VIVES-studenten uit Kortrijk voeren onderzoek naar directe sociale omgeving van gedetineerden: “Geschrokken hoe vlot het contact verliep”

Op de foto zien we v.l.n.r. Linde Muylaert (21), Laurence Branders (21), Emily Hallaert (21), Sharon Deschagt (24), Amber Deburggraeve (21) en Jelle Snellings (20).
Margot Demeulemeester
Margot Demeulemeester Stadsreporter Kortrijk

Zes studenten uit departement Sociaal-agogisch werk van Hogeschool VIVES Campus Kortrijk onderzochten de directe sociale omgeving (DSO) van gedetineerden voor hun groepsbachelorproef. Linde Muylaert (21), Laurence Branders (21), Emily Hallaert (21), Sharon Deschagt (24), Amber Deburggraeve (21) en Jelle Snellings (20) komen allemaal uit het interdisciplinair keuzetraject Forensisch werken. “Onze interesse voor het forensisch werkveld is daar gegroeid en gevormd, het onderwerp van onze bachelorproef kwam vanuit CAW Centraal-West-Vlaanderen. DSO heeft ook recht op hulpverlening, maar zo goed als nooit vinden ze de weg naar Justitieel Welzijnswerk (JWW).”

Minister Van Quickenborne als peter

Vooral de directe sociale omgeving als doelgroep sprak het onderzoeksteam aan. De groep wordt begeleid door docent Leen Vangheluwe en mag rekenen op het peterschap van minister van Justitie Vincent Van Quickenborne. “De dienst JWW valt onder het CAW, een organisatie die ik niet goed ken, dus het was voor ons wel interessant om de werking eens van dichterbij te bekijken”, vertelt Emily.

“We stellen vast dat er wel degelijk hulpvragen zijn bij de DSO. Dit gaat voornamelijk over financiële, praktische en psychosociale vragen. Uit interviews en literatuurstudie konden we concluderen dat er een tekort is aan bekendheid van de hulpverlening waardoor ze zich met hun vragen niet naar het JWW richten”, aldus Sharon.

“Daarnaast beschikt het JWW niet over voldoende middelen en personeel om in te zetten op deze vergeten doelgroep. Bijvoorbeeld door een gebrek aan een outreachende aanpak, wat wel in de kernwaarden van verschillende CAW’s terugkomt, missen ze een deel van de potentiële cliënten. Verder wordt niet in elk JWW een onthaalgesprek gevoerd met de gedetineerden. In dat gesprek wordt het hulpaanbod voor DSO toegelicht”, vult Jelle verder aan.

Beperkte tijd

Het uitdagendste aan de bachelorproef was volgens de groep de beperkte tijd van acht weken. “We zijn wel met zes waardoor we veel werk konden verrichten op korte tijd, maar om afspraken te maken, praktische zaken te regelen en interviews vast te leggen, zijn we overgeschakeld op kwalitatief diepteonderzoek in plaats van grootschalige enquêtes over heel Vlaanderen en Brussel. Voor het interview met de professionals hebben drie van de elf JWW’s ons gecontacteerd: Gent, Hasselt en Antwerpen.”, zegt Jelle.

“Het interview met de DSO was een ander verhaal. De onderzoeksvraag is letterlijk dat JWW onze doelgroep niet kan bereiken, dus een rechtstreekse lijn hadden we niet. Via een goed gedeelde oproep op Facebook zijn we met hen in contact gekomen”, vult Linde aan.

Met een één-op-één online videochat nam de groep de interviews af. “We schrokken ervan hoe vlot dat contact verliep. Mensen willen erover praten en vertellen ook diep persoonlijke zaken, waarschijnlijk omdat het zo anoniem verliep”, zegt Laurence. “Ik denk ook omdat ze zelf de problematiek ervaren hebben dat ze weten hoe belangrijk het is dat de hulpverlening van JWW bekender wordt”, besluit Amber.

Morgen, woensdag, volgt de presentatie en vrijdag moet het onderzoeksrapport ingediend worden. Bij een zo goed als zekere positieve feedback hebben Linde, Laurence, Emily, Sharon, Amber en Jelle hun diploma op zak. Hun bachelorproef zal gebruikt worden voor het jaaractieplan van 2024 voor JWW Ieper.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier