Myriam Decaestecker hoopt op een ‘gelukkig nieuwjaar’, want ze kreeg te horen dat 2023 mogelijk haar laatste jaar is. “Maar ik wil nog zo veel mogelijk paraderen.” Mét een pruik van kapster Muriel Libaert, die zelf kanker overleefde en zich liet opleiden om kankerpatiënten te behandelen. “Mijn missie: mensen laten stralen, in mijn kapsalon en in het ziekenhuis.”
“Ik zorg dat je wauw bent!” Een belofte die Muriel Libaert al 25 jaar wil waarmaken voor klanten in haar kapsalon in het Iepers dorp Sint-Jan. Voortaan neemt ze ook oncologische patiënten onder handen.
“Daarvoor heb ik net een speciale opleiding afgewerkt”, vertelt de 51-jarige vrouw, die zelf een tijdlang kankerpatiënt was. “Maar ik mag mij nu vijf jaar kankervrij noemen. Ik overleefde tongkanker, maar verloor mijn mama aan darmkanker. Ik begreep haar niet, maar nu wel (verbijt de tranen). Als je het niet meemaakte, weet je niet wat het is.”
Luisterend oor
“Meer dan ooit kan ik andere lotgenoten begrijpen. Terwijl ze elders een drempel ondervinden, kunnen ze in mijn stoel ook praten over hun ziekte. Ik bied een luisterend oor, terwijl ik hen soigneer. Wanneer ze hier vertrekken, hebben ze hun zelfvertrouwen terug. Daar doe ik het voor. Ik wil méér zijn dan alleen maar kapster. Dat weegt wel. Toen ik voor het eerst het haar afschoor van een kankerpatiënte, moest ik meehuilen. Ik ga intussen naar een psycholoog.”
Myriam Decaestecker (60) uit het Ieperse dorp Boezinge is een nieuwe klant van Muriel. “Ik ben bezig aan mijn laatste chemobehandeling”, vertelt Myriam. “Ik weet intussen dat ik er niet meer door kom. Er zit een tumor in mijn hoofd. Ze probeerden die te verwijderen, maar kregen niet alles weg. Bestralingen en chemo kunnen de groei alleen maar vertragen. Ik heb wellicht nog anderhalf jaar te leven, misschien nog twee jaar mits goede behandeling.”
Mooier dan vroeger
De dame kwam bij Muriel terecht voor onderhoud en herstel van haar pruik. “Ik ging voor de korte pijn. Kijk maar, nu ga ik veranderen hoor”, aldus Myriam terwijl ze haar pruik afneemt. “Mijn haar was nog niet aan het uitvallen, maar ik liet alles meteen afscheren en koos voor een pruik. Er ontstonden nesten in die pruik en ik kreeg jeuk. Myriam heeft er lang aan gewerkt, samen met een kennis uit Nederland, die haar bijstak. Nu ben ik gecoiffeerd en tevreden. Ik vind mijn haar zelfs mooier dan vroeger.”
“Ik kon het zonder pruik redden”, zegt Muriel. “Gelukkig kon ik mijn bovenste haar in een staartje nemen, zodat je het minder zag. Het belangrijkste bij een vrouw, denk ik, zijn de haren. Iedereen wil mooi zijn, met of zonder pruik. Als het haar goed ligt, voelt een vrouw zich zelfzeker.”
Betere terugbetaling
Dat gevoel wil de kapster bezorgen aan zo veel mogelijk oncologische patiënten. Ook in het Jan Yperman Ziekenhuis, op een boogscheut van haar kapsalon.
“Voor mijn recente opleiding liep ik er stage in het oncologisch dagziekenhuis. Ik kwam op de kamer voor een gesprek, handmassage, hoofdmassage, knipbeurt…. alles kon. Een fantastische ervaring. Een paar patiënten komen intussen naar mijn kapsalon. En ik kreeg goed nieuws: ik mag voortaan een keer per maand naar het ziekenhuis als kapster op de dienst oncologie.”
2.000 euro voor goede pruik
“Muriel doet haar stiel met hart en ziel”, weet Myriam. “Dankzij haar kan ik nog zo veel mogelijk paraderen met mijn pruik. Ook al heb ik meer slechte dagen dan goede. Een verre reis zit er voor mij niet meer in: door de drukverschillen tijdens het vliegen kan mijn tumor vergroten. Uitgebreid eten lukt ook niet meer. Dus tut ik mij op. Ik heb een brochure van Kom op tegen Kanker over verzorging en make-up voor kankerpatiënten, getiteld Look good, Feel better. Daarna trek ik graag ’t stad in voor de winkels en een koffie. Ik kijk niet meer op een euro, maar een echte pruik is wel duur: 2.000 euro, en daarvan kreeg ik slechts 180 euro terugbetaald.”
“Er bestaan pruiken van enkele honderden euro, maar die kan je vergelijken met carnavalspruiken”, stelt Muriel. “Een pruik moet de juiste maat hebben en bijgeknipt worden. Myriam komt elke maand om de pruik te laten wassen, want dat is een delicaat proces. Wie mentaal nog niet klaar is voor een pruik, verkiest een haarwerk, maar ook dat is duur. Een betere terugbetaling is belangrijk, want mooi haar is een emotionele en mentale noodzaak. En dan kan ik nog meer mensen helpen.”
Petitie
“Haarverlies is een van de meest gevreesde en ingrijpende nevenwerkingen van behandelingen met chemotherapie, met impact op het zelfbeeld, het psychisch welzijn en het sociaal stigma van patiënten met kanker”, zegt Heidi Vansevenant.
Zij overleefde schildklierkanker en besloot ook iets te doen voor lotgenoten, maar dan als bezielster van Think Pink.
“Hoofdhuidkoeling biedt de beste kans op haarbehoud. Hoewel patiënten een gedeeltelijke terugbetaling van 180 euro kunnen krijgen voor een pruik, was er nog geen tegemoetkoming voor hoofdhuidkoeling. Ziekenhuizen die deze behandeling konden bieden, deden dit vanuit ethische overweging gratis aan de patiënt, maar droegen de kosten zelf”, aldus Vansevenant.
Terugbetaling
Vorig jaar diende Think Pink een dossier in bij het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering (RIZIV) en de mutualiteiten, namens de zorgsector en 16.204 ondertekenaars van een petitie, om terugbetaling te bekomen. Met succes, blijkt nu.
“De terugbetaling van hoofdhuidkoeling en handvoetkoeling aan de hand van hilotherapie is goedgekeurd door het verzekeringscomité en de algemene raad van het RIZIV voor toepassing in de ambulante setting. De terugbetaling gaat in op 1 januari 2023. Goed nieuws!” (TP)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
