Janis viert wellicht laatste verjaardag: “Deze keer geen kaartjes, maar donatie naar keuze om laatste wensen te vervullen”
Op 14 maart wordt Janis De Zitter uit Avelgem 23 jaar, hoogstwaarschijnlijk zijn laatste verjaardag. “Nadat hij terug grote stappen achteruit heeft gezet, zijn we ons heel bewust dat het een geschenk is om zijn verjaardag nog eens samen te mogen vieren”, zegt zus Janna (25).
Janis strijdt al negen jaren tegen de ongeneeslijke neurodegeneratieve ziekte van Huntington die de zenuwcellen in de hersenen en spieren aantast. Janis verblijft tijdens de week in verzorgingscentrum Pamele in Dam 8 in Kortrijk.
“Janis blijft ongelooflijk hard vechten. Zijn strijdkracht is zeer groot en dat heeft hem al heel ver gebracht” – zus Janna
De familie van Janis hoopt zijn 23ste verjaardag te kunnen vieren op 14 maart en wil zijn laatste dromen laten uitkomen. “Janis blijft ongelooflijk hard vechten. Zijn strijdkracht is zeer groot en dat heeft hem al heel ver gebracht. Vorig jaar hebben we dankzij jullie massale hulp Janis een onvergetelijk verjaardag kunnen bezorgen door hem meer dan 2.000 wenskaartjes op te sturen. Ook voor deze verjaardag willen we zorgen dat Janis de dag van zijn leven kan meemaken. Deze keer vragen we geen kaartjes, maar een donatie naar keuze om op deze manier zijn laatste wensen te kunnen vervullen. Janis heeft nog enkele dingen op zijn bucketlist staan en door jullie steun zouden we deze graag waar maken”, vertelt Janna.
“De rest van de centjes zetten we aan de kant om Janis de mooiste uitvaart te kunnen geven die hij verdient” – mama Annabel
Janis droomt ervan nog eens op reis te gaan. “Iets wat hij altijd graag gedaan heeft. Het hoeft niet ver te zijn, bijvoorbeeld Brugge, de stad van zijn favoriete voetbalploeg. Daarvan zou hij ook graag nog eens een match bijwonen. We willen ook graag, met iedereen die hem nauw aan het hart ligt, nog eens uiteten en dan bestellen we met zijn allen zijn favoriete gerecht: gehaktballetjes in tomatensaus met puree”, vertelt mama Annabel Forêt (45). Intussen blijven de verzorgingskosten voor Janis hoog oplopen en wordt een deel van de donaties daarvoor aangewend. “De rest van de centjes zetten we aan de kant om Janis de mooiste uitvaart te kunnen geven die hij verdient en recht op heeft. Al hopen we uit het diepste van ons hart dat deze dag nog zo lang mogelijk wegblijft.”
“Het is niet de bedoeling om van zijn begrafenis iets triestig te maken, maar met een lach en een traan” – mama Annabel
Annabel schreef al een tekst voor haar zoon en selecteerde zijn favoriete liedjes zoals ‘Er staat een paard in de gang’ van André van Duin en ‘Wij willen voetballen’ van Samson & Gert. “Zijn kist zal de kleuren van Club Brugge hebben. We vragen ook aan iedereen om in blauw-zwart kleren naar zijn uitvaart te komen. Het is niet de bedoeling om van zijn begrafenis iets triestig te maken, maar met een lach en een traan. We zullen heel veel foto’s tonen en leuke anekdotes vertellen zodat het helemaal rond hem draait. We hopen dat veel mensen zullen aanwezig zijn om afscheid te nemen. Janis geniet altijd het meest als er volk rond hem aanwezig is. Hij zal gecremeerd worden, in Uitzicht op Hoog Kortrijk. De urne nemen we mee naar huis.”
Met de zeldzame Westphal variant op de ongeneeslijke ziekte kan Janis maar tien jaar leven. Er is slechts één meisje in België die dezelfde variant heeft. “Eenvoudige handelingen zoals slikken, lopen, spreken en het vasthouden van voorwerpen, zoals zijn geliefde Xbox-controller, worden steeds moeilijker voor hem”, vertelt Annabel. “De dag voor Kerstmis kreeg hij een epileptische aanval waarbij hij bijna stikte. We zijn toen heel hard geschrokken. We beseffen maar al te goed dat het elk moment kan voorbij zijn. Janis is sterk vermagerd en moet zich nu behelpen met vloeibare voeding. Hij wil niet via een sonde gevoed worden.”
“Euthanasie is voor Janis een pijnlijk onderwerp. Toen het ter sprake kwam, brak zijn hart. Hij houdt van het leven” – mama Annabel
Ook papa Gunther De Zitter had de ziekte van Huntington en koos voor euthanasie op zijn 42ste. Janna en Janis waren al geboren voor de familie weet had van de erfelijke ziekte. “Euthanasie is voor Janis een pijnlijk onderwerp. Toen het ter sprake kwam, brak zijn hart. Hij houdt van het leven. Janis heeft toen heel lang en hard gehuild. Dat heeft ons natuurlijk allemaal enorm geraakt. Ondanks zijn toestand is Janis zich maar al te goed bewust van wat er met hem gebeurt.”
Help de bucketlist van Janis waarmaken door te steunen via deze link. “We willen iedereen alvast bedanken voor alles”, klinkt het bij de familie.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier