De ouders van de wijkafdeling van vrije basisschool De Zeeboon in Vlissegem kregen vrijdagavond onverwachts te horen dat het schooltje op 1 september, nog dit jaar dus, de deuren sluit. Voor de ouders sloeg dat nieuws in als een bom. “We hebben bewust voor de kleinschaligheid van dit schooltje gekozen.”
Namens de werkgroep ‘Vlissegem leeft, red het schooltje!’ werd vandaag, maandag 15 maart, een open brief verzonden aan het schoolbestuur.
“Met veel verbijstering vernamen we op vrijdagnamiddag na schooltijd het trieste nieuws. Jullie namen als schoolbestuur een éénzijdige beslissing, zonder enig voorafgaand overleg”, klinkt het daarin. Naar aanvoelen van de ouders is de beslissing ondoordacht en onzorgvuldig gemaakt.
“De communicatie – of beter het ontbreken ervan – is inderdaad hoogst ongelukkig. Beslissingen met dergelijke impact moeten gedragen worden”, zegt de Haanse onderwijsschepen Mathieu Delbarge, zelf ook betrokken ouder. Die impact heeft ook betrekking op de leefbaarheid in het dorp.
Einde aan 150 jaar geschiedenis
“Het sluiten van een wijkschool betekent in kleine leefgemeenschappen en polderdorpen vaak dat de laatste ontmoetingsplek voor jonge gezinnen en de lokale leefgemeenschap teloor gaat. Het schoolbestuur maakt met deze beleidsdaad een einde aan 150 jaar geschiedenis”, klinkt het.
Koenraad Janssens, de papa van Elias die er in de derde kleuterklas zit, koos destijds bewust voor de kleinschaligheid van de wijkschool, die met graadklassen werkt. “Ik ben zelf een graadklasproduct en geloof daar sterk in. En ik weet ook wat het is om in een leeg dorp te wonen: ik ben opgegroeid in Klemskerke.”
“Vlissegem dreigt slaapdorp te worden”
“Dit wijkschooltje is het laatste bindweefsel in Vlissegem, dat nu een slaapdorp dreigt te worden. Je buren leer je ook kennen door de interactie met andere ouders.” Koenraad betreurt ook het totale gebrek aan communicatie vanuit het schoolbestuur. “Het nieuws kwam voor ons totaal onverwacht, en we hebben vrijdagavond ook nog maar een vage uitleg gekregen. Onze vragen werden vooral goed ontweken.”
Om een constructieve dialoog te kunnen voeren, dient men de intentie tot sluiting vooraf te communiceren en niet de beslissing tot sluiting.
Kevin Wouters uit Vlissegem zat er ooit zelf op de schoolbanken. “En mijn vader en grootvader hebben hier ook allebei gezeten, het is dus ook een stukje nostalgie dat dreigt te verdwijnen”, zegt hij.
De wijkafdeling met 39 kinderen herbergt enkel nog een eerste graad, allicht staat dus de leefbaarheid binnen het schoolbestuur ter discussie. Maar in het kader van dorpsinbreiding is er volgens schepen Delbarge wel degelijk nog een toekomst voor wijkschooltjes weggelegd.
Nooit prioriteit van de schooldirectie
“De blijvende inbedding van een ‘brede’ wijkschool in de lokale gemeenschap is een belangrijke meerwaarde”, zegt hij. “Maar deze wijkafdeling was helaas nooit een prioriteit van de schooldirectie.”
De ouders dringen aan op overleg en overwegen in beroep te gaan bij de centrale beroepscommissie. “Een schoolbestuur kan en mag niet autonoom beslissen over het sluiten van een wijkafdeling. Om een constructieve dialoog te kunnen voeren, dient men de intentie tot sluiting vooraf te communiceren en niet de beslissing tot sluiting.”
“De verschillende belanghebbenden samenbrengen in een overlegorgaan, is een taak waaraan het schoolbestuur hier verzaakt”, klinkt het voorts nog in de open brief.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
