Sinds mei dit jaar vond een Oekraïens gezin onderdak bij de familie Decru. Ze helpen hen waar mogelijk en overhandigden hen onlangs nog een cheque van 1.070 euro. De man, Oleksandr, wil hier aan de slag als vrachtwagenchauffeur maar kan dat niet omdat zijn attest daarvoor vervallen is. Wil hij toch aan de slag gaan als vrachtwagenchauffeur, dan moet hij een opleiding volgen… in het Nederlands. Een taal die het gezin nog niet machtig is. Maar ook daar helpt het gezin Decru hen bij.
Sinds 3 mei verblijven Oleksandr (37), Iryna (41), hun dochtertje Iya (14), met een zware beperking, en Jeremiya Marchuk (3,5) bij de familie Decru. “Zij komen uit het Oekraïens oorlogsgebied Khmelnytskyi en zijn hun thuisland wegens de oorlog ontvlucht. Hier willen ze een nieuwe toekomst opbouwen. Maar dat verloopt niet van een leien dakje. “Ze kunnen enkel Oekraïens en Russisch en amper tien woorden Engels, wat een taalbarrière oplevert”, vertelt Evelien Decru, die zich om het gezin bekommert en hen door de administratieve rompslomp probeert te loodsen.
Buddy nodig
“Sinds eind mei heeft het Oekraïens gezin een uitkering, via een versnelde procedure”, benadrukt Evelien die pro een buddy is voor elke vluchteling om hen te begeleiden voor het paspoort, Belgisch bankrekeningnummer, aansluiting bij ziekenfonds, inschrijving kinderen in de scholen, en alle andere rompslomp. “Met de hulp van pastoor Philip Verbrugge, werd een afspraak gemaakt bij het CLB in Torhout bij een Oekraïense dokter, die ook de Nederlandse taal machtig was. Zo konden er testen afgenomen worden van Iya om te zien welke school aan haar noden zou voldoen”, vertelt Evelien nog. “Jerehmia gaat sinds mei naar school in de Negensprong, maar Iya, die een zware beperking heeft, gaat sinds 21 september naar school in Heuvelzicht in Klerken.”
‘Code 95’
Nu dat Iya naar school gaat, wil Iryna ook werken. Om het taalprobleem op te lossen ,gaan ze binnenkort fysieke lessen volgen in Oostende, waarna Iryna snel aan de slag wil. Haar man, Oleksandr, is al enkele maanden op zoek naar werk. Hij is vrachtwagenchauffeur en heeft zijn eigen vrachtwagen in Oekraïne, maar moest die daar achter laten. “Die vrachtwagen mag de grens niet over. Hij heeft sinds 2002 zijn rijbewijs C en sinds 2017 zijn rijbewijs CE. In 2017 heeft hij ook de opleiding ‘code 95’ gevolgd in Polen. Die is vijf jaar geldig maar is begin dit jaar vervallen”, duidt Evelien die er aan toevoegt dat ze dit in Oekraïne niet nodig hebben.
Hiervoor hebben Evelien en de pastoor al enkele firma’s gecontacteerd, maar steeds komen ze op dezelfde struikelblok uit: zijn ‘code 95’ is vervallen. “Van één firma kregen we te horen dat de ‘code 95’ enkel in de Belgische landstalen wordt gegeven. Van een opleidingscentra vernam ik dat je daarvoor minimum het attest 2.4 Nederlands moet kunnen voorleggen”, sakkert Evelien. “In afwachting van zijn zoektocht naar vast werk, bieden wij hem soms werk aan, als we algemene werken hebben zoals kabels helpen leggen, iets afbreken, uitbreken… Wij installeren en herstellen elektriciteit, sanitair en verwarming. Oleksandr wil werken, omdat hij zijn gedachten wil verzetten. Hun familie vecht aan het front, en het is daar de hel”, onderstreept Evelien.
Dat de familie Decru in een half jaar tijd een zeer goede band opbouwde met het Oekraïens gezin, staat als een paal boven water. “Het begeleiden van een Oekraïens gezin doen we met veel liefde, maar het valt niet te onderschatten. Gelukkig krijgen we ook veel appreciatie en dankbaarheid terug”, besluit Evelien. “Het is echt een verrijking in je leven. De oorlog lijkt ver weg, maar is toch zeer dichtbij!” (Eric Vanhooren)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
