Camille Degandt en Georgette Van Der Meiren uit de Dikkebusseweg vierden op vrijdag 10 november hun platina huwelijksjubileum. Zij gaven elkaar hun jawoord in het Ieperse stadhuis op 9 mei 1951. Zeventig jaar later is de liefde nog altijd even groot.
“Ik ben geboren op 2 mei 1932 in Sint-Jan in een gezin met drie zonen en twee dochters. Mijn vader werkte in brouwerij Vermeulen in Ieper en moeder was huisvrouw”, vertelt Camille (89). “Zoals het toen gebruikelijk was, ging ik vanaf mijn 14 jaar werken. Ik was 24 jaar aan de slag in het portemonneefabriekje in de Pateelstraat en was er magazijnier. In 1956 kon ik als magazijnier bij Picanol aan de slag. Het waren geen goede tijden, want kort nadat ik er begon werden er veel werknemers afgedankt. Gelukkig mocht ik blijven. In 1987 kon ik op 55-jarige leeftijd met brugpensioen.”
Georgette (88) werd geboren in Ieper op 9 mei 1933 en had een tweelingzus. “Mijn vader was timmerman en moeder had een kruidenierswinkeltje. Ik liep school tot mijn 14 jaar in de Lamotten. We waren beiden nog kinderen toen onze schooltijd al voorbij was, maar dat was toen de gewoonte.” Zowel Camille als Georgette waren lid van Turnkring Sint-Michiels. Nu heet dit de Koninklijke Ieperse Turnkring. “De turnkring maakte een tweedaagse uitstap naar Kortrijk. Daar leerden we elkaar kennen. De vlam is overgeslagen”, vervolgt Georgette. “We lieten er geen gras over groeien en trouwden op 10 november 1951. We zijn ook vlug aan kinderen begonnen. Bernard (69) is de oudste en dan volgden Christine (64), Carine (63) en Marianne (53). Zij was dus een nakomertje. Met vier kinderen in huis vonden we dat ons gezinnetje compleet was. Camille ging uit werken en ik was huismoeder. Intussen hebben we ook al acht kleinkinderen en zes achterkleinkinderen.”
Vrijwilligerswerk
De jubilarissen hebben een druk leven achter de rug en waren in hun vrije tijd lid van de Heuvellandstappers, Okra Capucienen, waar Camille bestuurslid was, de Tempelierkaarters, KWB, waarvan Camille 12 jaar voorzitter was en KAV, intussen omgedoopt tot Femma. “Veelal waren we te vinden voor vrijwilligerswerk”, vertelt Georgette. “Als Camille naar een of andere vereniging ging, ging ik mee en stond ik aan de toog om de dorstigen te laven. Als Chiro Ieper een dropping organiseerde, waren we ook present om te helpen.” Camille en Georgette maakten er een gewoonte van om elk jaar op reis te gaan. “We reisden onder meer naar Spanje, Portugal, Frankrijk, Duitsland, Griekenland, Tunesië en Turkije. We hebben een stukje van de wereld gezien. Eigenlijk hebben we veel rondgetoerd, maar waren ook altijd te vinden als er ergens een hand moest worden toegestoken.”
Goede raad
“Als je 70 jaar samen bent, valt er al eens een woordje. Maar ‘s anderendaags moet dat voorbij zijn”, geeft Camille mee als goede raad voor koppels. “Overeenkomen is elkaar begrijpen en alles met elkaar kunnen uitpraten. Zo blijft het ‘t langst duren. Iedereen zegt wel dat we er beiden nog jong uitzien voor onze leeftijd, maar de jaren zijn er wel. Als we er samen nog vijf jaar bijdoen, vieren we ons albasten jubileum. 75 jaar huwelijksgeluk vieren, het zou wat zijn. Voor ons mag het, maar we kunnen dit niet zomaar bestellen”, besluiten de jubilarissen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
