Helena Brutsaert (47) heeft sedert begin dit jaar definitief het roer in handen bij Get Driven, de succesvolle chauffeursdienst die Gunther Ghysels in 2016 heeft opgericht en tot vorig jaar mee heeft geleid. En de ambitie blijft groot. “Dit jaar willen we een stijging met veertig procent van de omzet realiseren tot 7,5 miljoen euro,” zegt de nieuwe CEO, “en tegen 2029 moet het omzetcijfer zelfs 25 miljoen euro worden.”
Evident is het niet om de leiding over te nemen van een snelle groeier in het bedrijvenlandschap met een stichter die aan de zijlijn blijft meevolgen als aandeelhouder en als lid van de raad van bestuur… Dat is wat er nu bij het Kortrijkse Get Driven aan het gebeuren is. Gelukkig is Helena Brutsaert geen beginnende ondernemer die met knikkende knieën aan haar eerste opdracht begint. Meer nog, ze heeft de voorbije decennia een mooi parcours gelopen door samen met haar vader en haar neef van CID Lines in Ieper, een chemisch bedrijf in ontsmettingsmiddelen, een wereldtopper te maken. We spreken af in de hoofdzetel van Get Driven aan de Nijverheidskaai 3 in Kortrijk.
Voor wie het hoort donderen in Keulen. Leg nog eens duidelijk uit wat jullie precies doen.
“Het komt erop neer dat we mensen laten rondrijden in hun eigen wagen. Daarvoor maken we gebruik van studenten die we drivers noemen. Wie een student wil inhuren, kan alles regelen met onze klantvriendelijke app.”
Bestaat jullie klantenbestand vooral uit ondernemers?
“Nee, ze maken niet meer uit dan dertig procent uit van de mensen die een beroep doen op onze diensten. We doen ook wagenparkbeheer bij bedrijven, maar een groot deel van wie bij ons komt aankloppen zijn mensen die zelf plezier willen beleven. Het is geen toeval dat veel van de ritten op donderdag-, vrijdag- en zaterdagavond plaatsvinden.
“Tegen 2029 willen we een omzet draaien van 25 miljoen euro”
Veel mensen willen zo op een veilige manier weer thuis geraken als ze op stap gaan. Al zijn er nog meer redenen waarom mensen bij ons komen aankloppen. We doen ook luchthavenvervoer, medisch vervoer en er zijn ook schoolritten. Je kunt het zo gek niet bedenken of we doen het.”
Hoeveel studenten werken er inmiddels voor jullie?
“In het hele land zijn er dat toch al ongeveer 2.500. En er zit nog groei in, want in Brussel, Limburg en Wallonië kunnen we onze diensten best nog een stuk uitbreiden. Inmiddels zijn we ook op overnamepad in Nederland. Onze noorderburen hebben al veel langer ervaring met dit soort chauffeursdiensten. Alleen beschikken ze niet over het soort onlineplatforms waarin wij zeer sterk zijn. Dat onlineverhaal en de vlotte service die we daarbij leveren, moeten ervoor zorgen dat we ook elders in Europa een belangrijke speler kunnen worden. Zes IT’ers zijn ook continu bezig met de site en met de app. Dat moet ons helpen om op termijn ook een rol van betekenis te spelen in wereldsteden als Parijs en Londen.”
Voordien vertolkte je een hoofdrol in het bedrijf dat je vader en neef hebben opgericht. Was dat als student al je droom?
“Neen, na mijn studies handelswetenschappen ben ik eerst een half jaar voor Beaulieu aan de slag gegaan in Chili. Ik heb daar gebruikgemaakt van de gelegenheid om ook het Spaans onder de knie te krijgen. Ik vind talen erg belangrijk. Daarna pas ben ik via een omweg in het bedrijf van mijn vader terechtgekomen waar ik eerst als verkoper de wereld heb kunnen rondreizen vooraleer in 2011 in het management terecht te komen. Na mijn vaders pensioen heb ik met mijn neef mee kunnen helpen om van CID Lines een wereldspeler te maken in de branche van de ontsmettingsmiddelen. We werkten met een 300-tal werknemers toen we vier jaar geleden alles hebben verkocht aan een multinational.”
Hoe was het om op te groeien in een ondernemersgezin?
“Correctie, mijn vader was in eerste instantie een landbouwer in Alveringem bij Veurne. Pas later heeft hij CID Lines opgericht. Ik ben dus opgegroeid als boerendochter. Al van kleins af ging ik, samen met mijn zus, mee op het veld werken maar ik mocht ook wel met de tractor rijden. Het was bij momenten hard maar het heeft me ook gevormd tot wie ik ben. Hard werken is mijn tweede natuur geworden. Dat gevoel is zelfs zo sterk dat ik me echt schuldig kan voelen als ik niets aan het doen ben. Ik heb het ook altijd belangrijk gevonden om die attitude aan mijn kinderen mee te geven.”
Waar ga je tot slot het liefst iets eten in Kortrijk?
“Hm, ik hou wel van ‘t Wit Kasteel aan de Doorniksesteenweg. Als er een werklunch is, gaan we vaak naar daar. Dat is niet alleen zo omdat het restaurant vlot bereikbaar is maar ook omdat het concept daar erg goed is met die bar die deel uitmaakt van het geheel.”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
