Bijna een jaar geleden hebben de laatste twee zusters karmelietessen hun klooster aan de Grote Kring in Kortrijk verlaten. De kloostergebouwen hebben nu een koper gevonden. De toekomstige invulling is nog niet bekend.
“Uit verliefdheid op het gebouw”, zegt de koper over zijn motief om het complex te kopen. Hij wil voorlopig ook anoniem blijven, zolang niet alles helemaal afgerond is. “Over de toekomstige functie of bestemming kan ik nog niets zeggen. Het is een beetje een sprong in het duister. Het klooster is beschermd dus afbreken, is zeker geen optie.”
De koper sluit een woonfunctie niet uit, maar het kan nog alle kanten uit. Alles zal gebeuren in samenspraak met alle instanties. “De sfeer moet behouden blijven. We willen er iets moois van maken, met respect voor de vriendelijke zusters die welkom zullen blijven.”
370 jaar aanwezigheid van karmelietessen
Eind mei vorig jaar hebben de laatste twee zusters karmelietessen in alle stilte hun klooster aan de Grote Kring verlaten om hun intrek te nemen in een assistentiewoning. Een derde zuster verbleef al in een woon-zorgcentrum. De zusters Marie-Joseph en Reninca komen overdag nog altijd om onder meer de kapel nog open te houden met het oog op het definitieve afscheid.
Het is een beetje een sprong in het duister
Het afscheid komt er na liefst 370 jaar aanwezigheid van de karmelietessen in de Kortrijkse binnenstad. Ze worden ‘ongeschoeide karmelietessen’ genoemd. Ze dragen wel degelijk schoenen… De naam ‘ongeschoeid’ was synoniem voor streng en dat was en is in zekere zin wel zo. Na hun intrede gaan de zusters niet meer naar hun familie, omgekeerd kan wel.
Omerkelijk oord van stilte
De eerste zusters zijn in 1649 vanuit Doornik in Kortrijk aangekomen en 20 jaar later vestigden ze hun ‘hoogklooster’ op de huidige plaats, de wijk Overbeke, toen nog landelijk gebied aan de rand van de stad. Vandaag is het een opmerkelijk oord van stilte vlak bij het winkelcentrum K.
In de Eerste Wereldoorlog werd een gedeelte vernietigd en in 1944 zette de Duitse bezetter de zusters uit hun klooster om er een gevangenis van te maken.
Na de bevrijding werden (vermeende) collaborateurs er opgesloten en pas in juli 1947 konden de zusters terugkeren.
Zoals bij de meeste andere congregaties zijn er allang geen intredes meer en uiteindelijk werd het klooster te groot voor de laatste bejaarde zusters. Met pijn in het hart moesten ze op verzoek van de hoofdcongregatie in Rome hun klooster opgeven.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
