Nancy en Kelsey zetten zich in als pleeggezin: “Warmte delen met kinderen”

Menen Wanneer kinderen in een spiraal van problemen terechtkomen, kunnen ze in Vlaanderen rekenen op het ultieme sociale vangnet: pleegzorg. Mensen die zich inzetten om kinderen een veilige haven te bieden. Tijdens de week van de pleegzorg gingen we praten met Nancy Bourdeau (51) en Kelsey Beullens (63), die de beslissing namen om zich als pleeggezin te laten registreren.

1000, dat is het hallucinante aantal kinderen die op dit moment op de wachtlijsten voor pleegzorg in Vlaanderen staan. Kinderen die, in afwachting van een warm nest, veelal worden opgevangen in instellingen die ook bomvol zitten. Pleegouders vormen een cruciale schakel in de opvang van die kinderen en staan ook bijna 24/7 klaar, mocht de telefoon rinkelen. Nancy en Kelsey uit Menen zijn zo een gezin, een koppel dat niet machteloos wilde staan toekijken hoe de meest kwetsbaren uit de maatschappij aan hun lot werden overgelaten.

Intensieve periode

“De klik? Die kwam er toen we de beelden zagen van de oorlog in Oekraïne. Wie niets voelt bij het zien van kinderen die het slachtoffer worden van oorlogsgeweld, kan zich geen mens noemen!” Het koppel blikt terug op een erg intensieve periode die hen tot de titel van ‘pleeggezin’ bracht. “We hebben altijd al een warme thuis gehad. en die wilden we delen met kinderen die dat totaal niet hadden. Zo kwamen we bij Pleegzorg Vlaanderen terecht. Na een infosessie konden we ons opgeven als kandidaat en toen begon het toelatingsproces. We kunnen met hand op het hart zeggen dat dit erg intensief was. Het duurde een jaar en drie maanden vooraleer we groen licht kregen en echt alles werd onder de loep gehouden. Je zou kunnen denken dat het allemaal wat overdreven is maar we spreken hier nog altijd over kinderen natuurlijk, dus veiligheid gaat boven alles.”

“Als pleeggezin kies je er bewust voor om altijd klaar te staan”

Eenmaal als pleeggezin geregistreerd, duurde het niet lang alvorens de telefoon voor de eerste keer rinkelde. “Wij hebben ons opgegeven voor crisisopvang, dat is opvang waarbij hoogdringendheid altijd van de partij is. Crisisopvang zorgt voor een eerste buffer, waarop de diensten op zoek kunnen gaan naar een gezin voor langdurige opvang. In ons geval was het een broertje en een zusje. Na een tweetal weken rinkelde de telefoon opnieuw want een vaste plaats was voor die kinderen gevonden.”

Overvolle wachtlijsten

Dat de wachtlijsten overvol zitten, bleek al snel toen broer en zus naar een nieuwe bestemming vertrokken. “Op een dinsdagmorgen werden ze opgehaald, dinsdagmiddag werden we opgebeld en dinsdagavond werd een meisje van amper 19 maanden naar hier gebracht. Ze kwam rechtstreeks van het ziekenhuis. Zo hoogdringend is het veelal en als pleeggezin kies je er erg bewust voor om altijd klaar te zijn. We houden nauw contact met enkele andere pleegouders en daar horen we gelijkaardige verhalen, tot zelfs borelingen die rechtstreeks van de materniteit komen.”

Steun

Kinderen met een mentale rugzak, uit veelal ontwrichte gezinnen, die na een eindje opnieuw vertrekken. Hoe gaat het koppel om met die rollercoaster aan emoties? “We worden echt wel goed begeleid door Pleegzorg Vlaanderen en ze verwittigen er ook voortdurend voor. Ooit komt er einde aan het verblijf en natuurlijk vloeien er dan tranen. Hoe kun je je in hemelsnaam niet gaan hechten aan een kind? Daarom dat we goed omringd worden.

Er zijn regelmatige bezoekjes van onze begeleiders, bijna dagelijks worden we opgebeld en als we, na het vertrek van een kindje, even rust willen kunnen we dat ook gewoon aangeven. Pleegzorg Vlaanderen doet er alles aan om ervoor te zorgen de gezinnen niet opgebrand raken. Ook onderling is de steun erg groot. Toen we onze eerste kindjes thuis mochten ontvangen, merkten we dat we heel wat dingen voor die leeftijdscategorie niet meer hadden. Het netwerk zette zich in werking en we konden overal wel kleertjes en accessoires in de juiste maat gaan halen.”

belangrijke rol

Emotioneel en organisatorisch is het een enorme aanpassing, toch zouden Nancy en Kelsey het meteen opnieuw doen. “Kinderen zijn de toekomst en als volwassenen moeten wij voor die toekomst zorgen. Sommige kinderen hebben echter niet het geluk om in een stabiele omgeving op te kunnen groeien. Als pleeggezin speel je dus een belangrijke rol hierin en dat is de beste beloning die we kunnen krijgen.”