Ooit woog hij meer dan 170 kilogram en waren slechts enkele trappen al voldoende om naar adem te moeten happen. Toch was Jean-Yves Callens (50) gelukkig en genoot hij volop van het leven, totdat zijn arts hem een mentale oplawaai verkocht. Ondertussen is de Komenaar al meer dan de helft van zijn lichaamsgewicht kwijt en probeert hij een wandeltocht van 100 kilometer af te werken. “Ik ben herboren als een nieuw en vooral gezonder persoon” klinkt het terwijl hij zijn wandelschoenen dichtknoopt.
Yves Callens was een graag geziene gast op recepties, was bekend als een joviale kerel, werkte in de horeca en gaf ook les in de lokale school.
“Uiteindelijk kende iedereen mij vooral door mijn bourgondische levensstijl. Ik was nogal omvangrijk in volume, als ik het zo diplomatisch mag uitdrukken. 170 kilogram voor 1,80 meter in lengte? Ik wist wel dat ik obees was maar ik had een gezin, niemand die me anders bekeek vanwege mijn gewicht, dus ik was er ook niet echt mee bezig.”
Knalhard verdict
Het leven van Jean-Yves werd echter compleet overhoop gehaald, toen hij iets meer dan twee jaar geleden voor een controle naar de dokter moest. “Zijn verdict was knalhard: geniet maar volop van het leven want volgend jaar zit je hier niet meer! Ik wist heel even niet meer waar ik het had en ik voelde de grond onder mijn voeten wegzakken.”
“Ik had mijn lichaam compleet gesloopt, het was opgebruikt. Mijn hart lag compleet in het vet en ik was vertrokken richting hartaanval. Meer nog, door mijn gewicht zou hulp tijdens een eventuele hartaanval zelfs erg lastig kunnen worden. Mijn manier van leven moest helemaal omgegooid worden en wel meteen, wilde ik mezelf nog kunnen redden.”
Jean-Yves koos voor de radicale aanpak, met succes al kwam die niet zonder slag of stoot. “Ik onderging een ingrijpende operatie maar kreeg al snel te kampen met een resem nieuwe klachten” gaat hij verder met de krop in de keel. “Mijn lichaam was compleet uitgeput door het gewicht dat het met zich mee moest sleuren dus iedere aandoening kreeg de vrije loop. Ik belandde ettelijke keren in het ziekenhuis en één keer kroop ik zelfs door het oog van de naald.”
“Bij een vorige opname had ik antibiotica gekregen om de gevolgen van een hernia te bestrijden. Die antibiotica had mijn darmen aangevallen waardoor ze aan het afsterven waren. Ik dacht echt dat ik het niet zou halen en ook mentaal kreeg ik een zware opdoffer. Hoewel ik vroeger erg dik was, nam ik bijna geen medicatie. Nu was ik mager maar moest ik een berg pillen nemen en hing mijn leven nog altijd aan een zijden draadje.”
De Komenaar beet, dankzij de steun van zijn gezin, door en kroop uit een diep dal. “De laatste operatie was er eentje om meer dan drie kilogram huid te laten verwijderen” lacht hij. “Vanaf dan begon het echt goed te gaan en voelde ik me herboren.”
“Toch is de strijd nog niet gestreden en wilde ik mezelf gaan uitdagen. Ieder jaar organiseert de RTBF, de Waalse TV zender, een actie voor het goede doel. Dit jaar moeten alle deelnemers wandelen om geld te verzamelen, geld dat naar een organisatie gaat die zich inzet voor mensen met een handicap.”
100 km in 20 dagen
“In 20 dagen wil ik 100 kilometer gaan wandelen, misschien zelfs meer als ik voel dat mijn lichaam er reeds klaar voor is.”
“Iedere avond ga ik dus wandelen en soms sluiten mensen zich gewoon bij me aan. Ze zien me wandelen en stappen prompt mee. Dat doet echt goed, weten dat je op steun kan rekenen van zelfs wildvreemden. Het geeft je een mentale boost. 20 dagen lijkt misschien veel, maar ik mag niet vergeten vanwaar ik kom. Twee jaar geleden kon ik niet eens 100 meter wandelen, nu spreken we over 100 km.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
