Liesbet Billiet werkt al 20 jaar bij vzw Ithaka en is als coördinator de spreekbuis voor het coachingcentrum voor personen met een beperking. Ithaka streeft al jaren naar een inclusieve maatschappij waarbij iedereen de kans krijgt om zijn droom te verwezenlijken, of het nu is op vlak van wonen, werken of vrije tijd. “Ik vind het fijn om iets te kunnen betekenen voor anderen en mensen in hun talent te zetten.”
Ithaka is een coachingcentrum voor mensen met een beperking. “Wij coachen om mensen zoveel mogelijk te laten deelnemen en te laten bijdragen aan de maatschappij”, legt Liesbet uit. “Het gaat er niet enkel om dat ze iets mogen doen, maar dat ze ook echt iets kunnen bijdragen. Iedereen is op zoek naar betekenisvolle relaties of van betekenis kunnen zijn. Wij coachen mensen daarin op alle levensdomeinen, of het nu wonen, werken of vrije tijd is. Vroeger lag de focus op werken, maar nu gaan we mee met de vragen die er leven bij de mensen zelf. Niet alleen werk is immers belangrijk, maar ook persoonlijke groei.”
Hoe ben je bij Ithaka vzw terecht gekomen?
“Ik ken de organisatie al mijn hele leven. Mijn mama stond mee aan de oprichting en als kind ging ik al mee naar de activiteiten. Later heb ik er ook stage gedaan en nog voor ik afstudeerde belden ze mij of ik er wilde komen werken. Ik ben nooit meer weggegaan. Ik ga nog altijd heel graag naar mijn werk. Ik doe dat met veel passie, anders hou je dat niet vol. Je moet doen wat je graag doet, zeker ook op werkvlak. Geen enkele werkdag in Ithaka is dezelfde. Er zijn altijd wel nieuwe uitdagingen en er is door de jaren al veel veranderd.”
Wist je altijd al dat je in de sociale sector terecht wilde komen?
“Ik heb een broer met een verstandelijke beperking, dat zal misschien wel meegespeeld hebben in mijn keuze. Ik zat al een beetje in die wereld. Ik ben de oudste en ik voelde misschien wel voor een stuk die verantwoordelijkheid. Dat is vaak zo bij de oudste in een gezin. Ik vind het ook wel fijn om iets te kunnen betekenen voor anderen en mensen in hun talent te zetten.”
Jullie hebben enkele jaren terug water naar de zee gedragen om de moeilijke financiële situatie aan te klagen. Is het moeilijk om de nodige financiering te krijgen in jullie sector?
“Het is knokken, zeker in deze tijden waarin het alleen maar gaat over efficiëntiewinsten en fusies. Ik vind dat de mensen centraal moeten blijven staan. Zij worden niet altijd beter van die schaalvergroting, terwijl dat toch het uitgangspunt zou moeten zijn. Veel mensen kiezen net voor onze kleinschaligheid en persoonlijke aanpak. Ik vind dat dan ook van belang om voor te vechten, zonder blind te zijn voor maatschappelijke evoluties. Als kleintje ben je wel kwetsbaar als besparingen zijn, maar ik geloof erin dat je dan van je moet laten horen.”
Wat was het moeilijkste aan de voorbije coronaperiode?
“De lockdown zelf was heel lastig. We zijn altijd in verbinding blijven staan, telefonisch en online. De deuren gingen van de ene op de andere dag toe. Dat blijft ongelofelijk als ik daar op terugkijk. Wij begeleiden 85 mensen. Opeens moet je zeggen: ‘Trek nu maar je plan’. We hebben op heel wat creatieve manieren geprobeerd om oplossingen te bieden, maar het was zeker niet altijd even gemakkelijk.”
Is het moeilijk om bepaalde dingen achter je te laten in deze job?
“Ik heb het geluk dat mijn gezin dat evenwicht bewaart. Van zodra ik thuiskom, kan ik wel de knop omdraaien en ben ik bezig met mijn kinderen. Dat moet ook wel, want anders neem je bepaalde verhalen mee naar huis. We komen meer en meer situaties tegen die zeer complex zijn. Dat zijn mensen die overal uit de boot vallen. Ze hebben vaak al het hele Vlaamse zorglandschap afgelopen en onze coachende aanpak blijkt dan toch zinvol te zijn. Maar het is niet evident.”
Heb je een goede band met je cliënten?
“Ik vind cliënten eigenlijk een vreselijk woord. Veel van onze mensen komen al van bij de start en zijn bijna familie. Als iemand zijn 50ste verjaardag viert, dan is iedereen uitgenodigd. Dat was bij mijn huwelijksreceptie ook zo. We waren toen wel nog een pak kleiner, maar dat is het grote verschil met een grote organisatie. Ik ken iedereen en hun netwerk.”
Er is veel veranderd in hoe de maatschappij kijkt naar personen met een beperking, zien jullie dat ook?
“Er is inderdaad meer openheid in vergelijking met vroeger. Je merkt bijvoorbeeld dat er meer televisieprogramma’s zijn zoals Down the Road. Ik kan natuurlijk enkel spreken vanuit mijn eigen ervaring en ik heb bijvoorbeeld mijn dochter haar verjaardagsfeestje in Ithaka laten doen. Twee van onze mensen hebben die tienjarigen een workshop zeefdruk gegeven. Gaandeweg zag je de beeldvorming veranderen toen die kinderen zagen welke talenten onze mensen hebben. Zulke kleine zaken kunnen een immens verschil maken. Ik zou het heel mooi vinden mochten we daar meer op kunnen inzetten door workshops aan te bieden. Op een ongedwongen manier zien mensen dat ze iets kunnen leren van hen. Ook naar scholen toe zou dat een heel waardevol project zijn.”
Jullie blijven verder werken aan een inclusieve maatschappij?
“Het is zeker een missie om aan de positieve beeldvorming mee te werken. Er zijn altijd genoeg uitdagingen. De grootste uitdaging is om niet te veel uitdagingen te zien. Onze kernwoorden zijn dromen, durven, doen en delen. We blijven zowel grote als kleine zaken dromen.”
Bio
Privé: Liesbet is geboren op 23 maart 1979 in Vilvoorde. Ze is mama van drie kinderen van 17, 15 en 10 jaar oud en is getrouwd met Jan Vermaut.
Opleiding en loopbaan: studeerde orthopedagogiek in Gent. Liesbet werkt al 20 jaar bij vzw Ithaka in Oostende. Ze begon er al te werken vlak nadat ze afstudeerde. Dat was eerst een parttimejob en ze combineerde dat eerst met de Brussenwerking, voor broers en zussen van mensen met een handicap. Nadien mocht ze er fulltime aan de slag en later werd ze coördinator.
Vrije tijd: In haar vrije tijd gaat Liesbet graag lopen. De weekends zijn dan weer vooral gevuld met activiteiten voor de kinderen, maar daarnaast geniet Liesbet graag van het leven door te kokkerellen en zelf groenten te kweken. Elke zondagavond komt ze samen met dezelfde vriendengroep om te aperitieven.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
