Al sinds 1991 is Marleen Sanders grote fan en trouwe lezer van De Krant van West-Vlaanderen, De Zeewacht Kust. Voor de 125ste verjaardag van De Zeewacht wilden we wel eens weten hoe zij de krant beleeft.
Al 30 jaar is Marleen Sanders (58) zonder onderbreken geabonneerd op De Zeewacht. “Dit is de enige krant die ik lees. Ik weet graag wat er in onze streek gebeurt en brief daar dan soms over aan mijn collega’s in het stadhuis”, zegt Marleen. “Zeker als er teksten in staan die onze dienst aanbelangen.” Marleen werkt namelijk al 30 jaar bij de dienst burgerzaken van de stad Oudenburg waar ze geregeld te vinden is aan het loket. “Een toffe job. Het geeft een goed gevoel als je mensen kan helpen.”
Geen andere krant
Marleen is getrouwd met Ivan De Jonghe en mama van Evelien en Brian. Ze woont in Oudenburg, waardoor ze tijdens de middagpauze even naar huis kan. “En dan zit de krant op vrijdag al in de brievenbus. Ik ben altijd nieuwsgierig naar wat voor artikels er wekelijks in staan en doorblader dan al even. Ik weet dan al welke stukken ik volledig zal lezen, welke mijn interesse wegdragen”, legt Marleen haar leesgedrag uit.
Het is een leuke krant met veel nieuws uit de regio
“Lezen doe ik elke zondagavond. Dat is mijn Zeewachtmoment. Televisie interesseert me maar weinig, de krant des te meer. Alleen De Krant van West-Vlaanderen, hé. Andere lees ik niet. Wat ik zo goed vind aan dit medium? Wel, het is een leuke krant met veel nieuws uit de regio, interessante interviews in De Krant van West-Vlaanderen. Zo vind ik de stukken over de caféklap leuk om te lezen omdat dit meestal over oudere cafeetjes gaat waar het er altijd heel gezellig aan toe gaat”, legt Marleen uit.
Naast veel leesvoer helpt de krant Marleen en haar man ook om de streek te ontdekken. “We maken regelmatig de wandelingen die er in staan. En ik doe ook mee aan wedstrijden, maar ben nog nooit in de prijzen gevallen”, lacht Marleen, net als haar dochter Evelien sociaal geëngageerd.
Overstroming
“We zijn twee weken geleden met haar mee geweest naar de Ardennen om de slachtoffers van de overstromingen daar wat te helpen. Met een nokvolle auto en aanhangwagen. Het deed deugd dat we toch een beetje konden bijdragen aan oplossingen voor hun leed. Ze waren heel dankbaar.”
125 jaar De Zeewacht
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
