Krak van Ieper: "Verenigingen om uit te breken"

Tom Gheeraert Medewerker KW

Medewerker KW 25 januari 2019, 03:47 Bijgewerkt op: 26 november 2020, 15:14

Al dertig jaar is Annie Parmentier secretaris van Tuinhier Elverdinge. Bovendien zit ze al veertig jaar in het bestuur van Femma, waarvan acht jaar als voorzitster. Een echt ‘verenigingsmens’ dus, met een hart van goud en een oog voor schoonheid.

“Ik vind het een hele eer om tot Krak verkozen te worden. Ik wil graag iedereen bedanken die voor mij gestemd heeft. Ik voelde me ook gesteund door de platse. En zelfs de kinderen en kleinkinderen waren ermee bezig. Zo heeft de jongste, die in het vierde leerjaar zit, campagne gevoerd op zijn school”, vertelt Annie.

Het verenigingsleven is altijd een tweede thuis geweest voor Annie Parmentier. “Van jongs af ben ik altijd lid geweest van verenigingen”, vertelt Annie. “Eerst als leidster bij De Roodkapjes, een jeugdbeweging in Nieuwkerke. Later in de oudervereniging van de school van de kinderen, Femma, Tuinhier… Als huisvrouw had ik dat nodig, om uit te kunnen breken.”

Annie is iemand op wie je kunt bouwen. Als ze ergens aan begint, is het voor een lange tijd. Zo is ze al 30 jaar secretaris bij Tuinhier Elverdinge, met 94 leden een van de grootste verenigingen van het dorp. “Dat ligt me wel: lesgevers vastleggen, papierwerk, verslagen maken van bestuursvergaderingen… Ik doe het heel graag. Het geeft me veel voldoening om onze leden een boeiend jaarprogramma te kunnen voorschotelen.”

Namens Tuinhier gaat Annie ook ieder jaar op pad om de tuinen van de deelnemers aan de bebloemingsactie te jureren. “Samen met iemand van Dikkebus, Vlamertinge en Voormezele bezoeken we zo’n 200 voortuinen in twee dagen tijd. We kijken dan naar het onderhoud, de staat van de tuin en naar de creativiteit die de mensen aan de dag leggen.” Het is een taak die ze ernstig neemt. Zelf zorgt Annie er uiteraard ook voor dat haar voortuin piekfijn in orde is.

Wie in de kerstperiode weleens in de Steentjesmolenstraat passeert, zal gemerkt hebben dat iedereen zijn steentje bijdraagt voor een gezellige versiering. “We hebben een kerststal met de buurt. Een vader toverde het tuinhuisje van zijn overleden dochter om tot een prachtige kerststal. Ieder jaar organiseren we ook een feest in de tuin. Met de opbrengst kopen we dan extra kerstverlichting. Als er nieuwe mensen komen, probeer ik hen te motiveren om mee te werken aan een gezellige kerstsfeer in de straat. Het moet niet veel zijn, al is het maar één krans aan het venster.”

Ook Femma Elverdinge kan rekenen op de helpende handen van Annie. “Ik zit vermoedelijk al 40 jaar in Femma. In Elverdinge ben ik ook acht jaar voorzitster geweest. Ik probeer nog één keer per jaar een zinvolle voordracht te organiseren. Maar het is moeilijk om daarvoor geïnteresseerden te vinden. Met onze kooklessen hebben we wel veel succes, net als met onze breilessen.”

De Krak van Ieper spant zich in om de schwung in het Elverdingse verenigingsleven te houden. “Als ik naar de winkel in het dorp ga, durf ik weleens iemand aan te spreken om te vragen of ze een activiteit van Femma willen proberen. Ik vind het belangrijk om de mensen aan te spreken. Je wint geen leden door af te wachten. Het probleem is dat je heel moeilijk jongere mensen bereikt. Ik begrijp dat wel: zij hebben hun werk, hun gezin, hun hobby’s… Dan blijft er niet veel tijd meer over voor het verenigingsleven.”

Heb je de zin voor het verenigingsleven kunnen doorgeven aan jouw kinderen?

“Mijn kinderen hebben altijd gezegd dat ze niet in een vereniging zouden stappen, omdat ze zagen dat ik vaak uit huis was. Maar nu weten ze er alle drie een beetje van. Mijn zoon is trainer in het voetbal in Vlamertinge en een van mijn dochters zit in het bestuur van KVLV in Watou. De kinderen van mijn andere dochter zijn actief bij diverse verenigingen.”

Woon je graag in Elverdinge?

“We wonen al 41 jaar in Elverdinge. Ik herinner me nog dat we hier met de fiets passeerden en dat ik zei dat ik hier wel wilde wonen. En kijk… Ik voel me hier heel goed thuis. Ik wil zelfs niet dat ze zeggen dat we aangespoeld zijn. Ik voel me een echte Elverdingenaar.”

Hoe lang blijf je je nog inzetten voor jouw verenigingen?

“Mochten er jonge gasten komen, dan mogen ze het onmiddellijk overnemen. Tot dan blijf ik het doen zolang ik het fysiek aankan. Ik kan mijn verenigingen niet aan hun lot overlaten. Ik voel wel die verantwoordelijkheid.”

Privé

Annie Parmentier is 65 en groeide op in Ploegsteert. Ze heeft een broer Willy (Nieuwkerke) en een zus Nicole (Wulvergem). Ze is getrouwd met Willy Delaplace. Samen hebben ze drie kinderen (Bart, Els en Heidi) en zeven kleinkinderen.

Loopbaan

Annie liep school in Nieuwkerke en later bij de Benedictijnen in Poperinge. Ze werkte drie jaar in Home Vrijzicht in Elverdinge voor ze huismoeder werd. Tussendoor deed ze seizoensarbeid voor tuinbouwers.