Na 450 kilometer tot aan de poolcirkel, Chris Seynaeve uit Izegem wil nog extremere tocht stappen

Chris Seynaeve (43), bracht de 6633 Arctic Ultra tot een goed einde. © gf
Frank Meurisse
Frank Meurisse Medewerker KW

Slechts een handvol aardbewoners, waaronder landgenoot Chris Seynaeve (43), bracht de 6633 Arctic Ultra tot een goed einde. Het is een tocht tot aan de poolcirkel – het getal 6633 verwijst naar de coördinaten ervan – door onherbergzaam gebied. De deelnemers moeten hun eigen uitrusting en proviand meezeulen over duizelingwekkende hoogtemeters en bij temperaturen tot tientallen graden onder nul.

“Dit nooit meer”, zwoer Izegemnaar Chris Seynaeve op 1 maart nadat hij als eerste over de finish van de 450 kilometer lange 6633 Arctic Ultra stapte. Maar zie, een goede maand later laat hij zich verleiden door een nog extremere tocht in datzelfde arctische gebied.

De organisatie stuurde een nieuwe mail naar Chris. “Met de melding dat ze volgend jaar een Horror Stage willen inlassen. Dat houdt in dat de start is waar mijn finish was. Van daaruit trekken we 650 km door de bergen en dan de Arctic oceaan over. Dit is nog eens zoveel zwaarder. Met veel wind en koude is deze tocht speciaal voor de toppers weggelegd. Meteen kriebelt het weer en ik wil mezelf uitdagen: hoe ver kan ik gaan met mijn geest en lichaam. Ik heb niet lang getwijfeld”, bekent Chris.

Alle vorige initiatieven koppelde Chris aan een goed doel. Het jongste was een project tegen lege boterhamdozen bij schoolkinderen. “Telkens bekostigde ik zelf mijn reis en wat ik inzamelde ging rechtstreeks naar het goed doel. Dat goede doel steunen wil ik blijven doen. Maar ik zal wel een sponsor zoeken om de deelname te helpen bekostigen. Die kost kan oplopen tot een kleine 10.000 euro.

Ervaring delen

In afwachting van de nieuwe tocht wil Chris zijn wedervaren delen met anderen. “Ik krijg veel vragen van mensen hoe ik het klaarspeel om niet op te geven, hoe ik mezelf telkens weer sterker maak. Ik denk er intussen aan om eens een lezing te geven of zo. Wellicht kunnen anderen inspiratie putten uit mijn levensverhaal.”

Nog niet alle blessures van zijn vorige tocht zijn verdwenen, maar toch wil hij er andermaal voor gaan. “Fysieke pijn vergeet je snel en ik doe dit graag. Dit is voor mijn puur genieten. Dit is zoveel leuker dan triatlon, je moet je maar voor één discipline trainen, wat het trainingsschema veel werkbaarder maakt.”

Ook zijn gezin, familie en vrienden staan achter zijn nieuwe deelname. “Iedereen is het er over eens, als ik het wil, moet ik het nu doen en geen vijf jaar wachten.”

Sterker

Zelf wil hij voor zijn nieuwe deelname ervaringen uit zijn vorige tocht gebruiken. “Ik sta letterlijk en figuurlijk sterker in mijn schoenen. Ik weet wat ik wél en vooral niet meer moet meenemen op de tocht, zelfs de slede waarop ik mijn bagage achter me meetrek, zal ik op maat laten lassen”, besluit hij.

(MI)

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier