Drie jaar geleden, in de nacht van zondag 1 maart op maandag, ging de woning van Peter Caesens (57), samen met zijn huizenhoge boekenverzameling, in vlammen op. Gelukkig leeft de Belleman van weleer nog steeds voort in de herinnering van veel Kortrijkzanen. Ook zijn oud-collega’s van de stadsbibliotheek en zijn jongste broer Maarten blikken met heimwee terug naar de tijd waarin ‘doenderik’ en ‘avant-gardist’ Peter de Kortrijkse straten vulde met zijn galmende stem en klinkende bel.
Bij het binnenkomen in de centrale bibliotheek staat de foto van Peter er nog steeds. Hij werkte er 35 jaar en was verantwoordelijk voor de afdeling klassieke muziek. Voor collega’s Marleen Depreitere en Vé Pattyn is zijn afwezigheid nog altijd voelbaar. “Destijds werd de bib uitzonderlijk gesloten. Hij zei altijd hoe belangrijk hij was, maar eigenlijk was hij het wel.”
Vé werkte 31 jaar samen met Peter, hij zat aan de overkant van haar bureau. “Door zo nauw samen te werken wist je alles over Peter, hij vertelde ook altijd heel zijn levensverhaal. Het was een open boek tot op het punt dat hij zaken vertelde die ik eigenlijk niet hoefde te weten en deed er dan met een lachje nog een schepje bovenop.” (lacht) “Hij had een donkere humor die voor veel animo zorgde op kantoor.”
Peter was een principieel man. Hij leefde heel budgetvriendelijk en kon rondkomen met een ongezien laag bedrag. De gewezen belleman beschikte over een hyperfocus, leerde alles over muziek en stond erop die kennis te delen. “Hij was bezeten van muziek en wou dat iedereen op de hoogte was van alles wat er te weten viel. Veel mensen kennen hem vooral voor zijn boeken, maar hij was ook een fervente muziekliefhebber. Als hij iets niets wist, ging hij direct op uitgebreid onderzoek. Hij maakte lijsten met klassiekers en was in die zin heel hulpvaardig, maar soms te gedetailleerd”, glimlacht Marleen.
Peter daagde met plezier mensen uit en kon out of the box denken – Broer Maarten Caesens
Peter staafde zijn kennis ook vaak door zelf een aria te zingen, voor alles en iedereen. Op ieder feestje zong hij voor Vé. “Al lachend zei hij dan dat hij verliefd was op mij. Een wederhelft heeft Peter echter nooit gevonden. Hij was zot van de vrouwen en zou alles voor zijn vriendin doen, maar als ze op zijn pad kwamen schrikte hij hen af door te snel te willen gaan.”
Verhaal zonder einde
Peter had drie jongere broers, de jongste is Maarten Caesens (46), waar hij volgens zijn collega’s het meest naar op keek, en dat was wederzijds. “Hij inspireerde me om naar buiten te komen. Als ik hem niet had gekend, dan was ik nooit de Maarten van nu.” Toen Maarten ontdekte dat hij ook creatief was aangelegd, meer bepaald in fotografie, was het Peter die hem direct pushte om er meer mee te doen en zijn werk in de bibliotheek liet exposeren. “Hij was wel een doenderik, Peter deed het gewoon. Hij stond vrijer in zijn schoenen, daagde met plezier mensen uit en kon out of the box denken. Hij was een avant-gardist en ruimdenker, daar keek ik enorm naar op. Ik ben bedachtzamer, meer een perfectionist en beperk mezelf soms door conventies. Waar we wel in gelijken is dat we veel te veel ideeën hebben om vast te leggen en blijvend geïnteresseerd zijn in de wereld rondom ons. Peter kon blijven vertellen, een verhaal zonder einde.” In elf maanden tijd verloor Maarten zijn vader aan keelkanker, zijn broer in een brand, zijn moeder door verstikking en brak hij het contact met één van zijn broers. “Ik heb daar een depressie aan overgehouden, maar in fotografie kan ik me uiten, ventileren en mijn hart luchten. Ik heb leren loslaten en kijk vooruit. Het is mooi om te zien dat Peter nog verder leeft in allerlei kunstprojecten.”
De leerlingen van Conservatorium Kortrijk brengen woensdag 1 maart de theatervoorstelling ‘Hij schreef de dagen, mijn God, die hij was…’ in Theater Antigone. Het stuk is gebaseerd op de dagboeken van Peter in de periode 1979 tot 1993. “Als eerbetoon aan de Kortrijkse volksfiguur. Gepassioneerd muziekliefhebber, danser, dichter, zanger, politicus, Belleman van Kortrijk en eigenaar van de niet zo ideale bibliotheek”, zegt leerkracht Bart De Wildeman.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
