Johan Clarysse levert beelden bij sonnettenboek ‘Ipse Dixit’ van Frans Boenders

Schilder Johan Clarysse is inmiddels 62 jaar. Zijn kunstzinnige voetafdruk is tot op heden meer merkbaar buiten de Brugse stadsgrenzen dan erbinnen. Binnenkort hangt er werk van de figuratieve schilder aan zowel de muren van een tentoonstellingsproject in Bourgondië als aan die van Morbee Gallery in Knokke-Heist. Zopas verscheen bij de uitgeverij De Gebeten Hond ‘Ipse Dixit’, een boek vol sonnetten van Frans Boenders met beelden van Clarysse.

Jongere generaties zal de naam Frans Boenders wellicht weinig zeggen, maar wie wat meer jaren op de teller heeft, zal hem blijven heugen als de radio- en televisieproducent van de publieke omroep. De ondertussen 77-jarige geboren Antwerpenaar is bezeten van filosofie en oosterse religies en culturen. Met beeldend kunstenaar Hubert Minnebo (80) uit Stalhille maakte hij meerdere reizen door Azië. Rond hun avonturen zit al jaren een kaft, zo ook rond ‘Ipse Dixit’ (Latijn voor ‘Hij heeft het zelf gezegd’, red.).

Rijmende gedichten

Op basis van het recent ontdekte Latijnse manuscript van Nemesianus van Carthago puurde Boenders 34 sonnetten, rijmende gedichten van 14 regels met een verrassende wending. Bijzonder is dat ze gaan over de zogenaamde presocraten, de Griekse wijsgeren uit de zesde tot de vierde eeuw voor onze tijdrekening die mee aan de basis stonden van de (post)moderne westerse filosofie. Voorwaar: een eigenzinnig project. “Frans en ik kennen elkaar al zo’n tien jaar, maar veeleer oppervlakkig”, duidt Johan Clarysse. “Ik wist dat hij mijn werk volgde, maar was toch verrast dat hij uitgerekend mij vroeg om 34 beelden te leveren die in dialoog treden met zijn teksten. Ik had het niet zien zitten om gewoon illustraties te maken bij Frans’ sonnetten. Maar het gaat uiteindelijk om autonome schilderijen en ik heb ook volledig carte blanche gekregen om zelf beelden bij zijn verzen aan te leveren.”

Intieme vreemden

Sommige beelden haalde Johan uit zijn archief en dateren van de voorbije 20 jaar, andere maakt hij speciaal voor de dichtbundel. “Ik omschrijf ze als intieme vreemden. Hoewel ze intuïtief enigszins verwant zijn met het tekstmateriaal staan ze er ook ergens van af. Ik vind het immers belangrijk dat de cultuurliefhebber die teksten en beelden autonoom tot zich kan nemen.”

Door de jaren heen is zijn oeuvre ambivalenter geworden. Hij speelt graag met tegenstellingen en voegt licht bevreemdende elementen toe. Fricties en haperingen. Zoals het ware leven. “Mijn schilderijen en de versregels van Boenders schuren tegen elkaar aan. Ze staan in een weerbarstige relatie tot elkaar.” (Stefaan Van Volcem)