Eind dit schooljaar gaat directeur Filip Vanwildemeersch van het Guldensporencollege Harelbeke met pensioen. Hij was 12 jaar directeur. “Het zal raar doen op 1 september”, geeft Filip toe. “Misschien heb ik nu tijd om naar Compostela te gaan.”
Filip Vanwildemeersch (61) volgde lagere school in Sente en Latijns-wetenschappen in het middelbaar in het Sint-Amandscollege Kortrijk. Hij genoot een opleiding regentaat wiskunde, economie en fysica in Torhout. Hij is getrouwd met Ann Gevaert en is vader van Jasper (en Nancy), Daan, Martijn (en Elisa) en grootvader van Julie (8) en Nora (1).
Vroeger speelde hij toneel. “De laatste jaren stond dit op een laag pitje wegens te druk”, vertelt Filip. Hij is lid van het St.-Cecilia Zangkoor, lid van SWS, de Sente Whisky Society, actief in Buurthuis ’t Senter en fervent supporter van Club Brugge. “Dat was duidelijk toen de leerlingen mij verrasten met een afscheidsfeestje.” ( lacht )
“Mijn motto is ‘ik ben niet lenig wel flexibel’. Relativeren, relativeren, en nog eens relativeren. Ik zie mezelf als een teamspeler: samen waarbij iedereen zijn beste been voorzet”, weet Filip zichzelf te omschrijven. “In verbondenheid kan je zoveel meer dan alleen. Stug, want nooit recht door zee, steeds in dialoog gaan zodat we een oplossing bereiken. Het overlegmodel vind ik veel belangrijker dan het conflictmodel. Ik haal ook graag een grap uit, met humor los je veel op.”
Zich goed voelen
“De school is er voor de leerlingen. Het is heel belangrijk dat leerlingen zich goed voelen op school, zowel op het vlak van leren en welbevinden”, vervolgt Filip. “Hierbij is het belangrijk dat leerkrachten uitstralen dat ze de leerlingen graag zien en ook graag komen werken. Daar heb ik altijd proberen op in te zetten. Als je ziet hoe onze school echt bruist met activiteiten door leerlingen en personeel samen, ben ik echt trots. Ik zie dat trouwens niet als mijn verdienste, maar de verdienste van iedereen. Ik heb dit alleen gefaciliteerd.”
“Het moeilijkste moment was ongetwijfeld het overlijden van Watse door een ongeval. Hoe oneerlijk is het als een 15-jarige uit het leven gerukt wordt …( stil ). Vreemd genoeg beschouw ik de manier waarop we dat als school in verbondenheid aangepakt hebben ook een van de sterkste momenten van mijn loopbaan.”
Filip gaat sedert zijn 2,5 jaar ononderbroken naar school, dat is dus bijna 59 jaar onderwijs. “Vanaf mijn 20ste zat ik er niet meer, maar stond ik er middenin: 29 jaar als leraar, waarvan de eerste zeven jaar ook als studiemeester en de laatste twaalf jaar als directeur. Ik heb dus zowat alles gedaan en ik heb het altijd heel graag gedaan en dat is goed zo.”
Voettocht
“Het zal raar doen op 1 september”, bekent Filip. “Ik ben echter niet bang van het zwarte gat. Ik ben in het sociale leven heel actief en thuis heb een en ander te doen dat de laatste jaren wat ‘verwaarloosd’ werd: allerlei taken in huis en tuin, kinderen en kleinkinderen, genieten van een uitstap met de camper en wie weet … te voet naar Compostela. Niet alleen, maar iedere week met een bereidwillige kennis om een en ander te delen. Ik twijfel nog, maar eerst een jaar genieten en dan zien we wel.”
Einde van het schooljaar
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
