de mooiste ogen”, zegt mama Kelly Maelstaf (31). Op dinsdag 23 januari kwam het negen maanden oude dochtertje van Kelly en haar partner Wouter Theunynck te overlijden. Een bacterie, die zat op de rondliggende weefsels van het oog, zorgde ervoor dat haar gezondheid razendsnel achteruit ging. “Dat ze het leven redde van twee andere kindjes door orgaandonor te zijn, biedt ergens troost.”
“Cosette werd geboren op 8 april 2023 en was een fantastisch kind. Ze was braaf, stil, altijd een glimlach op haar gezichtje… Al durfde ze wel eens bijten tijdens de borstvoeding. (lacht) Ik noemde haar altijd ons lotje uit de loterij. In het verleden maakten we al veel mee, ook wat onze andere kinderen betreft en bij Cosette liep alles vlot. Ik heb negen maanden heel hard van haar genoten”, vertelt mama Kelly over haar dochtertje Cosette.
De kleine meid heeft met Renée (6) en Médard (bijna 3) nog een zus en een broer. Het gezin woont in Roesbrugge. “Ze is altijd een goede eter en drinker geweest, maar op donderdag 18 januari was ze niet in haar gewone doen. Ze wilde niet echt drinken, ook niet in de kinderopvang. Ze had wel patatjes en fruitpap gegeten, dus we maakten ons niet echt zorgen. We waren blij dat ze ‘s avonds iets had gedronken. Vrijdag had ze koorts en ‘s avonds ging ik langs bij de huisarts. Ze werd getest op RSV, Covid-19 en griep. Uit de test bleek dat Cosette griep had. Aangezien dat een virale infectie is, werd er geen antibiotica voorgeschreven. Over onze huisarts heb ik absoluut geen kwaad woord, die man deed alles zoals het moest”, legt Kelly uit.
Oogontsteking
“Vrijdagnacht sliep Cosette heel slecht en we merkten dat haar oogje plots heel dik zat. Zaterdagmorgen belde ik naar de afdeling pediatrie van het Jan Yperman Ziekenhuis, want ik vertrouwde het niet meer. Het was zaterdag, dus werd ik doorverwezen naar de wachtdienst. Ik had amper tijd om haar uit de Maxi-Cosi te halen of de dokter had al oogontsteking als diagnose gegeven. Ik vroeg nog of hij het wel zeker was, omdat het er zo slecht uitzag, maar hij verzekerde me dat een zalfje smeren wel zou helpen. Nu we alles weten, voel ik me schuldig. Had ik naar de spoedafdeling moeten gaan en vragen om bloed te prikken en antibiotica op te starten? Ik weet dat je niet zomaar naar spoed kan stappen en ik heb ook alle stappen gevolgd die me werden opgelegd door de dokters en het ziekenhuis. Toch had ik misschien meer moeten luisteren naar mijn moedergevoel.”
(Lees verder onder de foto)
“De apotheek van wacht vond ook dat haar oogje er raar uitzag en raadde me aan om het ziekenhuis opnieuw te contacteren mocht er zondag geen verbetering zijn. Zondag zat haar oogje nog dikker waarop ik naar het ziekenhuis belde. Eenmaal in het ziekenhuis liet de pediater van dienst me weten dat het er echt niet goed uitzag en dat er eigenlijk antibiotica had moeten opgestart worden. Cosette moest in het ziekenhuis blijven en haar parameters werden opgevolgd. Alles verliep goed tot 2 uur ‘s nachts”, vertelt Kelly.
“We gaven Cosette nog allebei een zoentje. Diep vanbinnen wisten we allebei dat het voorbij was”
“Ze kreeg overal vlekjes en ze dachten dat het de waterpokken waren, maar bij de kinderopvang waren er geen gevallen van waterpokken. Enkele uren later begon Cosette over te geven en kreeg ze stuiptrekkingen. Door mijn kennis en achtergrond wist ik hoe laat het was en dat haar hersenen aangetast waren… Op de CT-scan zag ik ook twee verschillende hersenhelften. De dokters gaven me niet veel informatie, maar ik wist genoeg”, zucht Kelly, die als leerkracht werkt bij Inspirant aan Zee BuSo in Oostduinkerke-Nieuwpoort.
“Ik belde Wouter dat hij moest afkomen. Cosette werd geïntubeerd en we gaven haar nog allebei een zoentje. Diep vanbinnen wisten we allebei dat het voorbij was. Een ambulance uit Gent kwam haar ophalen.”
Intensieve zorg
Cosette werd opgenomen op de afdeling intensieve zorg kindergeneeskunde UZ Gent. “Tijdens de rit naar ginder hadden we al tegen elkaar gezegd dat we het niet meer zagen goedkomen. Een psychologe stond ons op te wachten en een arts kwam bij ons. Ze zei dat een hersenhelft was afgestorven en dat ons kind zou komen te overlijden. Ik besliste heel vlug dat ik foto’s wilde en het ziekenhuis stelde voor om Boven De Wolken te contacteren. Diezelfde dag zijn ze nog langsgekomen. Familie kwam afscheid nemen en ook Renée en Médard kwamen afscheid nemen van hun zusje.”
“Dat Cosette het leven redde van twee andere kindjes biedt ergens troost”
Hoe de bacterie in Cosette haar oog terechtkwam, is onduidelijk. “Het gaat om een bacterie die iedereen kan oplopen. Ik heb nooit een wondje aan het oogje opgemerkt. We gingen akkoord om deel te nemen aan een genetische onderzoek zodat we misschien meer te weten kunnen komen. Had het iets uitgehaald als de wachtdienst antibiotica had opgestart? Dat zullen we nooit weten.”
Orgaandonatie
Cosette werd orgaandonor en kon zo twee andere kindjes redden. “Dinsdag werden geen hersenprikkels meer waargenomen en kregen we de vraag voor orgaandonatie. Daar hebben we geen seconde over moeten twijfelen. Blijkbaar is Cosette één van de weinige kindjes die orgaandonor is. Ouders willen liever niet dat gesneden wordt in hun kindje, maar het transplantteam gaat heel respectvol om met je kindje waardoor er absoluut geen schrik moet zijn. Wij waren ons kind sowieso kwijt, maar het is ergens een troost dat Cosette twee andere kindjes kon redden”, zegt Kelly. “Doordat haar bloeddruk daalde, werd het even onduidelijk of Cosette nog zou kunnen doneren, maar ik heb het team gevraagd om alles op alles te zetten om Cosette erdoor te krijgen. We wilden echt graag dat ze dit nog kon doen”, zegt Kelly.
Ondersteuning
“Tot aan de operatie mochten we bij Cosette blijven. Ons dochtertje droeg altijd een haarbandje als we ergens naartoe gingen, maar ik had natuurlijk niets mee. De psychologe kocht haarbandjes en mutsjes voor Cosette.” Via het vliegtuig werd haar hartje en haar lever aan twee kindjes geschonken. “Binnenkort zullen we weten of de transplantatie geslaagd is.”
(Lees verder onder de foto)
Het gezin gaat door een onwezenlijk moeilijk periode, maar is dankbaar voor alle begeleiding die ze al kregen. “Ook onze kinderen worden goed begeleid in VBS De Krekel. Renée begrijpt wat er aan de hand is. Médard is nog iets te klein. Cosette was een droom van een kind en ik droomde van een groot gezin met vier kinderen. We hebben nu twee kindjes op de wereld en eentje in de wolken, en dat zal altijd zo blijven.”
Afscheid op zaterdag
Op zaterdag 3 februari om 10 uur wordt afscheid genomen van Cosette in de aula van uitvaartcentrum Cornelis, Sint-Idesbaldusstraat 43 in Veurne. “In december 2023 verloor ik mijn grootvader. Hij had gespaard om zijn eigen begrafenis te betalen zodat niemand zich daar zorgen over moest maken. Dat zette me aan het denken en Wouter en ik besloten om een uitvaartverzekering voor ons en de kinderen aan te gaan. Op 10 januari tekenden we de polis en op 23 januari overleed Cosette. Ik nam contact op met de uitvaartverzekering om te vragen of iets mogelijk was en dat dit absoluut overmacht was, want er geldt een wachtperiode tot 1 februari. Wij hebben er niet om gevraagd dat onze dochter onverwacht zou overlijden en met die wachtperiode konden we evenmin rekening houden. De verzekering wil geen uitzondering maken en dat is hartverscheurend. De papieren nemen ze blijkbaar voor op het menselijke. De uitvaart valt na 1 februari – na de wachtperiode – maar dat doet er blijkbaar ook niet toe. We hebben brute pech. Pech dat Cosette die ooginfectie kreeg en nu blijkbaar ook nog financiële pech…”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
