“Mijn laatste klant was halve eeuw geleden ook mijn eerste klant”: kapster Nelly gaat na 51 jaar met pensioen

Nelly neemt na 51 jaar afscheid van haar kapsalon. V.l.n.r.: Karin Wynsberghe, Sophie Rauwoens, Nelly Desmet, Hendrik Rauwoens en Ullrike Rauwoens, samen op de foto met Johan Vandenbussche, haar laatste klant. (foto Kurt) © Kurt Desplenter Foto Kurt
Jenka Watteny
Jenka Watteny Medewerker

Twee dagen voor haar 70ste verjaardag sneed kapster Nelly het haar van haar laatste klant. Met pijn in het hart, want al meer dan 50 jaar komen veel Lichterveldenaren en niet-Lichterveldenaren bij haar langs.

Op zaterdag 31 augustus, om 11.30 uur komt de laatste klant bij coiffure Nelly binnen. “Mijn laatste en tevens allereerste klant”, vertelt Nelly Desmet (70) die haar kapsalon in de Vandepoelelaan na 51 jaren sluit. “Johan Vandenbussche is mijn oudste neef en hij was de eerste klant die langskwam. Om een mooi hoofdstuk af te sluiten, is hij nu mijn laatste klant.” Hoewel de man van Nelly, Hendrik Rauwoens (71) dit toch even anders ziet. “Nelly heeft beloofd mijn haar vandaag nog te knippen”, lacht hij. Het koppel viert dit jaar hun gouden jubileum.

51 jaar kapster

Nelly volgde haar kappersopleiding in het Sint-Jozefsinstituut in Tielt. “Als kind twijfelde ik er niet aan. Ik zou kapster worden, dat was iets wat ik onmiddellijk wist. Ik heb zelfs nooit aan een andere mogelijkheid gedacht. Het was het eerste jaar dat ze de opleiding aanboden in Tielt. Onze leraar was Gaby Dewulf. Er is in die 51 jaar wel één en ander veranderd. De basis blijft wel hetzelfde. De oudere dames komen wekelijks om hun haar te brushen, de jongere generatie komt enkel om te knippen. Het belangrijkste als kapster is te luisteren naar wat de klant wil, en niet je eigen gedacht doen.”

Haar eerste kapsalon was bij haar ouder thuis in de Wulleputstraat. “Mijn vader heeft daar de installatie gemaakt. Drie jaar later verhuisde ik met mijn man naar onze nieuwbouw in de Vandepoelelaan. De meubels die hier staan, zijn dezelfde als in 1976. Ook de stoelen zijn dezelfde, deze zijn alleen opnieuw bekleed geweest in de loop van de jaren. Ik weet niet wat er in de toekomst met de vrijgekomen ruimte gaat gebeuren, ik moet het eerst allemaal eens laten bezinken.”

Gelachen en gehuild

Dat het voor Nelly een moeilijke stap was om te zetten, beamen haar dochters Sophie (46) en Ullrike (42). “Ze heeft al veel traantjes gelaten. We hebben haar een paar keer moeten oppeppen, dat het goed is dat ze stopt”, zegt Sophie. “Ze is intussen 70 jaar en heeft er een mooie carrière opzitten.”

“Ik heb het altijd heel graag gedaan”, vult Nelly aan. “Maar ik heb steeds meer en meer last van rugpijn. Veel klanten vragen naar wie ze nu moeten gaan. Een klant die verhuisde naar Oostduinkerke – en niet meer bij mij komt intussen – stuurde een heel mooi bericht toen ze las dat ik stopte. Ik heb een massa kaarten en cadeaus gekregen. Pralines, bloemen, drank. Mijn klanten en ik hebben dikwijls leute gehad, maar er was ook wel eens verdriet. Mijn dochter Ullrike is psycholoog, ik heb het wel niet gestudeerd, maar als kapster komt die rol erbij. De mensen luchtten hun hart bij mij. Ik hield alles wat verteld werd voor mezelf. Zelfs aan mijn man vertelde ik nooit iets. Daar zijn ze me nog dankbaar voor. Ze zeggen dat dat hier aanvoelde als familie en dat ze het appreciëren dat alles wat gezegd werd tussen deze vier muren bleef.”

“Ik zal vooral het sociaal contact missen”

De klanten van Nelly die al sinds de beginjaren komen, hebben de geboorte en het opgroeien van de twee dochters van nabij gevolgd. “Ik was een bleiter blijkbaar”, lacht Sophie. “Ze haalden mij veel uit de wieg om op hun schoot te zetten, of mij melk te geven en genoot zo van de aandacht dat ik er altijd uit wilde. Het verhaal doet de ronde dat ik eens op de schoot van een klant geplast heb.”

“Ze weende veel door alle aandacht die ze kreeg”, zegt zus Ullrike. “Ik was dan weer een rustige, mama had haar les geleerd en ze mochten mij niet meer uithalen.”

Sociaal contact

“Ik zal vooral het sociaal contact missen”, zegt een emotionele Nelly. Het is duidelijk dat het haar moeite doet om afscheid te nemen van haar klanten. “Nu ik 70 word, is dit het moment om te stoppen. Anders moet ik verder doen tot ik 75 ben. Dat moet dan uiteraard niet, maar in mijn hoofd klopt het dan meer”, besluit Nelly, bij wie al haar klanten doorheen de 51 jaar een speciale plaats blijven behouden.

Lees meer over:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier